İTHAL HIRSIZ - I - Kutsanmış Elmas

İthal Hırsız Bölüm 9

Aralık-1878-Macaristan-

Zane ve Nancy sabahın erken saatlerinde King's veiw Oteli'nden ayrıldılar. Zane henüz Nancy ile pek konuşmamıştı. Sessizce otelden çıkıp Zane'nin çağırdığı bir at arabasına doğru yöneldiler. Zane valizleri içeri yükleyip, arabacının yanına otururken atların aniden huysuzlaştığını fark etti. Nancy atların dibinden geçerken hayvanlar ön bacaklarını havaya dikip kişnediler. Nancy telaşla at arabasının içine yerleşti. Zane arabacının yanında oturup az önce olan tuaf duygunun ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Nancy arabaya binip kapıyı kapadığında atlar sakinleşti.

Arabacı atlara komut verdi ve şehirin işlek yolundan, dağ yoluna doğru ilerlediler.

Romanyalı arabacı adam, kimseye sormadan Tuna'yı gecti ve Peşte'nin dışına çıktı. Bir kaç gün önce Zane,arabacıyla; üzüm bağlarının ve ormanın derinliklerine doğru gitmek üzere anlaşmıştı. Zane'nin yazdığı kağıtta elmasın Karpat daglarında olduğu yazıyordu. O gece bardaki adam söylemişti.

Fakat Zane'in elinde kendisini aradığı seye yönlendiren canlı bir pusula var gibi görünüyordu. En azından Nancy böyle olduğunu iddia ediyordu. Zane arabacının yanında, uzun bir süre sadece dizginlenmis atın sırtına baktı. Nancy'e sormak istemiyordu.

Bayan Nancy Amelia'nin yaptıgı seyler canını sıkmıştı. Nancy'nin söylediklerine rağmen, yakın gelecekte bir gece yarısı boğazında Nancy'nin coşkulu aile bireylerinden birinin dayadığı bir bıçakla- ya da daha kötüsüyle- uyansa şaşırmazdı.görünüşe göre Nancy bir süreliğine kaçmayı planlamıştı. Ama akrabalarından birinin bile Amelia'nın bu davranışını fark etmemesi ihtimal dışı görünüyordu.

Zane sehrin uzaklarında beliren inişli çıkışlı taşrayı inceledi. Yanık renk bulutlu ve sisli havaya karışmış, her sey soğuk,boş ve nemli görünüyordu. Nasıl cok değerli bir cevher çamura ya da taşlara ait degilse,Nancy'de buraya ait degildi. Bu ikisinide tehlikeye atıyordu. Bunu arabacının, oteldeki görevlilerin ve hatta balodaki genç köylülerin suratlarında görmüştü:

Nancy farklıydı. Vücudu,yüzü... Yürüyüşü, sanki yer ayaklarının altında yokmuş gibi...farklı.

Baş döndürücü.

Tehlikeli.

Tanrım.sonunda yolda köylüler üzerlerine meşale atmasa iyiydi. Nancy Amelia gercekten cok değişmişti.

Araba çukurda sarsıldı ve Zane dudaklarını sıktı. Aşırı tepki veriyordu ve bu kötüye işaretti.karanlıkta yalnız başına çalısmaya ve köşelerde saklanırken örümceklerin ağlarını örmelerine izin vermeye alışkındı.hırsı ve merakı onu bu işe sokmuştu ve simdi de bunun sonuçlarına katlanacak gibi görünüyordu. Fakat bunca yolu geldikten sonra, sırf mavi gözlü bir peri onu esir alıp, gitmesine izin vermedi diye kuyruğunu bacaklarına kıstırıp geri dönmeyecekti.

Bunu düşünmek dahi istemiyordu. Nancy'i de üzerinde o çiçek desenli eteği,bavullarının üzerine kendi bavulları yığılı ve Nancy'nin saçları serin ve güz günesinde kızıl gibi parlar halde düşünmek istemiyordu. Nancy akrabalarını aptal yerine koymuş ve Darkfrith'ten kaçmıştı ki bu da onun kurnaz olduğu anlamına geliyordu. Macaristan'dan buraya kadar tek başına gelmişti ki bu da pervasız degilse bile korkusuz anlamına geliyordu.

Nancy suan kaçaktı, eve dönmeyecegini söylüyordu - ki bu da onun çaresiz olduğu anlamına geliyordu.

Nancy, kendisini otelde bulup baloya gitmesi için onu cezbetmişti.

Zane'nin hiç bir kadını öyle hayal edemeyeceği sekilde giyinmişti; başını eğmiş ve Zane'ye gülümseyerek onu iliklerine kadar ürpertmişti. Nancy Amelia tehlikeliydi.