Bakın Ne Yapıyorum !

Pşt Ne Yapıyorsunuz Arkadaşıma

Okuyan az yorum yapsın merak etmeyin ip adresinizden adresinizi bulup öldürmez karakterimiz :D

Günümüz

"******* ana haberden hepinize merhaba. Bugün... bir dakika sayın seyirciler bir son dakika gelişmesi ile karşı karşıyayız. Ünlü yeraltı baronu lakabı Kırıkçı olan M. D. ölü bulundu ! Polis bir uyşturucu sevkiyatını öğrenip baskın yaptığı anda koltuğunda ölmüş halde bulunduğunda herkes çok şaşkındı. Otopsi sonuçlarına göre baron 1 ay çürümüş gibi görüntü versede emrindeki adamlar sorgulandıklarında "siz geldiğinizde en fazla yarım saattir ölüydü" dediler. Bu son 2 yıldır gerçekleşen diğer esrarlı ölüm vakalarına çok benzediği için yetkililer nerdeyse her hafa birini öldüren ama asla görülmeyen "ölümün gölgesi" lakaplı kişiyi bu ölümden sorumlu tutuyor. Görüntüler birazdan ekranda.

"Bu iş de tamam" dedi Furkan. Nekrokinezi işlerimi çok kolaylaştırmıştı. Odamdan insanları öldürebiliyordum ve her öldürüşümde güçleniyordum. Tamam Buse benden süpheleniyordu ama ağzını hiç açmadı ve buda başka konularda hala açabilmesini sağlıyordu, bu yüzden ona dokunmuyordum. Zaten en yakın arkadaşımı öldürmek de istemiyorum.

Yatağıma uzanıp kitap okumaya ve kafamdaki sürekli bana soru soran kişiden kaçmaya çalıştım. Okuduğum kitap 7. yy'da geçiyordu ve bi krallığın özel okçu birliğinden bahsediyordu ,zekalarını ve becerilerini kullanarak krallığa zarar veren kişileri avlıyorlardı. Birden kendimi onların yerine koyasım geldi. Son zamanlarda nekrokinezi becerim sayesinde ülkeyi çok kötü kişilerden arındırmıştım. Arındırmıştım arındırmasına ama artık zevk almamaya başladım. 

Bir karar verdim, bu gece annemler uyuduğunda tozlu maskemi ve kıyafetimi giyecek, eski günlere bir geceliğine dönecektim. Ama sadece bir geceliğine, çünkü iş ciddiye binmişti ve bütün yeraltı dünyası beni arıyordu. Çıldırmışlardı ve o baronu öldürmem bardağı taşıran son damlaydı muhtemelen. İçimdeki ses sırf beni bulmak için sivilleri öldürmeye başlayabilirler diyordu.

*****

Sonunda gece oldu annemler uyudu ve ben hazırlanmaya başladım. Maskem ve kıyafetimi biraz silkeledim, özellikle maskem çok tozlanmıştı. giyindim, maskemi taktım. O özlediğim heyecan bedenimi sarmaya başlamıştı. Annem ve babama iyice uykuya dalmaları için zarar vermeyecek kadar az negatif verdim ve sessizce evden ayrıldım.

Kıyafetim koyu tonları taşıdığı için gölgeler arasında ilerleyip daha önce kararlaştırdığım yere doğru ilerlerken Buse'yi gördüm. Gecenin bu saatinde işi neydiki bu kızın ? Sırtında çantası vardı. Ağustos ayında okula gidemeyeceğine göre ? Bu kızda bir iş var. Bir sokak lambasının ışığı yüzünü iyice açığa çıkardı ve o an kızın ne kadar korktuğunu anladım. İçimdeki ses ortaya çıkma diyordu. Biraz bekledim ve kız önümden geçip gitmeye başladı. Tam gözden kaybolacakken siyah renkli bir araba sokağa girdi. Arabayı gördüğü anda geri döndü ve koşmaya başladı ama araba ona yetişti ve Buse birden yerden havalandı. Havada çırpınıyor ve "Bırakın beni!" diyordu.

Araba yavaşca durdu ve içinden biri indi. Bir elini Buse ye doğrultmuştu.

-Sonunda yakalandın küçük kız.

-Lütfen bırak beni, size bir zararım yok benim, dedi ama adam kahkaha attı.

-Şuan zarar vermemen ilerde vermeyeceğin anlamına gelmez.

-Ne istiyorsunuz benden ?

-Aslında seni direk öldürebilirdim ama sana bir yaşama seçeneği sunuyorum. Bize katıl ve Ölümün Gölgesi lakaplı kişiyi bulmamıza yardım et.

Ne saçma bir lakap bu ?

-Ben onu bulamam, internette hakkında hiçbir şey yok. hepsi dedikodu, dedi çırpınarak.

-Öyle mi dersin ? O adamın, kadının -yada her neyse - senin tanıdığın biri olduğundan eminim. O küçük telepati yeteneğin sayesinde buldun değil mi ? Üzgünüm kızım ama ben de zihnini okuyabiliyorum, dedi kahkaha atarak.

Vay be, iki şeye şaşırdım :1. si dünyada benim gibi birçok manyak var 2. si Buse benim kimliğimi bildiği halde tek kelime etmedi. İçimde tuhaf bir duygu oluştu... güven duygusu. Ama biraz daha beklersem bana güvenen birini kaybedeceğim.

-Hey!

Adam şaşkınlıkla bana baktı.

-Sende kimsin be ? Yoksa...

Bi anda zihin okuyabildiği aklıma geldi. Benle ilgili birşey öğrenmeden harekete geçmeliydim. Zihnime saldırırsa diye düşüncelerimi ona yapacaklarıma yönlendirdim.

-Noldu? Az önce gülüyordun? Şimdi gül de beraber kahkaha atmaya başlayabilelim, dedim ve odaklanmaya başladım. Etraftaki tüm negatfi enerjiyi ellerimde yoğunlaştırdım , yeterince topladığımı hissettiğimde bütün enerjiyi adamın bağırsaklarına ve midesine yönlendirdim.Adam karnını tutmaya başladı. Bu sırada konsantrasyonunu kaybettiği için Buse 2 metreden yere düştü.

-Bırak beni yoksa...

-Yoksa ne olur ? Yüzüme mi s**arsın ?, derken adamın karnından büyük bir gurultu yükseldi. Çok eğlenceliydi ! Keşke her gün yapabilsem :/

Adamın içindeki negatifin bir kısmını beynin anıları sakladığı kısma yönlendirdim.

-O... o arkandaki KARIM! Karımın senin yanında ne işi var söyle !

İşler gerçekten çok eğlenceli olmaya başladı.

-Ne oldu ? Hala gülmeyecek misin ? O zaman seni öldürmek zorundayım, gidip komedi filmi izleyeceğim.

En sonunda bütün negatif enerjiyi kalbinde yoğunlaştırdım. Adamdan tuhaf sesler çıkmaya başlamıştı. En sounda yere çöktü ve gözleri kapandı. Artık ölüydü.

Sıra Buse ye bakmaya geldi. Yanına gittim,benden kaçmadı

-Beni de öldürcekmisin,Furkan ?

-Ağzını açmadınki, neden öldüreyim ?

-Demek sende merhamet var.

-Olmasaydı herkes ölmüştü.

Sırt çantasında çeşitli kiatplar vardı. Kütüphaneden geliyordu muhtemelen. 

-Senin gecenin bu saatinde ne işin vardı ? Genelde evden hallederdin, dedi gülerek.

-Biraz heyecan istiyordum ve aradığımı da buldum, o adam seni neden istiyordu?

-Sonra konuşsak? Şuan halim yok çünkü, dedi esneyerek

"Tamam" dedim ve onu evine kadar eşlik etmeden önce cesedi  kenara attım. Buse eve girdikten sonra geri döndüm ve cesedi çürütüp parçalara ayırdım. Artık bozuk tavuk etine benziyordu. Her bir parçayı bulunduğumuz yerden uzaktaki çöp kutularına bıraktım. 

İşim bittikten sonra eve dönmem gerektiğini farkettim. Tamam birçok kötü kişi birkaç gün daha yaşamıştı, ama bana güvenen birinin hala yaşamasını sağlamıştım. Bu birkaç günlüğüne yeterdi bana.