Yaklaşık yarım saat boyunca aynı pozisyon da durmak ikisinde bedenin uyuşturmuştu.
Ama buna aldırış etmediler.Daha
sonra Janset gözyaşlarını silerek Yalın'a döndü "Evet bugün bir de evime zorla girdiğine göre umarım suprizin gerçekten iyi bir şeydir"diye söylendi.
Yalın Janset'in elini tuttu ve ikisi de ayağa kalktı.Ardından Yalın ekledi "Önce hazırlanman gerekiyor"dedi eliyle Janset'in kıyafetlerini göstererek.
Janset eliyle bonesini düzeltti ve "Peki"dedi ve odasına geçip kapıyı kilitledi.Üstündekileri çıkarırken kayan dolabında ki yansımasına baktı ve gerçekten bir vampiri aratmayan kırmızı gözlerini gördü.Buna daha fazla dayanamayıp dolaptaki bordo kazağını ve beyaz pantalonunu altına geçirdi.Dünkü hava durumu spikeri aklına gelerek üstüne kaban giymesi gerektiğini anladı ve krem rengi ince kabanını eline aldı.
Odadan çıktığında bonesini unuttu ve dolaptan lacivert bonesini çıkaıp kafasına geçirdi.
Aslında bu rengi sevmişti ve Yalın'ın gömleğiyle aynı renkte olması onu heyecanlandırmıştı.Odadan çıktığın da Yalın'ı telefon da konuşurken buldu.
Biraz daha yaklaştığın da Yalın telefonu hemen kapattı ve Janset'e döndü "Hızlısın"dedi.
Janset ise bonesinin iplerini bağlarken "Şu süprizini öğrenip senden kurtulmak istiyorum"dedi ciddi bir sesle.
Yalın ise "Bu biraz zor ama neyse"dedi ve kapıya yöneldi.
Janset anahtarlıktan anahtarını cebine attı ve çanta almadığını o an fark etse de birşey yapmadı.
Yalın'la aşağı merdivenlerden inerken Samet amca "Janset aman kızım rahatsızlanırsan bu oğlan geçen sefer ki gibi seni hemen hastaneye yetiştirir"dedi gülümseyerek.
'Geçen sefer ki gibi seni hastaneye mi yetiştirir' kelimesi onu şaşırttı.
Arkadan bir el onu çıkışa doğru itti ve kapının açılmasıyla yüzüne rüzgarın çarpması bir oldu. Bu onu rahatlatsa da bir an durdu ve tam arabaya binecek iken Yalın'a döndü "O sendin demi beni geçen sefer o kalabalıktan kurtaran sendin demi?"dedi sorgulayarak.
Yalın ise sıkıntıyla nefesini dışarı verdi ve "Sana hepsini anlatacağım,ama önce arabaya binmen gerekiyor"dedi Nissan qashiya'yı göstererek.Arabaya binmeden önce Janset duraksadı ve kafasını Yalın'a doğru çevirdi "Eğer o gün ben bayıldığım da beni kurtaran sen misin? önce onu söyle, yoksa 'İmdat sapık' diye bağırım" dedi gözlerini Yalın'ınkilere dikerek.
Yalın ise sırıtarak "Tamam ama bir şartla"dedi Janset'e bakarak.
Janset "Neymiş o?"dedi elini havaya kaldırarak.
Yalın "Benim bugün boyunca her dediğimi yapıcaksın" dedi tek kaşını havaya kaldırarak.
Janset başta itiraz etmek istese de "Tamam" diyebildi soğuk bir sesle.Daha sonra Yalın'ın tuttuğu kapıdan arabanın içine attı kendisini.Araba dışarda lüks olduğunu belli ediyordu ama içi de oldukça rahattı.
Yalın'ında şöfor koltuğuna geçmesiyle arabanın motoru çalıştı.
Yol boyunca sadece yağmur damlalarının arabanın ön cama vurduğunu belli eden ses vardı.
Bu ses Janset'e huzur veriyordu ama yağmur damlalarına dokunmak böyle onları izlemekten daha iyi diye düşündü.
Araba beyaz lüks bir binanın önünde durdu.Kafasını kaldırıp iyice inceleyince 'Acil' yazısıyla hastane olduğunu anladı.
Yalın'a dönerek "Bu ne anlama geliyor?" dedi kaşlarını istemsizce çatarak.
Yalın kafasını sağa sola salladı ve "Artık burada tedavi göreceksin üstelik onkoloji bölümü de oldukça başarılı ve son olarak bu hastane bir arkadaşımın ve senin o hastane de tedavi görmeni istemiyorum"dedi ciddi bir sesle.
Janset tekrar sinirlenerek "Hayır Yalın bu istediğin olmuyacak tamam mı? Ben bundan önce ki tedavi gördüğüm hastaneden ayrılamam.Toprak benim için değerli bu hastalıkta hep yanım da durdu beni bu hastalığın acıların katlanamayıp kaç kez intihar etmekten kurtardı"dedi haddinden fazla bağırarak.
Yalın da sessiz ve endişeli bir sesle "İntihar mı? Sen intihar mı etmek istedin?" dedi sessizce.
Janset gözlerini hastanenim duvarına dikerek "Evet o lanet hastalık yüzünden kaç defa canıma kıymak istedim.O ilaçlar her seferin de canımı yakıyor ve ben o acıyla yaşamak istemiyorum" dedi ağlamaklı sesiyle.
Yalın ise aniden sinirlenerek sesini yüksellti "Eğer bu hastaneden tedavi görmezsen senin canını o hastalıktan daha çok yakarım ve sen bile anlayamazsın ne olduğunu!"dedi sesinden ürken Janset daha fazla dayanamayıp "Bugün o baş belası kemoterapi alıcam ama bu hastane de değil!"dedi ve arabanın kapısını açıp hızlanan yağmurla birlikte koşmaya başladı.
Yalın'ın söyledikleri aklından çıkmıyordu ama unutması gerekiyordu unutması.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IHLAMUR
ChickLitÖlümü yanıbaşınızda hissetmeniz dileğiyle... ...psikopat yazarınız...