Chapter 41
Pag-apak pa lang ng mga paa ni Dave sa stage, agad na hinanap ng kanyang mga mata ang taong nagpatibok ng kanyang puso, si Pia. Pinapatay ni Dave ang spot light para masilayan nya ng malinaw si Pia, mula sa kinauupuan nito, dahil medyo dim ang liwanag sa buong hall, hindi nya gaanong maaninag kung ano’ng pinupunas nito sa mukha at kung ano ang malakristal sa mukha nito.
Sa kanyang pagsasalita, naaaktuhan nyang nakatingin sa kanya si Pia, at iiwas na lang ito ng tingin, mga ilang minute ring ganun, nang matapos ang sasabihin nya, hindi na nya napigilan ang sarili…. Kailangan nyang magpaliwanag dito.
Pababa na sya ng hagdan nang Makita nya itong tumayo at parang aalis na, kaya’t binilisan nya pa ang lakad patungo kay Pia, bago pa man magawang buksan ni Ppia ang pinto napigilan na nya ito.
His heart almost breaks into pieces when he saw her crying. Hindi nya aakalaing makikita nyang ganito si Pia.
Tuluy-tuloy namang pumatak ang mga luha ni Pia nang makita nyang si Dave ang pumigil sa kanya, hindi nya alam kung bakit sya iyak ng iyak, andon pa rin kase ang sakit, basta masakit.
“a-anong gi-ginagawa m-mo?”.Her Voice breaks.
Hindi naman maatim ni Dave na makitang umiiyak si Pia, alam nyang nasaktan nya ito at nakikita nya iyon kung gaano kasakit at syempre masakit rin para sa kanya ang makita si Pia nang ganoon.
“Aalis tayo…” He said firmly, at saka pinunan ng mga kamay ni Dave ang mga espasyo ng kamy ni Pia.
“le- let g-go of me…”
She’s protesting yet she can’t take her hands. Kahit na gumaan ang pakiramdan nya nang hawakan ni Dave ang kamay nya, kailangan nya itong ilayo. Ayaw na nyang masaktan pero ang puso nya ang nagnanais na mahawakan ni Dave.
“No…” mariin nyang sabi saka umalis sa hall.
~
Buong byahe, hindi malaman ni Pia kung saan galing mga luhang patuloy ang pagbagsak galing sa kanyang mga mata, parang hindi sya nauubusan ng tubig sa katawan, hindi rin naman nya magawang pakalmahin ang sarili, para kaseng may mga sariling pagkukusa ang mga iyon at malalaglag na lang pag makikita nya si Dave. Ano ba kase ang meron kay Dave?
“Hindi masamang umiyak kapag nasasaktan, patunay lang yan na may nararamdaman ka, nasasaktan ka, kasi nagmamahal ka…” untag sa kanya ni Dave. PIa just ingnored him.
Hindi makatingin si Dave ng direcho kay Pia, kase alam nyang sya ang pinagmulan ng sakit na yon. He is witnessing his own weakness- Tears of his love. Though, hindi sya gaanong makapagfocus, he still managed to gathered all the strength he has para makapagdrive nag matino at madala sa isang lugar kung saan makakapagusap sila, at kung saan sila makakahanap ng peace and serenity.
