KADER

2.Bölüm

Ali Ağanın bağırışlarıyla Halime Hanım dışarı çıkmış , çıkmasıyla da Zelihanın geldiğini görmüştü . Yine erkenciydi Zeliha . Büyük ihtimalle geç kalıp işini kaybetmek istemiyordu . Halime Hanım çok acıyordu ona . Kendisini onun yerine koyuyor ona bu yüzden iyi davranıyordu . Halime Hanım da kocasını kaybetmişti birkaç yıl önce ama o yaşlı olduğundan hakkında laf söz eden olmamıştı . Hali hattı sayılır biri olmasının da bunda katkısı vardı tabi ki . Kocasını kaybettiğinde o da bir boşluğa düşmüştü . Ne var ki çocukları büyümüş çoktan yuvalarını kurmuşlardı . Bu yüzden içi rahattı kadının . Zelihanınsa yavruları daha çok küçüktü . Yazık garibanlar bu yaşlarında yetim kalmışlardı. Onlar için çok üzülüyordu Halime Hanım . Zeliha da biliyordu bunu . Çok sevmişti şimdiden hanımını . Halime hanım Zelihanın korkmuş yüzüne baktı . Zeliha ona daha önce Ali Ağanın kendisini rahatsız ettiğinden bahsetmişti . Demek yine rahatsız etmişti kızcağızı . Buna bir çözüm bulmalıydı . Zelihanın yanına gitti ve elini omzuna koydu . Ne yapacağını düşünen Zeliha birden beklemediği bu dokunuşla ürküp yerinden sıçradı .

" Ne oldu kızım ? Yine o geberesice mi rahatsız etti seni ? "

" Evet Halime Ana . Ne yapacağımı bilemiyorum . Bıktım artık bu durumdan . Biran önce kurtulmak istiyorum ondan . "

Halime Hanım onu çok sevmiş ve kendisine ana demesini istemiş bu da kimsesiz olan Zelihanın çok hoşuna gitmişti .

" Bir çaresine bakacağız kızım . Sen merak etme . Ben bir yolunu bulacağım senin için . "

" Sağol Halime Ana . Sen de olmasan kime sığınırdım ben . Çok sağol . Iyi ki yanımdasın . "

" Ne demek kızım . Öz kızım gibisin sen benim . Neyse sen şimdi mutfağa geç bakalım . Bütün kötü düşüncelerini de unut . "

" Peki . "

dedi Zeliha ve mutfağa doğru yola koyuldu ama biliyordu Halime Hanım Zeliha olanları asla unutamayacaktı .

Zeliha mutfakta yemek yaparken çalan telefon sesiyle yerinde durdu . Sesin nereden geldiğini anlamaya çalıştı bir süre . Sonra telefonu bulup hanımına götürdü .

Halime Hanım telefonda gördüğü adla çok keyiflenmişti . En sevdiği yeğeni , Yağızı arıyordu onu . Yağız küçükken anne ve babasını trafik kazasında kaybetmiş ona Halime Hanım bakmıştı . Yağız üniversiteyi okumak için Istanbul'a gitmiş ve sonrasında da orada kalıp işini kurmuş şimdi kendi şirketinin patronu olmuştu . Bu duruma çok gururlanıyordu Halime Hanım . Her zaman Yağızı kendi çocuğu gibi görmüş ve ona öyle davranmıştı . Yağıza bakmaya başladığında Yağızı daha on beş yaşındaydı . Şimdiyse büyümüş ve kocaman adam olmuştu ama ne yazık ki Halime Hanımı dinlememiş ve bir türlü evlenmemişti . İşiyle evliydi o adeta . Gözü işinden başka bir şeyi görmüyordu . Daha fazla çalmasına müsade etmeden açtı telefonu Halime Hanım .

"Yağızım sen misin ? Ne çok özledim seni . Nerelerdesin be oğlum ? "

" Benim benim Halime Sultan . Ben de seni çok özledim ama iş güç işte ne yapayım . Hiçbir şeye zaman ayıramıyorum . "

" Ah be oğlum . Bak senden küçük yeğenlerin evlendi . Bir Sen kaldın . Ne zaman vereceksin kucağıma benim torunlarımı ? "

" Dur ne yaptın Halime Sultan. Ben daha çok gencim . "

" Hadi ordan eşek sıpası . Dalga mı geçiyorsun benimle ? Evlen de rahat bir nefes alayım be oğlum . "

" Sen beni merak etme Halime Sultan . Ben bakarım başımın çaresine . Peki sen nasılsın ? Nasıl oralar ? "

" Iyiyim ben oğlum . Nasıl olayım geçinip gidiyorum işte . Çok sıcak buralar oğlum . Her yer yanıyor . Bir gelip de görmedin ki . Bir kerecik de olsa gelemez misin ? "

" Sonra Halime Sultan sonra . Bir ara işlerimi yoluna koyup geleceğim söz . "

" Peki oğlum sen öyle diyorsan . Sen yalnız mısın hala ? Hizmetçi tut demiştim sana . Tuttun mu ? "

" Ah o mu ? Unuttum ben onu . Bir ara tutarım . Iyiyim şimdilik. İdare edebiliyorum . "

Yağızın emrinde çalışan Elif geçen sene evlenmiş bu sene de hamile kalmıştı . Kocası iyi bir iş bulmuş ve karısını çalıştırmak istememişti . Eliften sonra zaman bulamayan Yağız ise hizmetçi tutma işini hep sonraya bırakmıştı . Yağızın huyunu bilen Halime Hanım işi artık devralması gerektiğini anlamıştı .

" Sen dur oğlum . Ben bulurum sana hizmetçi . Sen şimdi ona zaman ayıramazsın . Bilmez miyim ben seni ? "

"Peki Halime Sultan . Bu işi sana bırakıyorum ."

Halime Hanım konuşması bittikten sonra telefonu Zelihaya verdi . Zeliha elinde telefonla mutfağa giderken arkasında aklına gelen fikirle gülen bir kadın bıraktığından habersizdi ...