Multimedia'da Tom..
Hızla yataktan sıçradığımda bunun bir kabus olduğuna şükrettim. Ne saçma ve ilginç bir rüyaydı o öyle.
Bu nasıl bir bilinç altıydı böyle ? Şaşkınca etrafa bakarken telefonu elime aldım ve Sophi'yi aradım. Kesinlikle birilerine, birşeyleri danışmam gerekiyordu.
Birkaç çalıştan sonra açtı.
"Sophi. Nasılsın ?"
"İyiyim canım. Sen ?"
"Değilim sanırım."
"Hey neyin var ?" Yine kulağımda cırlaması telefonu kulağımdan uzaklaştırmama sebep olmuştu.
"Buluşalım mı ? Sana bir şeyler anlatmam lazım."
"Tabii ki. Her zaman gittiğimiz *** cafeye gel."
"Tamam. Yarım saat sonra görüşürüz o zaman."
"Görüşürüz canım." diyerek kapattı.
Dolabın karşısına geçerek kıyafet seçmeye başladım. Sıfır kol sarı tişörtümü ve ince hırkamı aldım. Altıma da dar bir kot ve converse aldım. Saçımı da sade bir at kuyruğu yaptıktan sonra çantamı da alıp evden ayrıldım.
Cafe çok da uzak olmadığı için yürüyerek gitmeyi tercih ettim. Hızlı adımlarla yürürken telefonum çaldı. Elimi çantama attım ve telefonuma uzandım. Arayan kişiyi görmemle meşgule düşürmem bir oldu. Üzgünüm Tom.
Cafenin önüne geldiğimde Sophi'nin çoktan geldiğini fark ettim. Beni görünce gülümsedi ve yanıma geldi. Birlikte masaya oturduğumuzda garson siparişleri almak için yanımıza geldi. Siparişleri alınca yanımızdan ayrıldı ve bende koltuğa yayıldım.
Sophi telaşla bana bakarken
"Anlat bakalım ne oldu ?" dedi.
"Sophi üzgünüm ama kaçırılma olayı doğruydu. Size yalan söyledim."
"Evet bunu fark ettim."
"Beni iyi dinle. Konuşmam bitene kadar soru da sorma." dedim.
Merakla kafasını salladı. Sıkıntıyla bir nefes aldım ve anlatmaya başladım :
"Daniel ve Olinda peşimde. Olinda, Tom ve benim aramda bir şeyler olduğunu sanıyor. Beni takip etmiş birkaç kez. Maalesefki birinde bizi Tom ile birlikte görmüş. Okulda da Daniel'i görevlendirmiş. Kuzeni ya güya. Daniel bu yüzden benimle uğraşıyormuş. Tüm bu saçma şeyler Olinda yüzünden olmuş. İşte geçen gün okula girmeden önce biri beni çağırdı. Ona bakıcam derken o depoya götürdüler beni. Bir süre tek başıma kilitli kaldım. Telefonumu almayı akıl edememişler. Bende size mesaj attım. Ama siz de bana inanmayı akıl edemediniz." diyerek göz devirdim.
"Herneyse işte. Beni biraz patakladılar ve uyardılar. Tom'dan uzak durmam gerekiyor Sophi. Yoksa başıma daha kötü şeyler gelecek. Ama nasıl olacak bu, hiçbir fikrim yok. Üzülüyorum da. Suçsuz yere onunla arkadaşlığımı bitiricem. Bu olanları da anlatamam. Yoksa Tom, Daniel ve Olinda ile kavga eder ve herşey daha kötü olur. Kimsenin benim yüzümden başına bir iş gelmesini istemem ne de olsa."
Sophi ağzı açık şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. Acaba Tom'un dediklerini de mi söylemeliydim Sophi'ye. Mutlaka en yakın arkadaşımdan gizli tuttuğum bir şeyler oluyordu ve bu fazla rahatsız ediciydi. Nasıl olsa bir şekilde duyacaktı. Benim söylemem daha doğruydu sanırım.
"Sophi bir şey daha söylemem ve sormam gerekiyor ?"
Birazda olsa kendine gelebilen arkadaşım başını olumlu anlamda sallamakla yetindi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Almanya Sokakları
Teen Fiction"Yeni düzene soktuğum hayatımda her şeyin yolunda gitmesi bir gün her şeyin mahvolabileceği gerçeğini değiştirmiyormuş maalesef. O gün aşka olan inancımın bittiği gündü. Verilen sözlerin tutulmadığı, herkese karşı güvenimin sarsıldığı, saatlerce ağl...
