Kutuya kaldırdığım eşyalar yüzünden uykularım kaçıyordu . Sanki anılarımız ve kevin yanımda ve bana bununnasıl yaparsın diye bağırıyordu . Neden bilemiyorum ama içimdeki his suçluluğa çok yakındı . Halbuki yaptığım bi hatada yoktu sonuçta Kevin öldü ve ölene kadar yalnız kalıcak değilim . Ama bunları düşünürken de o lanet olası suçluluk beni rahat bırakmıyordu . Ayrıca Kevinın bana aldığı o yüzüğüde o kutuya koymuştum . Harika şimdi bide suçluluğu üzerine vicdanımın ızdırabı eklenmiştim. Gece gece fazla mutluluğun bana yaramayacağını biliyordum . Zaten bir insan çok mutlu olursa asıl sıkıntı o zaman başlarmış . Neden böyle hissediyordum . Yoksa Chrise gerçekten aşık değilmiydim . Ama bu çok saçma çünkü Chrise gerçekten aşık olmasam onu her gördüğümde salaklaşmam ne analama geliyordu ? Şu anda ya kalbim bana lanet bir oyun oynuyor yada uçurucu özelliği olan bi ilaç içtim . Hatırladığıma göre hapa benzer bişey içmemiştim . Anlaşıldı bu gece bana uyku yok . Sabaha kadar bu olayın içinden çıkmazsam Chrisinde kalbini kırıcam . Neler oluyor bana ?
Christen...
Acaba oda bu gece benim gibi heyecanlanmışmıdır ? Caroline çok özel bi kız bunu biliyorum ve onu kaybetmemem gerektiğinide biliyorum . Ama bu içimdeki tuhaf histe ne ? Neden gerçekten mutlu olabileceğime bir türlü inanamıyorum . Benim sorunum ne ? Evet evet uzun süreden beri mutlu olmadığım için mutluluk ve şüpheyi karıştırıyorum caroline beni üzücek bi davranışta bulunmaz .. Umarım ..
Caroline dan ...
Saat sabahın beşi ve ben hala oturmuş Kevini düşünüyorum . Gerçekten derdim ne benim ? Sen Chrise aşıksın ama o zaman yani eğer Chrise aşıksam Kevin neden aklımdan çıkmıyo yada kalbimden ? Bu böyle olmayacak ! Biraz dinlendikten sonra ilk işim Chrisin karşısına geçip zaman istemek olucak !
Kahvaltımı yapmış çoktan hazırlanmıştım bile . Birazdan Chrisle buluşup ona ne hissettiğimi anlatıcam . Üzgünüm ama gözlerinin içine bakarak yalan söyleyemem . Buluşma yerimiz olan sahile gelmiştim . O da orada beni bekliyordu . Yanına yaklaştığımda öpmek için bana uzandı ama ben kendimi geri çektim . Bunu gören Chris " Bi sorun mu var Caroline ? " Dedi şaşkın bi sesle bende " Evet ama şunu bilmelisin ki sorun seninle alakalı değil yani hem seninle alakalı hem değil yani demeye çalıştığım şey şu ki sanırım ben hala Kevina karşı bişeyler hissediyorum . Üzgünüm ama yüzüne bakarak yalan söyleyemem. " " Madem ona karşı hislerin vardı Caroline neden beni öptün ? Yada neden bana umut verdin ? Yada neden beni istiyomuşsun gibi davrandın ? Bu kadar basit mi senin için ? Bu kadar kolay mıydım ? Ben ağırdan almaya çalıştıkça sen daha çok istedin ? Senin hala ona karşı bişeyler hissettiğini anlamalıydım . Ben üzgünüm . Ama lütfen hislerinden emin olmadan beni ne ara nede evime gel !" deyip arkadına bakmadan bana söz hakkı bırakmadan çekip gitti. Ama kızamadım ona haklıydı çünkü ! Aptalın tekiyim ben ! Madem sevmiyorum bu kalbime saplanan acı da ne ? Bal gibi seviyosun Caroline afferin ! Senin o muhteşem gerizekalı hislerin yüzünden hayatının aşkını kaybetmiş olabilirsin !
Christen....
Biliyordum! Hiç bir zaman gerçekten mutlu olamıyacağımı biliyordum . Salak , salak Chris ! Kız erkek arkadaşını 10 yıllık aşkını yeni kaybetmişken san bişeyler hissedeceğini mi sandın ! Tıp okumuşsun ama daha insanların kalbini çözememişsin ! Sana bu hayatta mutluluk falan yok ! Neden biliyomusun ? Çünkü sen bir aptalsın ! Ve hep öyle kalacaksın !!
