Mental Home | m.c

-9-

21:21'de yayınladım, yaşasın! 5 dakikadır beklediğim doğrudur evet. Herneyse.
Multimedia, Muke Clemmings!

Michael öylece kalkıp gittikten sonra bende sakince yemeğimi bitirip, ortak salonlardan birine inmiştim. Sakin kalmak zorundaydım çünkü içimdeki düşünceleri dışarıya vurursam, bu sefer gerçekten, kafayı sıyırırdım.

Beynimde çok fazla soru dolanıyordu ve ben düşünmek yerine, pencereden dışarısını seyrediyordum. Çoğu zaman böyle yapardım, sorunların üzerine gitmek yerine, onları görmezden gelirdim. Bunun 'bir şey bozulmuşsa, hala çalışıyormuş gibi davran' fikrinden kaynaklanıp kaynaklanmadığını bilmiyordum ama, hey, bende tamir etmeye uğraşamayacağım kadar çok kırık vardı.

Bilmediğim bir süre boyunca orada oturup dışarısını seğrettikten sonra bir nevi kendime geldim. Kaç saat yada kaç dakika geçmişti bilmiyorum ama, her gün akşam 9'da başlayan televizyon programının sesini duyduğumda, orada sadece yarım saat kadar oturduğumu anladım. Bana saatler gibi gelmiş olsada zaman, aldatıcıydı.

Kafamda hala düşünceler dolaşıyordu ve başımda iğrenç bir ağrı vardı. Düşüncelerimden ve birazda ağrıdan kurtulmak için odama giderken, birazcık bile tereddütüm yoktu. Erkenden uyuyacaktım. Ve eğer o gittiyse, beni bulmak için uğraşması gerekende oydu.

Hey, merhaba. Sadece tam uzun yazmaya alışmışken, bu bölüm fazla kısa oldu. Biliyorum. Ama karakterler hakkında hain planlarım var ve bu da geçiş bölümü gibi birşey, o yüzden bu kadar kısa. Sanırım, bu kadardı. Öhm, gidiyorum.