\Myungsoo\
O gittikten sonra yürümeye devam ettim.Doğru olanı yapmıştım.
Onu yanıma alamazdım.
Zaten acilen toparlanıp burdan kaçmam gerekiyordu.
Eğer burdan gitmezsem o adamlar beni bulup zorla o parayı isteyecekti.
Babamın iğrenç borçlarını ödemek zorunda olmak.
O öldü.Ama ben hala onun o borçlarını ödüyorum.
Artık son du.O yerde gitar çalarak kazandığım para yetmiyordu.
Acilen gitmem gerekiyordu.
Aslında parayı biriktirmiştim ama ona vermek icin degil.
Burdan gittigimde kalacak bir yer icin.Tam da gelecek bu günü bulmuslardi.Kesin beni aramaya çıkacaklardı o yüzden acele etmeliydim.
Ne kadar doğru yaptiğimi dusunsemde beni biseyler bu fikrimden alıkoyuyordu.
Düsündum sessizce.
Eger o kızı birakirsam onun hayati da benim gibi olacak.
İstemedigi bir hayat ,zorunluluklar ve acı.
Ne yaparsam yapayim eve gidemedim ve bende onu kurtarmak icin geri döndüm.\Jiyeon\
Myungsoo??!!!
Geri gelmeyecegini düşünmüştüm.
O kadar sinirden sonra.
Ama anlamiyordum.Beni kurtardığında eline ne geçicekti ki.
Eğer kaçamazsak o dövülür ve bende zorla eve geri giderdim.Niye tanimadığı birisini kurtarmaya calışıyordu.Eğer hareket etmezsen o pislik hayatına geri döneceğini biliyorsun demi?
Hadi geliyor-Dur!!
Cok saşırmis bir ifadesi vardı.
Bunu beklemiyordu.
Onunla gelicegimi düşünmüstü.
Ama istemiyordum.
Niye tanımadığım birisiyle gideyim ayrica niye onun hayatını değistireyim.Sen şaka mı yapıyorsun?
Kaçabiliriz ikimizde sevmedigimiz bu hayattan kurtulabiliriz.
Geri döndüğünde nolucak??
O adam seni alıp kullanıcak.
Başka bir şey degil bunu mu istiyorsun hee??!!Hareket edemiyordum eğer koşmazsam dedigi gibi olacaktı.Sevmediğim birisiyle geçirecektim hayatimi.
Ahh yeter!!!
Elimden sıkıca çekip koşmaya başladı.Koşmaya mecbur kaldım.
Düşüncem yanlıştı.
O ne kadar tanımadığım birisi olsa bile hayatimi anlamsızlaştırmış o kişiden daha kötü olamazdı.Nereye gidiyoruz?
Sorma sadece koş.
Bir sürü sokaktan döndükten sonra bir apartmana girdik.
Nefes nefese kalmıştık.
Adım seslerini duyunca bana dönerek sus işareti yaptı.
Biraz bekledikten sonra ve sesler kesilince yukarıya çıktık.
İki kat yukarıya çıkınca bir daireye girdik.
Tam içeriye girecektim ki-Dur ayakkabılarını çıkar her ev senin kaldığın lüks evler gibi değil.
Terlik uzattı.Yavaşça giydim ve içeri girdim.
Ev tam ona göreydi.
Küçük ve karanlık TT Evet karanlıktı.
Her yerde bina olduğu icin bir karamsarlik vardi.Odaya girdim koltuğa oturdum.Şeyy bana verebileceğin bir kıyafet var mi??
Yüzüme cok kötu bişey istemisim gibi baktı ve başka bir odaya girdi.
Geri geldiginde elinde pijama vardi.
İşin garip tarafı pijamalarin kız pijamasi olmasiydi.
Ona bunu soramazdım.
Hakkım yoktu.
Ama eger kız arkadaşı varsa , bu evde kalıyorsa ve beni geldiginde görürse gercekten çok kötu bir seye sebep olurdum.Bu yüzden sordum.Ahh şey evinde kalan birisi mi var??
Hayır neden??
Bunlarr...
Ahh pijamalar kardeşimindi.
Kardesin mi? Kardesin mi var?
Di di yi unutma .Bir zamanlar vardı simdi yok.Biliyorsun herşey var olur ve sonra yok olur hayatın işleyisi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EYES
RomanceKarşımda duran ve bana bakan o güzel gözlerr... Siyah anlamlı bakışlar... Duygularımı hapsetti ve beni kendine çekti. Hiç bir şey bilmeyen ben,acıyı,aşkı,umudu onun ile öğrenecektim. yada sadece ''Karanlıkta bir gölgeyi kovalıyor olacaktım.''