KADER

12.Bölüm

Bu bölümü @Mbestsong adlı arkadaşınıza ithaf ediyorum . Ayrıca bu arkadaşımızın yazmış olduğu Ortağım Olur Musun ? Adlı hikayeyi de herkese öneririm . Iyi okumalar :)

Zeliha Ayşeyi uyuttuktan sonra yatmak için odasına doğru yöneldi . Odaya giderken aklında bin bir sor vardı . Acaba bundan sonra ne olacaktı ? Hiçbir şeyden emin değildi artık .

Yağız Halime Sultanın ısrarlarını dinlememiş ve odaya kendisi için yer yatağı açmıştı . Sonuçta Zelihayla birlikte yatamazdı. Hoş kendisi için bir sorun yoktu ama Zelihanın bunu isteyeceğini hiç mi hiç sanmıyordu .

Zeliha odaya girip yerde yatan Yağızı gördüğünde şaşırdı . İçten içe bu duruma sevinmeden de edemedi . Yağız ise Zelihanın yüzündeki memnuniyeti görünce mutlu olmuştu . Böylelikle güzel bir uykuya daldı .

Zeliha zor bir günün ardından çocuklarıyla ilgilenmiş ve bu durum bütün yorgunluğunu üstünden atmasını sağlamıştı ama başındaki ağrı bir türlü geçmek bilmiyordu . Düşünceleri onu maffediyordu . Çocuklarını kaybetme korkusu tüm bedenini sarmış bir türlü ona rahat vermiyordu .

Yağız duyduğu sesle gözlerini açtı ve saate baktı . Saat daha gecenin üçüydü . Bir yerden ağlama sesi geliyordu ama uyku sersemliğiyle ilk başta bu sesin nereden geldiğini kestiremedi . Ardından kafasını çevirmesiyle yatakta kıvranan Zelihayı görmesi bir oldu . Ne yani Zeliha mı ağlıyordu ? Ama neden ? Yağız hemen yerinden kalkıp Zelihanın yanına gitti . Zelihanın gözleri kapalıydı . Demek ki kabus görüyordu . Ağlaması yetmezmiş gibi bir de sayıklamaya başlamıştı Zeliha . "Hayır ." diyordu " Hayır . Olmaz . " Yağız ilk başta ne yapacağını bilemedi ve genç kadını rahatlatmak için Zelihayı biraz kendisine doğru çekip sarıldı . Zelihanın çatılan kaşları eski haline dönmüş ve sıktığı elleri bulduğu huzurla açılmıştı .

Zeliha yine aynı rüyayı görüyordu . Halime Anasıyla konuştuktan sonra bu rüya onu bir türlü rahat bırakmamıştı . Çocukları elinden alınıyordu . Buna izin vermemek için yardım istiyor , bağırıp çağırıyordu ama bir türlü engel olamıyordu . Bu sefer gördüğü rüyada bir degisiklik vardı . Ahmet gelmiş ve kendisine sımsıkı sarılmıştı . Sevdiği adamın kollarında rahatlamış ve derin bir uykuya dalmıştı Zeliha . Oysa bilmiyordu ki onu rahatlatan kollar Yağıza aitti.

Zeliha uyanmış ama uyku sersemliğiyle bir türlü gözlerini açamamıştı . Biraz daha kendisine geldiğinde belinde sarılı duran elleri hissetti ve ne var ki bu eller çocuklarına ait olamayacak kadar büyüktü . Olanları düşünürken hissettiği nefes ise onu daha beter bir duruma itmiş yerinde hareket etmeye çalışırken yataktan daha rahat bir yerde yattığını farketmişti ama ortada bir sorun vardı . Bu yer neden kasla kaplıydı ? Bir anda gözlerini açtı Zeliha ve gördükleriyle yerinden sıçradı . Yağıza sarılmış bir şekilde onun üstünde yatarken bulmuştu kendisini . Işte şimdi onu saran kolların sahibi belli olmuştu .

Yağız kollarında yatan kadını rahatlatmaya çalışırken uykuya dalmıştı . Hayatında hiç bu kadar rahat uyuduğunu hatırlamıyordu . Zelihanın kokusu onu gerçekten çok etkilemişti . Nasıl bu kadar güzel kokmayı başarabiliyordu ? Tam güzel bir rüya görürken kollarındaki karısının sıçramasıyla uyandı ve şaşkınca kendisine bakan karısına bakmaya başladı . Zeliha ona neden böyle bakıyordu ? Bir şey mi olmuştu ? Aklına gelenlere birden o da doğruldu . Dün gece Zelihayla sarmaş dolaş yatmış ve Zeliha onun koynunda uyanmıştı . Olanları biran önce Zelihaya açıklamalıydı . Yoksa onun için hiç mi hiç iyi olmayacağa benziyordu ...

Selam millet . Öncelikle hikayemi okuyan ve yorum yapıp beğenen herkese çok teşekkür ederim .

Sizce bu bölüm nasıldı ?

Yağız şimdiden karısını benimsemeye başlamış gibi gözüküyor . Bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz ?

Yorumlarınızı bekliyorum . Yeni bölümde görüşmek üzere . Kocaman öpüldünüz :*