Μόνο φίλοι.

Part 21

  Συνέχιζα να κλαίω στην αγκαλιά του ενώ εκείνος με χάιδευε παρηγορητικά στα μαλλιά μου.

"Έλα βρε μικρή μου τώρα.. Μην κλαις άλλο. Θα πάθεις τίποτα.." μου λέει και με σηκώνει λίγο από πάνω του και με κοιτάζει στα μάτια. Ακουμπάει με τα δυο του χέρια τα ζεστά μάγουλα μου και με τους αντίχειρες σκουπίζει τα δάκρυα μου. Εγώ του χαμογελάω ελαφρά και χαμηλώνω το βλέμμα μου. Τον νιώθω ξαφνικά σε απόσταση αναπνοής απ το πρόσωπο μου και ύστερα να μου δίνει ένα γλυκό φιλί. Απομακρύνω προς τα πίσω το κεφάλι μου και τον κοιτάζω μπερδεμένη.

"Τι σκατά? Τι έκανες??" του λέει σοκαρισμένη.

"Συγνώμη, απλά πίστευα πως.." λέει δειλά.

"Ότι τώρα που έφυγε ο Άρης μπορείς να με φιλήσεις όποτε θες??" του λέω και σηκώνομαι έξαλλη απ το κρεβάτι.

"Κάτσε, περίμενε.." μου λέει και σηκώνεται κι εκείνος. "Δεν ήθελα να σε νευριάσω ή να σε φέρω σε δύσκολη θέση. Απλά μου βγήκε αυθόρμητο. Καλύτερα να φύγω.." λέει βιαστικά και με φιλάει πεταχτά στο μέτωπο λίγο πριν βγει απ το δωμάτιο. Εγώ για λίγο είχα ένα περίεργο συναίσθημα και δεν ήξερα εάν ήθελα να φύγει ή να μείνει για λίγο ακόμα. Είχα μείνει στη θέση που ήμουν και κοιτούσα μηχανικά γύρο μου.

"Δημήτρη!" αποφασίζω να του φωνάξω τελικά και πάω προς το σαλόνι. Τον βλέπω να βάζει το μπουφάν του και να είναι έτοιμος να φύγει. Μόλις με ακούει, γυρνάει το βλέμμα του προς το μέρος μου και σηκώνει τα φρύδια του ξαφνιασμένος.

"Μην φύγεις.." του λέω με κατεβασμένο το κεφάλι και κάνω μερικά βήματα ακόμα προς το μέρος του. "Χρειάζομαι ένα φίλο να με κάνει να ξεχαστώ.." συνεχίζω και σηκώνω το κεφάλι μου για να τον βλέπω. Οι ματιές μας κλειδώθηκαν και παίρνοντας μία μικρή ανάσα, μου ήρθε αυτό το μεθυστικό άρωμα που φοράει και με ταξιδεύει. Με μία μόνο μυρωδιά, το μυαλό μου παίζει ξανά της πρώτη γνωριμία μας. Μου θύμιζε στιγμές που έχω ξανά μυρίσει εκείνο το άρωμα και ξέρω πως το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Δημήτρης.

"Εντάξει.. " συμβιβάζεται και ξανά βγάζει το μπουφάν του και το κρεμάει. Με παίρνει μια αγκαλιά και επειδή είναι λίγο πιο ψηλός από μένα, ακουμπάει το σαγόνι του πάνω στο κεφάλι μου, μου δίνει ένα φιλί στα μαλλιά μου και ξανά τοποθετεί το κεφάλι του εκεί που ήταν. Εγώ τον είχα πάρει αγκαλιά και είχα κλείσει τα μάτια μου και ήμουν πιο ήρεμη, έτοιμη για ύπνο.

  Το πρωί που ξυπνάω, βλέπω πως κοιμήθηκε δίπλα μου ο Δημήτρης. Είχα συνηθίσει να κοιτάζω τον Άρη να κοιμάται και με έπιασε μια μελαγχολία. Πάω να σηκωθώ για να πάω στην τουαλέτα και κατά λάθος τον ξυπνάω. Με ένα ενοχικό βλέμμα, γυρνάω να τον κοιτάξω και όντως είχε ξυπνήσει.