Bakın Ne Yapıyorum !

Sanırım Bu Yüzden Arkadaşız

Jokerrrr :3333

Nostalji daha bitmedi :) Bu arada elentari_varda ya teşekkür ediyorum verdiği fikirler için :) Bölümde senin tanıyacağın bir şey var :D

 Neden burda doğru düzgün arka sokak yok ? 

Kıyafetlerimi değiştirmem lazım,insanlar bana tuhaf tuhaf bakıyor. Açıkcası buna alışık değilim. Çünkü psikopat biri olduğumu kimse bilmiyor, o gaspçı gibi insanları avladığımı da. Caddeye ulaşmıştım ama burdan geçmem delilik olurdu ve hala doğru düzgün bir yer bulamamıştım. bu yüzden risk alarak bir apartmana girmem gerektiğini düşündüm. Gözüme bir yer takıldı. Mavi renkte 7 katlı pencerelernin kenarları beyaz olan bir apartman. Oldukça göz önündeydi, yani çok iyi bir konumda :). "Geçici kıyafet odası" na ilerlerken kapısının açıldığını gördüm ve koşmaya başladım. Apartmandan çıkan kadın bana tuhaf tuhaf baktı.

"Kapıyı tutarmısınız lütfen" demek zorunda kaldım.

"Neden, siz bu binadamısınız?" dedi haliyle.

"Burda bir arkadaşım oturuyor, onu çağırıp kostüm partisi için hazırlanmaya başlayacağız."

Bu yalana kanarsa iki gün boyunca adam öldürmek yok.

Vay be ! Kadın mı aptal benim yalanım mı sandığımdan daha iyiydi anlamadım ama apartmana girdim sonunda ve önemli olan buydu.

Hemen en üst kata çıktım ve sırtımın tamamını kaplayan,çok belli olmayan büyük cepten kıyafetlerimi çıkardım ve soyunmaya başladım. İnsana benzer bir halim oldu artık. Kıyafetimi kendim dikmiştim(annem harika bir terzidir babamda harika bir kimyager ve üniversitede kimya derslerine giriyor. Bu ikisi nasıl bir araya geldi hiç bilmiyorum.) ve dikerken bazı bölgelerin ayrılabilmesi için fermuar eklemiştim. Şuan yararını görüyorum çünkü küçük parçaları sırt kısmımdaki büyük cebe doldurdum. Birkaç parçayı da ona nazaran daha küçük ceplere koyduğumda(tabiki kibrit ve bıçak ceplerime koymadım,birde zehir cebime :P) işim bitmişti.

Apartmandan çıktım ve ilerideki bakkaldan cips ile kola aldım. Poşet de istedim, cips ile kolayı yolda tüketecektim, torbayı da kıyafetimi koymak için kullandım.

Eve geldiğimde kapıyı açtım ve içeri girdim. Güzel bir evimiz vardı. Kendime ait bir odam, odamın içinde bir televizyon , gri renkte geniş yatağım ve arkadaşlarımla ailemin benim normalliğimden şüphelenmemesi için astığım BMTH ve Hollwood Undead posterleri vardı. Giysi dolabım çalışma masamın yanındaydı çalışma masamda kapının yanındaydı. Televizyonun etrafındaki alanı kitaplık yaptık hem göz zevkime ymuştu hemde kitaplarıma yer bumuştum. Diğer odalar oturma odası mutfak vs gayet sadeydi yerde halılar televiyon koltuk ve vitrin olan bir oturma odası , raflarla çekmeceler ile dolu olan bir mutfak, hafif geniş bir tuvalet ve annemlerin odası ile evimiz bu kadardı. Giysi dolabımın içerisinde bulunan ve kıyafetlerle gizlediğim küçük bir bölmeye kıyafetimle maskemi koydum.

Evde kimse olmadığına göre artık şu nekrokinezi meselesini araştırabilirim. Çalışma masamda duran bilgisayarımı açtım ve düşünmeye başladım. Nerden başlamalıyım ? Tabi ya, arkadaşım Buse paranormal şeyleri okumada bir numara. Ona sormak en mantıklısı olur diye düşündüm. Tam ona mesaj atacakken adamın söyledikleri aklıma geldi.. örgüt. Acaba mesajlara erişebiliyorlar mıydı ? Bunu kötü yoldan öğrenmek istemezdim. Bu yüzden onu eve çağırdım.

Geldiğinde;

- Ne oldu, diye sordu.

-Nekrokinezi ne demek ?

-Neden sordun ki? Sen bu konulara çok meraklı değildin.

dedi gülerek.

-Bir yerde duydum merak ettim.

-Hmmm... nekrokinezi negatif enerjiyi kontrolün altına alarak canlılara zarar verme gücüdür. Bu güce sahip olan kişinin çok da iyi amaçları olmasa gerek.

Benim sevgili arkadaşım, inan yaptıklarım göründüğü kadar kötü değil.

-Peki bunun bir kontrol etme şekli varmı ? yani kış kış deyince gidip zarar vermiyordur herhalde ?

-Tabikide hayır,kontrol etme şekli... daha çok hayal gücüne dayalı ama bazı teknikler de mevcut.

-Peki ben bunu araştırmak istesem nerelerde bulabilirim ?

- Furkan bi sorun mu var neden çok ilgileniyorsun bunla ?

Keşke söyleyebilsem ama etrafa yaymaya çalışırsan boğazını kesmek zorunda olduğum için söyleyemem :/

-Sadece merak :) 

-Peki, bana bi kağıt ver de yazayım.

-Tamam,

dedim ve masamdan bi kağıt bulup ona verdim. Bi ara düzenlemem lazım, masamın üstü çöplük gibi. 

Buse araştırabileceğim birkaç kitap ismini verdikten sonra biraz daha konuştuk ve sonra gitti.

Artık şu kitaplara bakıp ne tür şeyler yapabileceğimi öğrenme vaktiydi. Bakalım daha ne kadar tuhaf olabilecektim.