Someone Like You (Completed)

Chapter 25: Graduation

[Shimey's POV]

Dinilat ko ang aking mga mata "Tita, Tito, gising na po si Shimey!" ang narinig kong sigaw ni Ninna "Anak, may sakit ba sa katawan mo? if meron, mas mabuti na kung sabihin mo this early so that we can call the doctor and check you immediately" sabi ni Dad

"Dad, wala naman, medyo nahihilo lang ako, other than that, wala na po" "That's good to hear honey..." sabi naman ni Mom "Ah tita, mas mabuti pang magpahinga na kayo, ako na muna ang magbabantay kay Shimey" ang offer ni Ninna "Okay Ninna dear" lumingon si Mommy sa akin "Magpagaling ka anak" and I just nod. "Bye Tita, Tito" "Bye Ninna dear, alagaan mo Baby namin ah?" "Opo Tita" and they went out of my room sa hospital.

"Ninna?" "umhhmm?" ang reply ni Ninna na may samang smile "A-ano bang nangyare?" for a moment, nag hesitate si Ninna na magsalita then...

"Hindi mo naalala nung nauntog ka sa counter?"  and then, unti-unting bumabalik ang memory ko lahat ng mga sinabi ni Tita Rosie...

"Shimey! nako, Diane, she's bleeding! ..." 

"Hindi mo ba alam? SHE'S YOUR COUSIN!" 

...

"Shimey, please lumaban ka" - Junesis

"I Promise you, babalikan kita" - Junesis

"Teka ano ba talaga ang nangyare sa akin kahapon? hindi ko pa kasi naaalala lahat eh, yung mga conversations lang ang nareremember ko, hindi yung scene..." 

"Ok, so ganito yun, nakita kong your in the arms of Tita Rosie you're unconscious, kaya tinawag ko na ang mga boys to help you, pero ang masworried talaga ay si Junesis imagine mo, inakay ka niya papunta sa car niya..." 

"Tapos? anong nangyare?" "sumama ako sa inyo, at habang pa punta tayo sa ospital, nakita namin na parang hindi kana talaga gumagalaw kaya yun ang sinabi ni Junesis, 'Shimey, please lumaban ka, tapos nun nung nakarating na kami sa ospital,  ayun, hindi na kami pinapasok ng doctors sa hospital..." 

"so ganun ba ang nangyare? pero nasan na si Junesis ngayon? bat di niya ako dinalaw?" "ayun nga, kinailangan niya samahan si Diane sa states, para magpagaling..." "Bakit ano bang nangyare kay Diane?" "Na topak ata, ano nga bang tawag nun yung insane syndrome" "Grabe ka naman, wala naman sigurong ganung sakit, saka hindi naman yun ganun ka lala diba?" "at sabi din niya, doon nadaw siya magcocollege sa states for 3 years..." nalungkot ako sa mga sinabi ni Ninna, ganun ba talaga katagal? 3 years? 

"Kaya pala sinabi niyang babalik siya" "may sinabi kaba Shimey? may kailangan ka?" "wala, wala wag mo nalang akong pansinin" and I sighed. "kailan ba daw ako makakauwi?" "after one week daw, sabi ng doctor"  Biglang may nag open ng door at nakita ko sila  Mars, Antonio, Judith, at Christian "Shimey, kumusta ka na?" Mars asked worriedly. "Heto, masakit parin ulo ko, pero happy akot mabilis daw ang pag galing ko" "Shimey, sorry kung hindi ka namin na bantayan  kung alam siguro naming gagawin yun ni Diane siguro baka, malayo ka sa kapahamakan ngayon" said Judith "Okay lang naman ako guys, wag na kayo mag-alala" "Eh, Shimey, may pinapabigay nga pala si Junesis sayo..." May inabot na sulat si Antonio sa akin, at tinanggap ko agad. "and by the way, before ka umiyak, lalabas muna kami... uhmm para may time kang basahin yan" biro ni Christian. 

Paglabas nila sa room, dali-dali kong binuksan ang letter ni Junesis para sa akin.

Dear Shimey,

Siguro nagtataka ka ngayon kung bakit wala ako ngayon sa tabi mo, hindi naman kasi madali mag goodbye eh, at alam mo yan, pero teka pano nga pala ako mag gogoodbye sayo eh nung umalis ako, ang himbing pa ng tulog mo? HAHA, sorry kung inaasar pa kita hangang sa letters ko, gusto ko kasing asarin ka kaya payagan mo nalang ako.