Part 17

90 7 2
                                    

POV Julia

~ maandag 31 augustus
Ik zit in de aula. Tegenover mij zit Nils, ik geef hem bijles wiskunde. Dan komt Mason de aula binnen lopen, hij kijkt mijn kant op en zodra hij Nils tegenover mij ziet zitten staat zijn blik op onweer. Oh nee... Boos komt hij naar ons toe lopen. Ik haal diep adem, bang voor wat er gaat komen. "Ik had je toch gezegd uit zijn buurt te blijven!" Roept hij naar me. "Mason, probeer even rustig te blijven." Probeer ik hem te kalmeren. Maar het helpt niks. Hij grijpt mijn arm vast en trekt me met zich mee. Nog even snel grijp ik mijn tas van de tafel en werk ik met Mason mee. We gaan naar een wat rustiger gedeelte in de gang, bij de kluisjes waar nu niemand staat. Ik kijk in Masons ogen en ze koken nu van woede. "IK HAD GEZEGD DAT JE UIT ZIJN BUURT MOEST BLIJVEN!" schreeuwt hij. "IK MOET HEM HELPEN MET WISKUNDE!!" Roep ik nu ook om tot hem door proberen te dringen. Nog geen seconde nadat ik dat gezegd heb zie ik hem zijn arm bewegen. Oh nee. Hard komt zijn vlakke hand aan op mijn wang. De pijn schiet door mijn gezicht heen en snel leg ik mijn hand tegen mijn wang aan. Ik kijk hem geschrokken aan, ik had niet verwacht dat hij het echt zou doen. "DAT IS HET!" Roep ik "HET IS UIT!" Ik wil me omdraaien en naar de wc lopen. "Mooi!" Hoor ik Mason roepen, ik draai me om. "Ik heb toch nooit van je gehouden! Het was allemaal maar een spel!"
Alsof die klap in mijn gezicht nog niet pijnlijk genoeg was, brak hij nu mijn hart. Ik draai me om en ren naar de wc's toe. Snel vlucht ik een hokje in, doe de deksel op de wc en ga erop zitten. Tranen lopen over mijn wangen. Hoe had ik het ook ooit kunnen geloven? Hoe groot is de kans nou dat een populaire jongen mij leuk zou vinden? Dat ik er nog in trapte, ik had moeten bedenken dat het nep was.
Als ik wat rustiger ben ga ik het wc-hokje uit. Ik loop naar de spiegel en kijk naar mijn spiegelbeeld. Mijn wang is helemaal rood. Ik leg mijn vingers er tegenaan en voel de huid nog na gloeien.

Langzaam wordt ik weer wakker. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het bijna half vier is. Alweer een flashback over Mason. Waarom? Waarom nu op eens? Ik snap er niks van. Ik dacht dat ik over hem heen was.
Ik sta op en ga naar de badkamer en gooi wat water in mijn gezicht. Ik droog mijn gezicht af en kijk in de spiegel. Er is niks meer te zien, natuurlijk. Maar toen Mason me had geslagen was mijn wang nog lang rood. Op school viel het niemand op en thuis had ik er snel wat make-up op gedaan zodat niemand iets zou merken. Ik had Emma verteld dat Mason vreemd was gegaan en dat het daarom uit was gegaan, gelukkig vroeg ze niet verder. Mijn ouders leken niks te merken, zij waren ook niet zo blij dat ik met Mason ging. Ze hadden gelijk, hij was inderdaad niet goed voor mij. Op school werd ik niet met rust gelaten door de populaire groep uit mijn klas. Ze pestten mij met het feit dat het uit was met Mason, en hoe ik ooit had gedacht dat hij mij leuk zou vinden. Al hun pesterijen gingen door en werden erger, toen begon ik met snijden. Het is maanden doorgegaan maar uiteindelijk ben ik ermee gestopt. Niemand weet ervan en ik doe mijn best om dat zo te houden.
Ik draai me om en loop weer naar mijn kamer en ga weer een poging doen om in slaap te vallen.

----------
{645 woorden}

Heei
Sorry voor dit saaie stuk, maar ik wist er niet veel van te maken. Ik hoop dat jullie het niet héél erg vinden.
Oke, vorige keer was ik het helemaal vergeten op te noemen, maar Ashton heeft z'n haar kort geknipt!!! Wat vinden jullie leuker? Ash met kort of lang haar?
Ik weet niet wat ik leuker vind, het staat hem allebei goed, maar eigenlijk hoop ik wel dat de bandana's nu terug komen ;)
Ik hoop volgende week weer iets te publiceren!

Xx J.


The Exchange {5sos fanfic} SLOW UPDATESWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu