BÖYLE BİTEMEZ (DYLAN O'BRİEN & DEMİ LOVATO)

KAZA

        İYİ OKUMALAR...

°°°°°°°°°°°

        Dylan'ın ağzından...

        İki gün geçti o olaydan sonra tam iki gün geçti demiyle ne görüştük ne de konuştuk ama artık konuşmanın zamanı geldi bugün ilk işim deminin evine gidip onunla konuşmalıyım.

       Arabama binip demilerin evine doğru yol aldım.Sonunda geldim ama kapıyı çalıcak cesaretim yok ben ne yaptım ya hem sevdigim kızı hemde arkadaşımı kaybettim.

      Cesaretimi toplayıp kapıyı iki kere tıkladım kapı geç açıldı ve açan demi degil annesiydi birde aglıyordu acaba demiye mi birşey oldu. Hemen sordum,
 
       "Demiye bir şey mi oldu?"

       "Demi,demi gitti"

       "Nasıl yani nereye gitti?"

        "Fransaya gidicek havalimanına varmıştır"

       "Uçağı kaçta?"

        "12.45 dylan ne olur bırakma gitsin"

       Hemen arabaya binip havalimanına dogru yol aldım 15 dakikam var demi gidemez böyle bitemez.

       Çok hızlı sürüyordum ama bu benim umrumda degildi. Demiyi aramalıydım telefonumu aramaya başladım tam buldugumda bir korna sesi duydum gerisi ise karanlık.

      Demi'nin ağzından...

      O telefondan sonra hastaneye nasıl geldigimi bilmiyorum dylan nasıl kaza yaptı son olaylar yüzünden ona çok kızgındım ama yeterki o uyansın affederim ben onu.Annem yanıma geldi hemen kazanın nasıl oldugunu ögrenmeliyim annem de biliyordur çünkü o beni çagırdı,

      "Kaza nasıl oldu"

      "Tam bilmiyorum ama demi dylan havaalanına geliyordu seni geri getirecekti aslında başardı da geri geldin ama o şimdi ameliyatta"

       Demek beni durdurmak için geliyordu ah salak demi o seni seviyor sense olayı unutmak yerine gitmeyi tercih ediyorsun gitmeye kalkışmasaydım şimdi ameliyatta degil yanımda olurdu hepsi benim yüzümden dylana bir şey olursa ben yaşayamam tamam ona karşı farklı duygular beslemiyorum ama onu çok seviyorum o benim herşeyim.

        Ameliyatta sonunda doktor çıktı hemen yanına koştuk ben hemen,

       "Ne oldu durumu nasıl dylan yaşıyormu?" bunları aglayarak ve tedirgin bir şekilde sordum.

        "Biz elimizden geleni yaptık artık ona bağlı ama hayati tehlikeyi atlatı ve bu arada demi sen olmalısın degilmi?"

       "Evet neden?"

       "Dylan hep seni sayıkladı hemşireler seni hazırlasın bir görünsen iyi olur galiba seni çok seviyor ameliyat boyunca adını sayıkladıgına göre"ah dylan.

      Hemşireler beni hazırladı şuan ameliyat kapısının önündeyim biraz da çekiniyorum neden çekindigimi de bilmiyorum sonunda içeriye ilk adımımı atım ve devamı da geldi dylan orada öylece yatıyordu.

      Yanına gidip oturdum,

     "Dylan hadi nolur kalk ben olanları unuturum yeterki sen kalk yalvarırım yine eskisi gibi oluruz bak ben gitmiyorum sende gitme benle kal"

     Elini tuttum sonra sayıklamaya başladı duymak için yaklaştım,

     "Demi lütfen lütfen gitme ben sana aşığım.."devamı ise öksürmeyle bitti. Dylan sen beni çok mu seviyorsun nasıl önceden fark etmedim ama anlasaydım ne yapardım belki aynı şeyi gitmeyi belkide aa ne diyorum ben ya.

     Sonra hemşire geldi ve artık çıkmam gerektigini söyledi. Bende çıktım iki saat sonra doktor odaya girdi az sonrada hemşire dylanın uyandıgını söyledi ve bizi odaya çağırdı dylanın annesi önden gitti annem de arkasından ben ise en arkada dylanın sesini duydum,

      "Anne demi gittimi nolur gitmedi de nolur" beliki beni hala görmedi odaya girdigimde dylanın gözleri parladı.

      "Yok oğlum gitmedi burda sen nasılsın?"

       Güllerek "çok iyiyim"dedi. Doktor bize dylanın iki güne çıkacagını söyledi. Bak bu iyi ama dylan yine huysuzluguna devam etti "ya ne gerek var iki güne ben turp gibiyim burdan eve koşa koşa bile giderim"
şapşal işte ne olucak.

      "Koşarsın koşarsın ama bu iki günde kontrolerini yapıcagız şimdi bayanlar hastamızı yormayalım biraz dinlensin yine ugrarız"dedi ve birlikte çıktık.

      Bu kaza hepimizi etkiledi.

°°°°°°°°°°°°°

      BU BÖLÜMÜNDE SONU YENİ BÖLÜM KISA ZAMANDA GELİR...