Ömrümün Baharı

1.0 " Can Bey "

Herkes ormanın bir ağacıdır. Büyür ve çiçekler verir. Susuz kaldığında çürür. Çok su aldığında ise çürür. İşte bizde böyleydik. Ne az  ne de fazla sevgi alırsak merhametimiz çürür. Ortayı ayarlamak inan çok zordur.  

---------------------------------------------------------------------------
Bu bölümü Betül'e armağan ediyorum. Al sana Can'lı bir bölüm.

3 bin olduğumuzdan dolayı hikayeyi biraz hızla yazmayı planlıyorum. Okuldan plan boş zamanlarımda elimden geldiğince yazacağım .Sizin istediğiniz bir şeyler var ise bana mesaj atabilirsiniz.  

x Ve en önemli bir şey daha var. Artık yavaş yavaş konuya giriyorum. Önceki bölümler gelecek bölümlerin ipuçlarını taşıyor. Yani bir şeyler olduğunda geçmiş bölümlerde bulabilirsiniz.

x x Bölümün şarkısını belirledim. Acayip takmış bulunmaktayım.Belki şarkı sözlerinden bir şeyler anlarsınız.

x x x Son olarak geçmiş bölümlerin çoğunu tekrardan göz atacağım. Çünkü ufak tefek de olsa yanlışlarım olmuştur.

Herkese İYİ GÜNLER DİLERİM !

x x x x

Gözlerimi perdeden vuran güneş ışığıyla açtım. Kafamı sağa ve sola doğru  çevirdim. Bugün pek de kalkmak istemiyordum. Annemin hastalığı için doktora uğrayacaktık. Can beye. Annemin biricik (!) doktoruna. Ne kadar da annem iyi olsa da tutturmuştu. Annem tutturduğunda ise o iş kesinlikle olacaktı yoksa annemin cepheleri bana karşı oluyordu. Ve her zaman mağlup olup çıkardım.
Merdivenden gelen tok ses ile ayağa kalktım. Bir anda kalktığımdan dolayı gözüm kararmıştı. O sırada kapının açılma sesini duydum.

" Kızım , iyi misin ? '' sesini duydum annemin.

" Gözüm karardı , iyiyim ben." dedim geçince.

" Olsun seni Can beye gösterelim yine. Bir şey olmasın sana." dedi gülümseyerek.

" Ya tabi tabi anne. Aklından neler geçiyor senin? "

" Hiç kızım ." dedi gülümseyerek. " Senin sağlığın önemli. Hem bekarmış Can bey."

" Anne bekarsa yamuklusu vardır illa. Onun gibi bir beyfendi yalnız kalır mı ? " dedim. Adamın cidden kendine has bir güzelliği vardı bir kere. Kumral saçlarının kıvırcık olması ona daha iyi bir hava katıyor , katmakla kalmıyor onu ilahileştiriyordu. Sahi , ne diyordum ben ?

" Hı hı tabi canım." diyerek odanın kapısına gitti. Çıkarken eklemeyi de unutmadı.

" Can beyciğim bekler , çabuk ol ! "

x x x x x x x x x x x x

" Yine muhteşemsiniz Hare hanım. O verdiğim ilaca devam ettiğiniz sürece bir durum olaşacağını sanmıyorum."  diyerek koltuğuna oturdu Can bey.

" Birde kızıma bakar mısın ? Başı dönmüştü de." dedi doktoruna doğru dönerek.

" Ben gayet iyiyim. Gerek yok bana." dedim. Doktor Can bey ayaklandığında ise oflayarak kontrol edeceği yere geçtim.

" Ben dışardayım Bahar." diyerek beni bu  adamla yalnız bırakışını izledim. Ah be annem bilsen bir gerçekleri. Yalnız bırakmaman lazımdı beni bununla. Namusuma alırım şimdi.

" Derin nefes al. " dediğinde almaya başladım. Bir dakikadır nefes alıyordum fakat hiç bir şey yapmamıştı.

" İzin var mı ? " dediğinde düşünmeden " Ney için ? " demiştim.  Can beye baktığımda ise kafasını yerden kaldırmıyordu.

" Şey için işte. " dediğinde üstüne gittim. " Ne için ? " dedim. Uzun bir nefes alarak soruma cevap verdi.

" Dokunmak için. Kızmazsınız değil mi ? " dediğinde ise ben " Hayır , sonuçta sadece doktorsunuz. Ve sizin bir sözünüz var. " dediğimde aldığı nefesini bırakmıştı. " Pekala " diyerek   steteskopu sırtımda gezdirmeye başladı.

" Şimdi bir öksürün." dediğinde öksürmeye başladım.

" Bir şeyiniz yok fakat bir ilaç vereceğim o sizi daha dinç tutabilir. " diyerek  steteskopu sırtımdan çekti.  O koltuğuna geçerken bende karşısında olan koltuğa oturdum.

" Teşekkür ederim. " dedim hafif gülümsememle. " Peki bir şey soracağım annemin neyi var ? "

" Dediğim gibi sadece kusma olayı var. Başka derdi yok. " dediğinde gözlerimi kıstım. Aslında gerçeği söylese tam evlenebilecek çocuk.

" Hı hı. " dedim şimdilik pes ederek. Uzun bir süre konuşmadık ikimiz de. Sonra aklıma gelen bir fikirle koltuktan kalkarak yanına doğru gittim. Masaya doğru oturarak konuştum. " Bu gece sen ve ben bir yemek mi yesek ? " dedim gülümseyerek.

" Ne- Neden ol-olmasın. " dedi kekeleyerek. Ah be şapşal.

" O zaman saat sekizde al beni." diyerek masadan kalktım.  " İyi günler dilerim Can bey."

"Sana da ." dediğinde ise kapıdan çıkmıştım. Kapıyı açtığımda annem bir koltuğa oturma çabası veriyordu.

" Ne konuştunuz." dedi koltuğa tam oturunca.

" Hiç . İyiymişim bir sorunum yokmuş." dedim ilk olarak. " Ama akşam yemek için sözleştik."

" Oh oh iyi olmuş. Evde kalmayacaksın işte kızım." diyerek oturduğu yerden kalktı. " Hadi bakalım eve gidelim."

x x x x

Üstüme sade bir elbise geçirdim gece için. Saçlarımın örgüsünü açtım. Saçlarım güzel olmuştu zaten. Makyajımı sade tutmak istedim. Çünkü bu gün annem için bulaşacaktım onunla. Dudağıma mor rujumu sürdüm o yüzden.  Normal işlerimi hallettikten sonra ellimi kafama getirdim. Bu gün annem hakkında bir çok olayı öğrenmeliydim doğrusu. Aşağıdan gelen zilin sesiyle odamdan çıktım. Annem beni görünce gözlerini açarak  odama geri soktu.

" Bu nasıl kıyafet. Akşam yemeği yiyeceksiniz siz. Git o sana aldığım mavi elbiseyi giy. " diyerek üstümdekini çıkardı. " Ben gidiyorum çocukçağıza bakmaya. Kapıda kalmasın. Şimdi kimse yok diye de gitmesin." diyerek odamdan çıkarak aşağıya indi.

" Elalem çocuğunu vermemek için elinden geleni yapar benimki vermek için savaş açıyor bana resmen ! "  diyerek annemin dediği kıyafeti giydim. " Ah anne."

x x x x

" Merhaba , ben bir rezervasyon yaptırmıştım. İki kişilik." diyerek peşinden takip etti garsonun. Garson yerimizi seçince ufak  bir bahşiş verdi. Şuan üzülmüştüm açıkcası.  Sonra yanıma gelerek sandalyemi çekti.

" Merhaba Can bey." dedim koltuğuma doğru oturunca.

" Lütfen bugün resmi olmayalım Bahar." dedi isteğini dile getirerek. " Pekala Can."

" Nasılsın Bahar ? " dedi gülümseyerek.

" İyiyim sen nasılsın Can ? " dedim.

" İyiyim."

" Şimdiden konuşayım. Herkes kendi yediğini ödeyecek." dediğimde kaşlarını çattı. " İtiraz yok." diyerek son noktayı koydum.

x x x x

Bu bölümün az olduğundan dolayı beni affedin. Arada girip en yakın zamanda bölümün devamını ekleyeceğim.