İtiraf

125 1 0
                                    

"Bu ayak üstü anlatılacak birşey değil. Bir yere oturalım. " dedi emre. Köşede küçük bir kafe vardı. Oraya doğru yürümeye başladık. Hiç müşteri yoktu neredeyse. Garsonlar bile ortada gözükmüyordu. Koltuklar yarım altıgen şeklindeydi ve önünde masalar vardı. Bir garson geldi.
"Hoşgeldiniz efendim ne istersiniz? "
Emre filtre kahve, ben de sıcak çikolata söyledim.
"Anlat "
"İlk önce sen diye anlaşmıştık. "
Emre nın suratı garip bir hal almıştı. Kafasını eğdi.
Titrek bir sesle "Tamam " dedi
"Eskiden bi sevgilim vardı. İsmi Beril dı. Gerçekten çok mutluyduk. Onu çok seviyordum. O da beni. Beni mutlu ediyordu. Gece yatarken aşkından uyuyamamak derler ya? O bana da oluyordu. Bir gün çok büyük bir kavga ettik. Evden çıkıp gitti. Daha sonra haber alamadım. 3 gün aramadım. Daha sonra merak etmeye başladım. Belki de 700 kere aradım ama cevap vermedi. Mesajlarıma da öyle. Ailesi eve de gelmediğini söyledi. Ama bende de değildi. Polisler arama başlattı. 1 Ay sonra ölü bedeni su kenarına çıkmıştı." Gözlerinden yaşlar boşalmaya başladı. "Otopsi sonuçları bana da gösterildi. Gözleri... Oyulmuştu." bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladı. Ona sarıldım. Daha sıkı sarıldım. "Düşün Asya. Hangi piskomanyak böyle bişey yapar ki? " daha çok ağlıyordu. Yanağına bi öpücük kondurdum. Ağlaması biraz hafifledi. "Şimdi sıra sende. " dedi buruk bir gülümsemeyle.
"Bunu kimseye söylemeyeceğine inanıyorum. Sana güveniyorum. "
"Bana güvenebilirsin. "
"Pekala. 2 sene önce bir sevgilim vardı. Birimizi çok severdik. O zamanlar böyle bir kız değildim. Çok dışa dönük ve sürekli gülücük saçan bir kızdım. Bir gün aynı senin gibi büyük bir kavga ettik. Bana tokat attı. Daha sonra bulunduğum yerden çıkıp giderken beni çok sevdiğini bi daha asla yapmayacağını söyledi. Bu tekrarlandı. Bu sefer darbeler daha şiddetlendi. Her seferinde beni kandırıyodu. Bir daha olmayacağına ve beni çok sevdiğine beni hep inandırıyordu. Ancak bir gün gerçekten hastanelik olacak duruma gelmiştim. En sonunda yere yığılmıştım. Beni orada bırakıp gitmişti. Zar zor telefondan selen ı arayıp yardım istedim. Daha sonra Selen bunun böyle devam edemeyeceğini ve polise haber vermemiz gerektiğine beni ikna etti. Arada bir böyle gelip rahatsız ediyordu. 1 sene olmamıştı. O da sana denk geldi işte. "küçük bir göz yaşı gözümden düştü. Emre beni omzuna yatırdı. Bir süre bana baktı. Onunla göz göze geldik. Gözlerimden dudaklarıma bakmaya geçti. Yaklaştı. Daha fazla yaklaştı. Bi an kendimi toparladım.
"Üzgünüm gitme gerek. " Aceleyle masaya para koydum. Koşarak oradan çıktım ve Buddy yı kucağıma aldım. Onun köpeği arkamdan havlıyordu. Hemen bir taksi çevirip içine bindim. Erenin arkamdan bağırdığını duymuştum. Ancak hiç arkama bakmadım. Taksi de gözümden yaşlar akıyordu. Buddy yüzümü yalıyordu. Selenin ev adresini verdim. Gözlerimi kapattım.
'herşey geçecek. '
'herşey geçecek. '
'herşey geçecek. '

aSOSYALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin