Unidentified Character

cнαpтer тweɴтy: ĸιerαɴ reyɴold'ѕ pαreɴтѕ

Nang matanaw ko ang nag-iisang nilalapitan at malalapitan ni Nebulous ay muntikan na kong mahulog. I gaped at the sight of it.

Are you kidding me? Kieran lives in a freaking castle?! Now, this is just ridiculous! Can someone tell me this is just a dream? Is someone pulling a prank on me? I think he has gone too far. I sighed. Mahirap ba kong pagkatiwalaan?

I tried to calm myself. This isn't the right time to be angry. So.. he's a prince now? My prince charming? He's a hell of a lot richer than I thought.

Hindi ko na hinintay na makalapag sa bailey ng castle si Nebulous bago liningon si Kieran. The idiot is avoiding my gaze. "Kieran." I frowned, "Prinsipe ka?" I asked, feigning nonchalance.

Kieran avoided eye contact. "No."

Nangiinis talaga to eh. I stopped the urge to laugh mockingly. "Nakatira ka sa isang kastilyo pero hindi ka prinsipe." I forced a smile, "Eh ano ka?"

Umiwas siya ng tingin at naisuklay ang isang kamay sa buhok. "Things here are different." he brought his gaze back at me. "We do not call ourselves king's, queen's, prince's or princess' while living in a castle. It's just how the way it is."

I Ignored what he said. "Kaya ba parang alipin ang turing mo kay Phoenix?" I asked him, "At lagi ka naman niyang sinusunod?" Ni minsan hindi ko pa nakikitang inutusan ni Phoenix si Kieran, sino ba namang hindi makakahalata nun?

Kieran just laughed. Nagtataka ko siyang tinitigan hanggang sa makalapag na si Nebulous. He ignored the look I'm giving him and dismounted from the pegasus. Napabuntong-hininga ako bago humarap kay Kieran na inalalayan akong makababa kay Nebulous. 

Nang maayos na kong nakatayo sa tabi ni Kieran ay nagulat ako sa dami ng taong nakatingin at lumalapit. Mas lalo kong idinikit ang sarili kay Kieran, Ipinulupot ko ang kamay sa braso niya at ang isa nakahawak lang roon. I stopped myself from freaking out.

Kakaiba rin ang mga suot ng mga taong nandito sa castle, may pang witch, sorcerers, alchemists, conjurers, fortune tellers, mages, wizards, servants at iba pa. Ang iba sa kanila nakakatakot ang suot kaya mejo nakakapagtakang hindi masama ang mga intensyon nila.

May mga ilan sa kanila na may mga hawak na kakaibang hayop, mga familiar siguro nila. Langhap na langhap ko rin ang mga pabango ng mga kaedaran kong mga babae at lalaki. Yan ang bagay na alam kong walang ipinagkaiba sa mga nilalang na nakatira sa mundo ng mga tao.

"Kieran!" sabi ng isang lalaking lumapit, mukhang ka-edad lang ni Kieran. "Pinabalik ka na ng council?"

"Hey Argo, long time no see." Kieran smiled at him, "Yeah, they did." 

He's lying, right? He went here to save me.

Wait. How can I forget? Pansamantalang ipinagbawal na pumunta rito si Kieran. Pero dahil sakin pumunta siya. This is all my fault. Mamaya parusahan nanaman siya. I don't think I would like to see him being punished.

"Kieran." I whispered to his ear. "Diba hindi ka pa pwede bumalik dito? Baka ipadakip ka ng council."

"I'll explain later." he told me. Binalik niya ang tingin sa madaming tao na bumabati sa kanya.