Sofi'nin Çalışma Masası

Sayın X

-Herkes X olsun bakiyim!-

Kendimiz gibi olanlara ulaşabilmek, sesimizi duyurabilmek; yalnız olmadığını hissettirebilmek basit amaçlarımızdan birkaçıydı sadece. Nasıl yapılacağının bir önemi yoktu, yapılabilir olduğunu bilmek yeterliydi. Yolları, çözümü bulunurdu bi şekilde. Kısa bir zaman dilimi için yaratılıp gönderildiğimiz ve adına da Dünya dediğimiz bu cumhuriyette yeterince imtihan ve sabır gerektirecek durumlarla karşılaşacağımızın farkındayız zaten. Ve bu sürecin ne kadar zorlu geçeceğinin de... Bütün bu uğraşları verirken bi noktada durup "kusura bakma da sikerler böyle aşkın ızdırabını kezban!" diyesi geliyor ya insanın, heh; o kırmızı halının sonunda bekliyoruz işte seni, koş. Arkadaşlarını getirirsen selfie çubuğu da hediye ederiz sana, söz. Hem yeni hobiler edindik Dağlıca'da kürt sikmek gibi, denersin diye düşündük, söyleyelim dedik. Ayrıca devir değişmiş, hangi kızı sevgili olarak istiyorsan camdan 'ayakkabı kutusu' gösteriyorsun ta-daa! Yanında. Merdivenleri dahi kullanmaz, emin ol. Kendini İrlandalı turistten dayak yiyen esnafımız kadar kötü hissetmemen için suyun, çayın, kahven de bizden!
Diyeceğim o ki; yalnız değilsin, bizim burda olmamızı istediğin sürece seninleyiz Sayın X. Eylül'de kendini hissettirmeye başladı, evden çıkarken polarını ihmal etme ve saçlarını önemseme. Tamam, imkansızı istemiş olabilirim şuan ama dağınık haliyle de güzeller inan.

Burdaki çalışmalarımızı beğenip destekleyenlerin çıkacağı gibi, karşısında olup, götünü yırtmakla kalanlar da olacak. Böyle olması hoşumuza da gider. Ancak şunu belirtelim ki amaçlarımızı sıralarken, saydıklarımız arasında "kendimizi başkalarına beğendirmek" gibi, gereksiz ego takıntılarımız yoktu. Fazla samimi ilerleyen bu yazımızdan rahatsızlık duyan olursa onun da icabına bak Sayın X olur mu? Seni seviyor ve önemsiyoruz. Desteklerin için teşekkürler, bizimle kal, hoşça-kal. Dönüyor olacağız... :)