Hoş bulduk

222 20 4
                                    

" ne işin var burada." Nasıl buldu beni ne ara geldi. Şimdi ne olacak.

Burak yerden kalkıp asrına yumruğu indirdi. Yere düşen bu sefer Asrın oldu. Karanlıkta pek ikisini ayırmıyordum. Gördüğüm kadarıydı bu. Asrın kalkmıştı. Burak'a yumruğu İndirecekken aralarına girdim.

" burada olmaz içeride abim var." abim şimdiye kadar dönmememizden yeterince şüphelenmiştir zaten.

" Gidiyoruz. " dedi asrın kolumdan tutarak beni kendine çekerken. Asrına yakından Burak'ta kolumdan tutarak beni kendine çekti. Şuan burak'a yakındım.

" hiç bir yere gitmiyor. Benimle kalıyor. " dedi barış. Karanlıktan bir şey görmüyordum ama ikisinin de kaşlarının çatık olduğunu hissedebiliyordum.

" yeter. " Bağırmıştım. " ikinizide beni yoruyorsunuz. Kafamı karıştırıyorsunuz. İkimizde benden uzak durun. "

En çokta sen kafamı karıştırıyorsun asrın. Bir sürtükle öpüşüyor daha doğrusu yiyişiyor sonrada beni öpüyorsun. Arıyorum istanbulda olduğumu söyleyince haber vermedim diye kızıyorsun Peşimden istanbula geliyorsun kuzenimi dönüyorsun. Hak etti tabi burak bu dayağı. Yıllardır gıcık olduğum kuzenim bana aşıkmış. Beni Asansöre bindirdi. Öptü. Otelin arkasında kim bilir ne yapacaktı.

Bir an sessizlik oldu ben de kolumu burak'tan kurtarıp koşmaya başladım. Nereye gittiğim hakkında bir fikrim yok ama istanbulu çok iyi biliyorum. Biraz gezer kafa dağıtır tekrar teyzemin evine dönerim.

Otel taksimde olduğu için rahatlıkla İstiklal Caddesine çıktım. Peşimden gelen yoktu o yüzden rahat koşmak için ayağımdan çıkardığım topuklu ayakkabılarımı giydim. Duran yağmur tekrar yağmaya başlamıştı. Elbisem yüzünden Üşüyordum. Bir Apartman boşluğuna saklandım yağmur iyice şiddetlenmişti.

Bir iki üç... Birden apartman boşluğundan çıktım. Islanmak istiyordum. Belki iyi gelirdi. Topyklularla yürümek zordu ama yinede ayağımdan çıkarmak istemiyordum. İki dakikada suyun çıkmıştı sırılsıklam olmuştum. Yağmur çok şiddetiydi. Rüzgar da vardı. Elbisemin Eteklerini tuttum her an uçabilirler.

Biri kolumdan tutunca durmak zorunda kaldım. Arkamı dönüp kolumu tutan çocuğa baktım. Telefonunu çıkarıp birini aradı.

" burak senin kızı bulduk. " burak'a haber verdiler. Gelip beni alacak ama onunla karşılaşmak istemiyorum. Çocuğun kolundan kolumu çektim. Ayakkabıları mı çıkardım.

" bunlarla daha fazla yürüyemem. " dedim kaşlarımı çalarak. Derin bir nefes aldım. " aaa..aaa burak." dedim arka tarafı göstererek çocuk arkaya bakınca koşmaya başladım. Arkama bakmadan koşmaya devam ettim. İki Apartmanın arasına girdim. Karanlıktı saklanabilirdim. Duvara yaslandım ve sessizce çocuğun gitmesini bekledim. Çocuk beni görmeden koşmaya devam etti. Derin bir nefes aldım. Annemi ikna edip hemen izmire donmeliydim ama annemle konuşmak için önce eve dönmeliydim. Burak'la mı dönseydim. Yok ya burak'la karşılaşmak istemiyorum.

Aslında buralarda bir yerde Abimle geldiğim bir bar olacaktı oradaki barmen Abimin arkadaşı abimi arayabilirim. Buradan yok buradan derken sokaklarda gezmeye başladım. Sokağın yerine düşen pembe ışığı takip ederek barı buldum. İçeri girdim barmeni hemen tanıdım. Yanına gittim.

" Ufaklık ne işin var burada. Abin Nerede? " Ufaklık mı 18 yaşındayım.

" Telefonunu kullanabilir miyim? "

" bir sorun mu var? " Kafamı sallayınca telefonunu verdi. Hemen Abimin numarasini tuşladım.

" Alo abi benim gizem. " dedim Sesimde az da olsa sevinç vardı.

SERSERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin