The One That Got Away [UNDER REVISION]

3rd Chapter

Five days have passed and thankfully, hindi tumawag ang Auntie ni Laura hanggang ngayon na nakabalik na si Henry.

She was safe from lying.

It's a Sunday at wala siyang pasok. As well as Henry.

Tinapos niya muna ang paperworks niya sa study room niya bago niya napagpasyahan na pumunta sa mall.

She needs to unwind.

Pakiramdam niya ay stressed out siya.

It's already six o'clock in the evening nang matapos siya mag ayos.

It's weird. Pero mas nage-enjoy siya mag shopping pag gabi na. Isa pa, hindi mainit paglabas niya.

Pagbaba niya ay nakita niya si manang Delia na kakapasok lang sa kusina.

"Manang," lumabas ito at lumapit sa kaniya, "Aalis lang po ako saglit. May dadating po na package, paki-receive nalang po." bilin niya rito.

Nag-order kasi siya ng sneakers sa isang online shop sa U.S. na hindi available dito sa Pilipinas.

She tracked it earlier at ngayon pala ang delivery noon.

"Sige po, ma'am."

Tumango siya at lumabas ng bahay.

The guard opened the gate for her.

Halos kakalabas niya palang ng subdivision nang mag-ring ang cellphone niya.

She saw Henry calling.

Sinuot niya ang ear piece at sinagot iyon.

"Where are you?" bungad nito.

"Papunta sa mall. Why?"

"Tita Cecille is calling."

"Huh? Sa skype?"

"Yes. Bumalik ka na muna rito. I'll answer the call. Sasabihin ko nakipagkita ka lang sandali sa kaibigan mo."

"Sige."

No choice.

Kailangan niyang bumalik.

Pagkadating biya sa bahay ay nadatnan niya si Henry na nakaupo sa couch kandong ang laptop nito.

He's beaming.

Napa-angat ito ng tingin sa kaniya.

"Nandito na pala siya, Tita."

Lumapit siya rito.

"Oh, my wife's here. I missed you," gusto niyang mapapitlag nang akbayan siya nito pagkaupo niya sa tabi nito, "How's your shopping time with your friend, wife?"

"O-okay lang. We had fun. We were able to catch up with each other. Y-yeah."

She almost closed her eyes nang maramdaman niyang bumaba ang kamay ni Henry sa bewang niya.

He pulled her closer.

Bakit ba kasi kailangan pa nilang maging sweet pag kaharap ang Auntie niya.

Oh, yeah right. Para hindi ito maghinala.

"Have you eaten?" tanong nito sa kaniya.

"Y-yes." damn! Bakit ba siya nauutal.

"Uhm, Auntie. It's just 6 AM there, ang aga niyo ata magising? Nagpapahinga po kayo dapat."

Nalungkot ang mukha nito.

Damn! Wrong move!

She sounded like ayaw niyang makausap ito.

It's not that ayaw niyang makausap ito! Talagang naiilang lang siya pag ganito siya kalapit kay Henry.