Goose bumps

• H1 •

Ik loop door het bos en hoor niets buiten het geluid van mijn voetstappen. De bladeren waar ik op loop maken een krakend geluid.   In de verte zie ik een tunnel, of iets wat op een tunnel lijkt. Ik ga de tunnel in en plotseling zie ik een vel papier tegen de wand hangen. Terwijl ik het wil nemen valt mijn zaklamp uit. "Verdomme"mompel ik in mezelf, dat was nog een teken dat ik hier al veel te lang rondliep. Alsof dat nog niet genoeg was, begon het ook nog eens te donderen. Aan zo'n situaties kan ik me dus echt ergeren. Ik zie niet veel maar slaag er toch in het papier te nemen. Er staat iets op het papier wat moeilijk te lezen valt. Wat me niet echt raar lijkt, aangezien mijn zaklamp niet meer werkt. Het papier laat ik voor wat het is en ik probeer een uitgang te vinden. Ik bots constant overal tegenaan maar uiteindelijk lukt het me toch om uit de tunnel te geraken.. BADUM KRSHH KRSSHH

"Shitttt daar is slenderman. Alweer dood.. Pff en ik had nog maar één pagina" Sinds mijn vriendin Dune me verteld had over het spel 'Slender' had ik vrijwel al meteen een obsessie. Ik vond het echt een geweldig verslavend spel, hoewel ik er niet echt goed in was.

~~~ de volgende morgen ~~~

Het was donderdag vandaag. Een doodnormale, saaie donderdag. Vandaag hadden we geen school, en zoals vaak wist ik de reden van onze vrije dag niet. Mijn ouders waren op het werk dus was ik alleen thuis.

Toen ik eindelijk wakker was geworden ging ik naar beneden voor het ontbijt. Toen ik beneden stond en naar de klok keek zag ik dat die stil stond. Waarschijnlijk waren de batterijen leeg, wat me onwaarschijnlijk leek omdat we die een week geleden pas vervangen hadden. Ik klauterde dan toch maar op een stoel om de klok van de muur te halen. Ik haalde de batterijen eruit en stak er een nieuw paar in. Maar toen ik de wijzers juist wou zetten bleek dat niet enkel deze klok maar ook alle andere analoge klokken in ons huis stilstonden.Omdat ik geen zin had om bij alle andere klokken de batterijen te vervangen begon ik maar aan mijn ontbijt.

' S morgens dronk ik altijd melk, en het liefst van al warme melk. Ik nam een tas en schonk die vol. Vervolgens liep ik naar de bergruimte waar onze microgolfoven stond. Terwijl ik het deurtje van de microgolfoven opentrok viel me het kleine schermpje op de zijkant op. '07:52' stond erop. Gefascineerd bleef ik naar het schermpje staren maar veel leverde het niet op want ook daar veranderde er niets. Het leek wel alsof de hele wereld op pauze stond.

Toen ik eindelijk klaar was met eten wou ik toch wel weten hoelaat het was. Ik rijkte naar de andere kant van de tafel en nam mijn Gsm. '07:52' stond ook daar op het scherm. Dat was wel heel erg raar, dit was precies dezelde tijd die 15 minuten geleden op de microgolfoven stond. 

Ik voelde dat er iets niet klopte dus belde ik mijn vader op...  

Geen antwoord. 

Verbaasd liep ik naar de computer die ik snel opstartte. Ondertussen waren er al meer als 5 minuten verstreken. Zo gauw de computer opgestart was keek ik rechtsonder naar het scherm: '07: 52 '.

  Dit kon maar één ding betekenen.. De tijd stond daadwerkelijk stil.