Abrazo #Wattys2017

2☄

Medya:Baran
*
İşte böyle düşünenlerden nefret ediyordum ! Hayatım boyunca Sarı çiyan , yelloz gibi ifadelere maruz kalmıştım. Bizim okulda kısa diye bücür lakabı takılan biri vardı. Çocuk sırf bu yüzden okulunu değiştirmişti .

Bir şey demeden sinirle arabadan indim.''Aptalmış, sarışınmış... Allah'ım sen bana sabır ver ! '' Söylene söylene apartmanda içeri girdim .

Yakışıklı falan da öküzün önde gideni kanka ya. Zengin bebesi ne olacak ?

"Zengin bebesi"

"Bana mı diyorsun ?" arkadan gelen sese kaşlarımı çatarak döndüm. Bu kimdi abi ?

"Pardon?"

Göz kırparak yandaki daireye girdiğinde sinirle ayağımı yere vurdum. Alt kata yeni taşınan komşumuz da sapık çıkmıştı! Bugün kötü günümdeydim sanırım. Şimdi de anneme çaktırmadan eve girmeye çalışacaktım ah harika !

Eve gelme saatini birazcık aşmıştım... Ve annem eğer uyumadı ise , sonumun iyi olacağını sanmıyordum....

Evet canım birazcık... 2 saat geciktin ne olacak ki ?

Kapıyı açıp yavaş adımlarla içeri girerken aynı zamanda iç sesime göz devirdim. Önce şu topuklu işini halletmem lazımdı...Annemin uykusu derin değildi, ve en ufak bir gürültüde uyanabilirdi. Topukluları elime alıp, yavaşça kapıyı kapattım. Allah'ım eğer annem uyumuşsa,ders çalışıyorum diye odamda telefonla oynayıp daha sonra annemin ayak sesini duyunca telefonu fırlatmayacağım söz.

Parmak ucumla, karınca misali yavaşlık ve sessizlik de yürüyordum. İçimden dua ederken annemle babamın kapısını hafifçe araladım.

Aha kız imana geldi.

Kapıyı biraz daha aralayıp yatağa doğru baktım. İçimden sevinç dansımı yapmak gelse de, kendimi tuttum. Bunlar hep odamda dans ederken, babamın beni yakalaması ve ''Ne yapıyor lan bu geri zekalı ?'' derecesinde bakması yüzündendi. O günden beri de kapıyı çalıp giriyordu zaten. Sanırım korkmuştu.

Aynı sessizlik ve yavaşlıkta kendi odama doğru yöneldim. Odamın kapısını açtığımda ise... gördüğüm görüntü hiç...hoş değildi. Yatakta doğruldu ve bana bakarak sırıttı

"Hoş geldin..."

*
"Kalk kız " annemin sesine hayır derecesinde küçük bir mırıltı çıkarttım

"Gece kalk uğraştırma beni, saat sekiz buçuk , tam da okulun yok mu senin ? " Saatin sekiz buçuk olduğunu öğrendiğim gibi yataktan fırlayarak kalktım. Lanet olsun geç kalacaktım ! Bugün okulun ilk günüydü ve Rüyanın çoktan kalktığına emindim. Ah bir de dün gece vardı ! Tuvaletin kapısını şiddetle açtım -daha doğrusu çalıştım-

"Güney çabuk çık oradan geç kalıyorum geri zekalı ! " Kardeşime sinirle bağırdım. 2 çocuklu bir ailenin birinci çocuğu olma ihtimalim vardı çünkü ikizim vardı . Ondan 5 dakika sonra doğduğumu saymazsak birinci çocuktum.

"Ya ne var kızım ! Ne geç kalması saat 6 buçuk ! tuvalette bile rahat yok be !" O söylenirken yaşadığım olay evlat acısı gibi çöktü. Saati 2 saat erken söyleyen ileri görüşlü bir annem vardı !

"Anneeeeeeee!"

Annemin kahkahası gelirken sinirle odama geri döndüm.

*

"Ya sen beni nasıl bırakırsın hala anlamıyorum ! " Buluştuğumuzdan beri söylenen Rüyayı umursamadan sıraya oturdum. Evet, annem sabah uyandırdığından beri uyumamıştım daha doğrusu uyuyamamıştım. "Ya Rüya bir sus ya " Bir süre sessizlik olurken, önümdeki , her okulda olan dedikoducu kızların konuşmasını dinlemeye başladım. "Ya inanamıyorum hala ! Baran Kaya bu okulda ! " İsmini duyduğum ama umursamadığım kişilerden biriydi Baran Kaya... Rüyaya doğru döndüm. " Şu Baran Kaya kim ? " Kim olduğunu cidden bilmiyordum. İsmini duymuştum evet. Ama sorgulamamıştım. "Baran kaya ? Ciddi misin sen ya ? Çocuk youtube fenomeni ... niye sordun ? " Youtuber ha ? "Bizim okula geliyormuş da " Rüyanın çığlığı gelirken kulaklarımı tıkadım. Sanırsın korku filmindeyiz. Korku filminde ilk ölen kız gibi çığlık atıyordu namussuz. Öyle ince bir ses.