Μόνο φίλοι.

Part 6

Οι μέρες περνούσαν γρήγορα χωρίς να το καταλάβω. Πήγαινα συχνά στο σπίτι της Μυρτώς για να κάτσουμε μαι ερχόταν πότε πότε και ο Δημήτρης και λέγαμε κανένα αστείο να περάσει η ώρα. Μετά το τριαντάφυλλο δεν έχει κάνει κάτι άλλο που θα με εκπλήξει...

Ένα απόγευμα που είχαμε μαζευτεί, άκουγα τον Πάνο και τον Δημήτρη να μιλάνε για μουσική. Κάποια στιγμή, ακούω τον Πάνο να του προτείνει να παίξουν καμιά φορά σε στούντιο για την πλάκα τους.

"Τι εννοείς να παίξετε? Παίζεις κιθάρα?" λέω στον Δημήτρη έκπληκτη.

"Παίζω και κιθάρα αλλά κυρίως ντράμς."

"Ωραία φίλε. Θα μαζευτούμε εγώ εσύ και ένας φίλος μου που παίζει κι εκείνος κιθάρα!" του λέει όλο χαρά ο Πάνος.

"Εννοείται!"

"Νικολέτα θα έρθεις??"

"Που να έρθω? Αφού δεν ξέρω να παίζω τίποτα."

"Ναι αλλά έχεις και γαμώ τις φωνές!"

"Ναι ντάξει τώρα, σιγά.."

"Θα'ρθεις! Δεν ακούω κουβέντα. Θα τραγουδίσουμε μαζί."

"Όπως θες.."

Δυο μέρες μετά, θα πηγαίναμε στο σπίτι της Δήμητρας να γιορτάσουμε τα γενέθλια της. Της είπα πολλές φορές να βγούμε έξω αλλά εκείνη προτειμούσε σπίτι της.

Έτσι, έβαλα ένα γκρι jumpsuit, μια μαύρη ζώνη και τα μαύρα πέδιλα μου. Όταν έφτασα ήταν ήδη εκεί μια άλλη φίλη της και ο Δημήτρης. Μέχρι να έρθουν οι άλλοι, βάλαμε καραόκε που θα τραγουδάγαμε μετά όλοι. Καταλάθος, πατήθηκε ένα τραγούδι και προσφέρθηκε να τραγουδίσει ο Δημήτρης. Απλά πεθάναμε στο γέλιο. Είχε πολύ ωραία φωνή αλλά το τραγούδι με συνδιασμό τις κινήσεις του, με έκαναν να δακρίζω απ τα γέλια.

Όταν έφτασαν και οι υπόλοιποι, τραγουδάγαμε και χορεύαμε διάφορα τραγούδια σαν να είμαστε πεντάχρονα!

Κάποια στιγμή, βγαίνω στη βεράντα να πάρω αέρα έχοντας ένα τσιγγάρο στο χέρι. Ακούω βήματα και όταν γυρνάω βλέπω την Μυρτώ.

"Λοιπόν, κάτι συμβαίνει και θέλω να το μάθω τώρα!" μου λέει ενώ κάθετε δίπλα μου.

"Τι να συμβαίνει δηλαδή?"

"Έλα τώρα. Άσε τις μαλακίες σε μένα. Νομίζεις δεν πρόσεξα τα τριαντάφυλλα τις προάλλες?"

"Χμ.. Οκ. Θα σου πω. Το βράδυ εκείνο που γνωριστήκαμε με τον Δημήτρη, έμεινε σπίτι μου χωρίς να γίνει κάτι. Εγώ όπως ξέρεις δεν θέλω σχέσεις και μπλεξίματα αλλά όσο βρησκόμαστε, τόσο μ'αρέσει αυτός!"