Chapter 32
Yoshino's (POV)
Hindi naman talaga kami ganito ni Yumiko there are times that we're super close.
"O ba't ka umiiyak?" tanong ko sa kanya. We're I think about ten years old when we arrive here and our mother decided that we live in the Tompson's Mansion.
We have it each other at first.
"Wag kang mag-alala I'm here for you we have each other right?" she gave me a grateful smile and nodded. Humawak siya kamay ko ng mahigpit pagpasok namin sa malaking mansyon. Masaya kong hinigpitan din ang pagkahawak nito.
I never let go.
Then one day this happen.
"Bakit lahat na lang ng gusto ko ay nakikihati ka pa." Hayag ko kay Yumiko.
"I promise hindi mo siya makukuha sa akin." Banta ko sa kanya. Her eyes looked at me with no emotions.
Hindi ko alam na matagal na pala akong bumitaw sa mahigpit na hawak na iyon.
Napatingin ako sa kamay ko.
That was me bago ko pa sagutin noon si Kysler. Nagkaroon kami ng pagtatalo. Ako kasi sobra ang pagka-insecure ko sa kanya kaya dinadaan ko na lang sa pang-aaway at pagpansin sa lahat ng mali niya ang ginagawa ko at inaasar pa siya doon.
"Bakit kala mo he'll like you?" I smirked while asking her that. Nakakagigil when her innocent eyes look at me lalo na nang tumingin ito sa kamay niya and it remind of what I said to her. I so wanted to hurt myself.
I know that may gusto siya kay Klien noon pa man mga bata palang kami nakikitaan ko na siya ng mga signs after all hindi naman siya noon mahirap basahin napaka predictable niya pa nga in fact.
But now she change a lot, she even change her ways and everything about her lalo na nung nakitaan niyang wala siyang mahihita sa akin.
That hindi ako magdadalawang isip na kalabanin siya.
It was rivalry between sister. Yun ang feeling ko!
It was a beautiful sunny day, we have a luncheon on Tompson's Mansion when our parents declared our arrange marriage in the garden. Isang kasunduan ng pagiging isa ng aming pamilya.
"Dearies!" agaw atensyon ni mommy sa amin.
"Me and Your Tita Ann wanted our family to be one so we decided to let you know na habang bata pa kayo ay handa na kayo dito. And in the 20th birthday of Raven Klien is the day of wedding date ni.... Yoshino!" Deklara ni mommy na walang pagtutol ng mga daddy namin.
When my mother decided that I should be the one marrying Raven Klien. Something in me says that I have to grab it. So I nodded in my mother's decision and I know that time I lost her.
A fang in my chest hit me when I remembered that.
Napatingin ako banda sa gawi ni Yumiko. Ito ang unang beses ko siyang nakitaan na parang nasaktan. Ewan kung yun nga iyon siguro. Malaki ang pagkagusto nito kay Klien na hindi ko alam kung bakit hindi iyon nakikita ng mga magulang namin.
I gave her a smirked. At parang tinutukso pa siya. 'See-he-is-mine'. Look. Na pinagsisihan kong ginawa noon.
Napahawak naman sa kamay ko si Klien dahil mukhang alam na nito ang gusto ng magulang namin at mukha rin wala siyang balak na tumutol. After all nga naman ay magbestfriend kami at medyo alam na namin ang saltik ng bawat isa.

BINABASA MO ANG
The Rebound Guy
Romansa"Miss here take this..." Lahad ko ng akin panyo sa babaing nakita kong umiiyak. I don't know why pero my soft side talaga ako sa mga babaing umiiyak sa harapan ko. Like I was there knight in shining armor or there prince charming na handa silang ili...