The Rebound Guy

Unexpected

Chapter 26

Klien's (POV)

"You're Klien right?" I stared at the girl who approached me. I'm sitting in a bar stool of a random bar.

"Tama nga sila esnabero ka sa personal?" The girl exclaimed.

"I'm Ariel, can I?" Nagpakilala ito at itinuro ang bakanteng upuan na nasa tabi ko. "Wala naman sigurong magagalit?" Lumingalinga ito then gave a flirtious smile.

Umiling ako ng nakakunot ang noo.

Haist! I hate girls like this. Wala akong gana makipagkilala kung kanino lang and yet this girl is here starting to annoy me. Yep I'm a snob sometimes and I will not deny it.

Hindi kasi ako sanay sa mga babaeng hinahain sa akin ang sarili nila gusto ko ako ang naghahabol, yung nanliligaw. Ang totoo isang babae lang ang niligawan ko, di naman lingid sa kalaman niyo na si Taylor lang ang naging real girlfriend ko, then si Alicia which who's the one approached me, walang nangyaring ligawan sa pagitan namin dahil we just had a deal that I'm going to be her rebound. Sa dalawa si Taylor talaga ang lamang because masasabi ko na siya ang totoong girlfriend ko and I really loved her. Sometimes iniisip ko that what could have been or might have been kung walang nangyaring lokohan sa pagitan namin, siguro masaya pa rin kami hanggang ngayon, me loving her whole heartedly at siguro muli akong nagrebelde sa mga magulang and broke off the engagement between me and Yoshino. But sometimes there just things that wasn't ment to be, tulad namin nito.

Kaya heto ako single pa rin dahil sa babaeng nagngangalang Yoshino, hindi pa kami nito or even engage pero parang na rin akong may karelasyon dahil feeling ko nagiging faithful ako sa kanya na hindi pa naman dapat.

I'm a freeman, dapat ini-enjoy ko ang pagiging single ko and mingle with other girls, pero parang may hindi tama. Hindi ko alam! Then pumasok siya sa akin... Si Bhel.

Siya ang dahilan kaya narito ako sa bar na ito, umiinom because of her kasi may isang parte sa akin ang  nakuha nito maybe my heart? Ewan! Hindi niya naman ako sinaktan or anything pero nakaramdam ako ng malaking panghihinayang. I could have love her, be there for her, took care of her and protect her. I could have done anything for her. But she just took off without a simple farewell, a goodbye perhaps.

Parang dinala nito kasi ang puso ko sa biglaan pagkawala nito, then di ko man lang nasabi sa kanya ang nararamdaman ko na gusto ko siya.

Ang totoo kung nagkaroon lang kami nito ng pagkakataon. I could have court her at kung papalarin ay pweding maging kami. If only I had that chance. But here I am now drinking myself alone. Hay!

Binaling ko ang sarili ko sa nagpakilala sa aking si Ariel.
Ok! I admit maganda siya, worth it paggugulan ng oras. Pero kahit kunting atraksyon ay wala akong maramdaman sa kanya.

"Wanna dance?" She asked with full confidence. I sighed at pinaulakan na lang ang gusto nito.

All night the girl was all over me, we've dance, had a few shots and dance again. Kaya lang kahit saan ako magpunta ay sinsundan niya ako na parang lenta and this is what I hate about girls I've met in bar they are to easy. Gusto ko na siyang patulan, at hilahin kung saan, dahil I admit lalaki rin ako, my thoughts were flying high and wild but the gentleman in me wouldn't let it kaya iniwanan ko siya and I hate myself for that.

Kaya uminon na lang ako, then someone caught my eye, a familiar someone.

Nakipagsayaw ako sa kanya we had fun, laughing are ass off. All was blurred. Kilala ko ang babae na ito but di ko siya mapangalanan dahil sa tama ng alak sa sistema ko.