5☄

3.3K 188 18
                                    

"Gösteriş meraklısı dediğin Baran'ın kanalında videoda bulunacaksın ha ? " Haklılık payı olan Rüyaya mahçup bir şekilde başımı salladım. Doğru söze ne denir ki ?

"Her neyse. Bugün burada kalacağım. Annem uyumuştur. Uyandırırsam bir ton laf eder şimdi. Hem az gıybet yaparız kız" dedi elini omzuma geçirip. Sırıttım. "Kimin hakkında ? "

*

"Kalkın kız bak bak deve sinekleri gibi uyuyorlar. Ağızları 3 metre açık. A-aaa Rüya senin yerde ne işin var kızım ? Ah başıma gelenler. " Annemin sabah sabah kulağımızın dibinde bağırmasıyla, gözlerimi hızla araladım. Ne oluyor lan ? Onu bırak deve sineği ne ?

"Ay Pelin teyze, ne oluyor ya ?''

''Ne ne oluyor kız ? Senin yerde ne işin var ?'' Rüya kendisine bir göz atıp anneme döndü tekrardan.

''Birazcık dağınık uyumuş olabiliriz. Pelin teyzeciğim.'' Annemden gözlerimi alıp, kendime baktım. Yatağın baş kısmında olması gereken yerde, sağ bacağım, ayak kısmında sol elim ve başım, yatağın sağ tarafında sağ elim, sol tarafında ise sol ayağım duruyordu. Kendi halime annemden gizli gülmeye başladım. Bu ne allasen ? ''Ne birazcık dağınık uyuması? Resmen bütün odayı işgal etmişsiniz.'' Annemin söylenmesini umursamayıp, sabahtan beri ağzı açılmayan ben anneme bir soru yönelttim.

''Anne bugün pazar niye erkenden kaldırıyorsun bizi ? ''

''A o konu var bir de. Bir çocuk geldi. Senin arkadaşın olduğunu söyledi. Kahvaltıya davet ettim. Mutfakta bekliyor Çabuk gelin.'' Gözlerimi büyüterek poposunu sallaya sallaya giden anneme baktım. Rüya omuz silkerek, ''Hadi inelim, büyük ihtimalle Denizdir.'' Rüyaya hak vererek mickey mouse'lu pijamalarımı değiştirmeden bozulmuş topuzumu tekrar yaptım. Açıkçası topuz yapmakta pek becerikli değildim. Bu yüzden topuz gökyüzüne kadar gidiyordu. Rüya odadan benden önce çıkarken bende yüzümü yıkama gereği duymadan çapaklı gözler ile mutfağa ilerledim. Pazar sabahı uyandırılmama rağmen, nedense çok neşeliydim. Herhangi bir şarkı mırıldanarak odamdan çıkıp, mutfağa neşeli bir şekilde girdim.

''Dön sen ne dersen de tamam bitmişim halim yaman bir sendin derd_'' Salonda gördüğüm çocuk Deniz falan değildi. ''Anne ? Bu kim ?'' Çocuğun siması tanıdık geliyordu ama bir türlü çıkaramıyordum. ''Selam ben alt kat komşunuz. Hani bir kaç ay önce kendi kendine söylenirken, karşına çıkan çocuk. Hatırladın mı ?'' Partiden döndüğüm gece Baran'a söyenirken karşıma çıkan sapık diye nitelendirdiğim çocuktu.

Ve evet onu hatırlıyordum.

Buraya neden gelmişti. Ne için gelmişti. Hiç bir fikrim yoktu. Pazar sabahı durduk yere kalkıp buraya gelmesi kadar anlamsız bir şey yoktu şu an. Annemin bakışları yüzünden istemeyerek de olsa masaya oturdum. ''Eee yavrum nereden icap etti gelmek ?'' Çocuk yapay bir gülümseme sunup ''Gece ile konuşacaklarım vardı da ondan geldim'' Kaşlarım istemsizce çatılmıştı. Benimle konuşacak neyi olabilirdi bu çocuğun ? Kahvaltımız annemin adının tunç olduğunu öğrendiğim çocuğa sorular sormasıyla Tunç'un cevaplamasıyla, Rüyanın bana ne oluyor lan mal bakışlarını atmasıyla , arada bir de Güney ile Tunç'un pes 10 muhabbeti yapmasıyla geçmişti.Herkesin kahvaltısı bitince biraz zaman kazanmak amaçlı sofrayı toparlamaya başladım. ''Anne sen bırak, Rüya ile biz toplarız.'' Annem göz devirdi. ''Aman siz beceremezsiniz şimd_''

''Hiç olur mu Pelin teyze o kadar hazırladınız bari biz toplayalım'' Rüya normalde olsa hayatta kıçını kaldırıp sofrayı falan toplamazdı. Ama şu an iş başkaydı. ''Peki o zaman '' Annem hem kuşkuyla hem de memnun olmuş bir şekilde bizi süzdü. Bütün tabakları elime alıp mutfağa götürdüm. Ve Rüyayı beklemeye başladım. Rüya da eli dolu bir şekilde mutfağa girdi. ''Olum bu benimle ne konuşacak ?'' Rüya sıkıntılı bir nefes verdi. ''Çocuk karşı komşum. Bir ara telefon ile konuşurken, evden çıkıyordum. Arkası dönüktü. Normalde kapı sesini duymuş olması gerekirdi. Ama karşısındaki kişiyle konuşmasına o kadar kaptırmıştı ki kendini ayakkabılarımı giyerken haliyle dinledim. İşte o şerefsiz hakkında onu ilgilendiren herkesle konuşmam gerekiyor falan dedi. Bu kadar duydum sonra zaten beni gördü. Başıyla selamlayıp gitti bilmiyorum ki ne konuşacak.''

Abrazo #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin