Multi-Janset
Hiç yaşamak istemediği bu hayata zorda olsa gözlerini açmaya çalıştı.
Uyandığında Fransız camından gelen güneş ışıkları yüzüne çarpıyordu.Bu hissi seviyordu,çünkü ona yaşaması gerektiğini düşündürüyordu.Ona bir "Günaydın"mesajı atacak bir sevgilisi ya da "Günaydın güzel kızım"diyecek bir annesi ya da ne biliyim "Uyansana artık kızım!"diyip yüzüne saçma bir gülümseme yerleştirecek arkadaşı bile yoktu.
Zorda olsa ayağa kalkıp kendini banyoya doğru sürükledi.Banyoda ki uzun ve geniş aynada ki yansımasını izledi.Zayıflıktan kemikleri sayılıyordu resmen,yüzündeki porselen beyazlığında ki teni onun korkutucu gözükmesini sağlıyordu,gözlerinin altında ki çöküklük ise ona ölümünün yakın olduğunu söylüyordu,saç-
ları o eski uzun ve gür saçları değildi tam tersi omuzlarına kadar gelmiş kumral ve yıpranmış saçlardı.Daha sonra kendine gelip ellerini çeşmenin soğuk mermerine dayadı.Sonra ince uzun parmaklarıyla çeşmeyi en soğuk tarafa çevirdi,tıpkı kendisi gibi.Soğuktan hiçbir zaman çekindiği olmazdı severdi onu.Sıcak onun düşmanıydı soğukluk ise dostu.Ellerini suya değdirdiğinde tüyleri diken diken olmuştu ama bir süre sonra buna alıştı ve bütün bedeni uyuşmaya başladı.Soğuk su ellerin de dans ederken avuç içlerine topladı o soğukluğu ve yüzüne defalarca çarptı bu onu rahatlatıyordu.Soğuk su, yüzünden çeşmeye doğru akarken bedenine bir daha baktı Hergün kaybettiği bu savaşta kimsesi yoktu bu yüzden ayna da kendine acıdı.
Omzunu silkip dolaptaki kutulardan birine uzandı ve içinden lastik bi toka aldı.Daha sonra saçına geçirmek istedi ama tam o sırada eline bir tutam saç geldi.Daha sonra iki,üç tane daha.Bu da o lanet hastalığın bir etkisiydi.Ama aldırış etmedi,zaten ölüme saçsız gitmeye hazırdı.İlk bölüm ve biraz kısa hatta baya bir kısa olabilir ama yine de iyi veya kötü yaorumlarınızı almak istiyorum.Ha bu arada voteyi unutmayın... Teşekkürler!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IHLAMUR
ChickLitÖlümü yanıbaşınızda hissetmeniz dileğiyle... ...psikopat yazarınız...