BÖLÜM 13 "GÖLGE"

25 0 0
                                    

Orman ve dar yoldan hızlı bir şekilde geçen Yalın sinirden direksiyonu koparıp atacakmış gibi tutmuştu.Nefes alış verişini kontrol edemiyordu ve ağzından bir küfür savurarak söylendi.

Yalın'ın ağzından

Arabayı ne kadar hızlı,kaç kilometrelik hızla sürdüğümü hatırlamıyorum ama bir an önce oraya varıp o adamın ağzına edecektim ama sakin olmalıydım.Kim olduğunu bilmiyorum ama Janset'e dokunursa kendisini ölü bilsin.

Yaklaştıkça hızımı azaltım ve sert bir frenle eski deponun önüne park ettim.Arabanın kapısını sert bir şekilde kapattıktan sonra "Nerdesin lan?! Nerdesin?! Hadi ama korktum mu?! Bak bir şey yapmayacağım söz! " dalga geçiyordum ama sinirlerim alt üst olmuştum sinirden kahkahalarım depo da yankilanmisti.

Karanlıkta sokak lambasının deponun duvarına yaptığı yansıma da gölge gördüm ve o tarafa döndüğüm de Janset'i gördüm ve o an o piçi bulduğum da hiç şansı olmayacaktı.

Koşarak Janset'in yanına gittim titriyordu ateşi vardı ve yarı baygındı.Kucağıma almak için harekete geçtiğimde boynumda bir sıcaklık ve ağrı hissettim.Elimi boynuma götürdüm de kanı gördüm ve sınırlı bir şekilde Janset'i yere koydum.Canın yandığının ağzından çıkan inlemeyle anlamıştım.

Elimi kocaman bir yumruk yaptım ve suratına geçirdim.Sersemleyip yere düşünce üstüne çullanıp yakasından tuttum."Lan şerefsiz ne istedin lan! kiza niye dokundun!" dedim ve benim bile sayamadigim yumruklarimi yüzüne geçirdim elimin kanadığının farkına vardığım da sakinleşmem gerektiğini anladım ve üstünden kalkıp yüzüne tükürdüm.

Hayla sırıtması zaten bozuk olan sinirlerimi iyice bozdu ve yaşının verdiği bir şey olacak ki gözlerinin etrafında ki karışıklıkları görebiliyorum.

Ayağa kalkmaya çalıştı ama başaramadı ve başaramadığı için kahkaha attı ve sesi depo yankılandı.Daha sonra yapamayacağını anladı ve yarı oturup krem resmi ceketi ve geri pantalonu içine giydiği bordo kazakla iyi giyindiğini belli etse de o tam bir şerefsizdi.

Elimi havaya kaldırdı ve bacağını kivirip elini ona dayadı ve dedi ki "Yalın Sancar, gorusmeyeli baya oldu demi 10 yıl 15? Kaç yıl oldu ha? Baban Deniz benim sirketimin hisselerini yırtıp daha sonra ailemi mahvetmişti en son" sesi ciddiydi ama haklı değildi.Ciddi konuşması haklı olacağı anlamına gelmezdi ve kendimin bile şaşırarak yüksek bir sesle "Babamın adını ağzına alma ve babam senin yuvanı yıkmadı sen Rusya'ya hisseler için gittiğin görüşmelerde şirketın parasını Rus kızlarıyla yedin ve eşin coçukların senin nasıl biri olduğunu anladı ha son olarakta evet hisseleri babam yırttı yoksa ailen evin de kaybedecektin ama sen şirketi kaybedince o boş aklını toplaman gereken yerde herşeyi yüz üstü bırakıp gittin ve şimdi bana haksız olduğun durumdan haklı olduğunu sanma!" dedim benim bile şaşırdığım soğuk bir sesle.

Tekrar aynı ciddiyetsizlikle güldü ve"Ah Yalın Sancar baban seni çok güzel kandırmış ama merak etme isim seninle değil bu kızla çünkü babanın bana yaptıklarını sana yapıcağım ve senin de sevdiklerini elinden alicam" dedi.

Üstüne yürüyerek yüzüne bir yumruk geçirdim ve "Ulan şerefsiz! ulan piç! bu kıza bir dokun babamın sana yapamadığını ben sana yaparım!" sesim yine aynı soğuklukta ama bu sefer daha sertti.

Janset'e doğru döndüğüm de yerde öylece yatması onu koruyamadigimin bir göstergesiydi. Onu kucağıma aldığımda ensem de ki ağri arttı.Tam kaldırdığımda Janset bana "Yalın beni vuracak" dedi ve büyük bir silah sesi duydum ve Janset'in kucagima kendini bıraktı.Ne olduğunu anlamaya çalışırken Janset'in kolundaki kan gözümden yaş gelmesine neden oldu ve o an sinirden ne yaptigimi bile bilemedim.Janset kucağımda öylece yatıyordu onu gerçekten yormustum ve son kez boynuna bir öpücük yerleştirdim ve o ıhlamur kokusu bana bir anda huzur vermişti.
"Evet biliyordum Janset benim huzurumdu."

IHLAMURHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin