I know you love me

hoofdstuk 25

"Camilla!camill?camii" roept cassius. "Lieve schat je hebt al een half uur niks gezegd! Ik weet dat je ze mist" zegt cassius vol medelijden. Ik glimlach zwakjes.We hebben net pap en mama uitgezwaaid op het vliegveld, we zitten nu in de auto onderweg naar huis. Ik besef nu pas dat ik 1 jaar zonder mijn ouders moet zijn. Mijn verjaardag is ookal bijna en daar zijn ze niet bij. Ik kijk naar links. Valentina en jack luisteren allebei muziek en joanna ligt op mijn schoot te slapen, ze moesten s'ochtends vroeg opstaan. Samuel is ook meegegaan omdat ik dat graag wou.
Na 1 uur zie ik dat we al in de stad zijn. "Zullen we naar de mac gaan?!" vraagt samuel die voorin zit enthousiast. "Jaaa!" roepen valentina en jack. "Camil? Wat wil jij" vraagt samuel. "I dont know" zeg ik dood. Samuel zegt "okay dan" en zucht.
Als we bij de mac aankomen en iedereen zit te eten vraagt cassius "wil je echt niks eten camii?". "Nee zei ik toch al" zeg ik bot. "So rude girl" zegt hij. "Ik weet dat je verdrietig bent maar je kan toch niet niks eten?" vraagt samuel en legt zijn hand op mijn hand die op de tafel ligt. "Blijkbaar wel" zeg ik droog. "Cam.." begint jack. "NEHEEE! Hou jullie bek gewoon" roep ik. "We willen alleen helpen" zegt cassius en rolt zijn ogen. "Haha helpen? Wat valt er te helpen? Ik moet een fucking jaar lang 3 kinderen half opvoeden alleen en jij denkt dat je kan helpen" roep ik. "Doe is even normaal! Tuurlijk kan ik en WIL ik je helpen" roept cassius. "Ja en ik ook" zegt samuel. "Ik ga " zeg ik en sta op. "Camii? Waar ga je heen?" vraagt joanna. "Naar huis, jij gaat zo met cass mee ja?" zeg ik. Ze knikt en eet verder. "Hoe wil je naar huis gaan?" vraagt samuel bezorgd. "Uuhm ooit gehoord van lopen?" vraag ik oogrollend. "Nee jij gaat niet lopen dat is een halfuur ofzo" waarschuwt cassius mij. "Let jij maar eens op" zeg ik en loop weg. Als ik aan het lopen bots ik tegen iemand op. "Oh shit sorry ik keek niet uit" roep ik. "Maakt niet uit hoor" zegt de jongen glimlachend. "Hoe heet je?" vraagt hij. "Camilla. Jij?" "jasha" zegt hij. (Omdat jasha lekker is doei.)
"Ben jij niet samuel's love" vraagt hij lachend. "Niet officieel" zeg ik blozend. "Jullie zouden leuk zijn samen" zegt hij. Ik glimlach. "Zullen we naar het parkje gaan" vraagt hij dan. Ik knik en loop met hem mee. Als we in het parkje aankomen gaan we zitten. "Ik weet dat je camilla heet en dat je sam's love maar verder niks dus vertel" zegt jasha. "Okey ik ben camilla la fontaine ik ben 17 bijna 18, ik zit in mijn examen jaar vwo, uuhm ik vindt zingen leuk alleen ik zing nooit openbaarlijk, dansen vindt ik geweldig maar heb nooit echt de kans en tijs gehad om naar een dansschool te gaan en nu al helemaal niet" vertel ik. "Waaarom nu al helemaal niet?" vraagt hij. Uuh mijn ou....ou" probeer ik met een trillerige stem. Ik probeer mij tranen in te houden maar het lukt niet. Snel glijdt er een traan over mijn wang en nog een paar dan begin ik te huilen. Jasha neemt mij in zijn armen en knuffelt me. Als ik klaar ben met huilen en hem het verhaal over mijn ouders heb verteld en hij ook wat overzichzelf heeft verteld trilt mijn telefoon non stop. Ik kijk erop en zie dat ik 23 berichten van samuel heb.

"Babe waar ben je?"
" ???"
"Reageer alsjeblieft"
"Ik ben ongerust reageer alsjeblieft❤"
"Sorry schatje dat ik zo deed maar reageer alsjeblieft"
Etc.
"In het park"
Reageer ik droog.
"Ik ga terug naar huis" zegt jasha. "Is goed" zeg ik. "Dankjewel dat je luisterde" zeg ik glimlachend. Jasha loopt naar me toe en knuffeld me. Dan laat hij me los knipoogt en loopt weg. Dan voel ik dat iemand ruw aan mijn arm trekt.

Cliffhangerr oeh...... Dit hoofdstuk speciaal voor xkissestayo want zy spamt mij tot dood. Volg haar op insta "kussstayo" en op twitter "tayo ypl" love y'all❤❤