Hinata'nın Aşk Hikayesi

~BÖLÜM 6~

''Uchiha Sasuke demek?Ben Uzumaki Naruto!''

''Senin kim olduğun beni ilgilendirmez.''

''Hey!Ne kadar da soğuksun!''

''Her neyse.Beni rahatsız etme...''

''HEH!İstesende yapmam dattebeyo!''

''Naruto-kun?!''

''Hinata burada ne işin var?''

''Okulda yayılıyor!Kavga etmişsin?!Benim yüzümden..''

''H-Hayır!Senin yüzünden değil!''

''Houhh bak kız arkadaşın gelmiş.Onunla ilgilensene..''

''Hinata?!''

''Sakura-san?''

''Sasuke-kun?!''

''Ne oluyor dattebeyo?''

''Sasuke-kun demek buradaydın...Neden dersi ektin?''

''Seni ilgilendirmez.''

''A-ama...''

''Sakura-san?İyi misin?''

''İyiyim...Ben alışkınım..''

-HİNATA-

Sakura-san için üzülmüştüm...Umarım...Sasuke-kun Sakura-san'ı mutlu eder.Onun üzülmesini hiç istemiyorum...Naruto-kun...Onunla pek konuşamamıştık...Eve dönme vaktimiz gelmişti...Sakura-san ile dönecektim...Naruto-kun bana kızar mıydı?Ona sormalıydım.''Naruto-kun?''Sınıfta uyuya kalmıştı...Onu ilk kez böyle görmüştüm..Onu uyandırmak istemiyordum...Önündeki sıraya oturdum ona döndüm...Kafamı onun kafasının yanına koydum...Onu daha yakından seyredebiliyordum...Onu ilk kez bu kadar huzurlu görüyordum...Birisinin kafamı okşadığını hissettim...Gözlerimi kısarak açtım..Naruto-kun...Bana bakıyordu...Bu bakışını ilk kez görüyordum...Gözlerimi o görmeden kapattım.Eğer beni uyanık görse bu durumdan....Rahatsız olabilirdi....''Hinata...Bir melek gibisin...''

Naruto-kun...Yüzüm kızarmaya başlamıştı...Naruto-kun elini yanağıma koydu...''Ateşi mi var yoksa?''

''Hey H-Hina-Pardon...Ben yokmuşum gibi devam et!''

Bu ses Sakura-san'ındı...Ona söylemeyi unutmuşum...Kalbimin hali çok karışıktı...Çok hızlı atıyordu...Naruto-kun elini çekti...''H-Hinata?S-sen uyanık mıydın dattebeyo?!''

Heyecandan gözlerimi fazla kırptığım için farketmiş olmalıydı...Gözlerimi yavaşça açtım...

''Sana...Söylediklerimi duydun mu?''

''...''

''B-Ben gidiyorum...Üzgünüm!''

''Naruto-kun!Bekle!''

''?''

''B-Ben r-rahatsız o-olmadım...''

''Hinata...''

Naruto-kun'un yüzüde benim gibi kızarmıştı...Çok utanç verici bir şey söylemiştim...Kendim bile utançlığımdan patlarken...Öyle bir şey...

''G-GOMENNASAİ Naruto-kun!S-Saçmaladım!''

''Sorun değil...Sana izinsiz dokunduğum için üzgünüm...''

''Naruto-kun...Ben de saçma şeyle-''

''...''

''E-En iyisi biz bu konuyu kapatalım Hinata.''

''H-Hai...''

Beraber sınıftan çıktık...Utancımdan...Naruto-kun'un yüzüne nasıl bakardım?Durağa vardık...Metroya bindik...Bu sefer oturarak gidiyorduk...Pencereden batan gökyüzüne bakarken Naruto-kun'a baktım...Uyukluyordu...Kafasını...KAFASINI OMZUMA YASLAMIŞTI!Sanırım kalbim duracaktı...Naruto-kun sayıklıyordu...''Kaa-chan...''Kalbimde bir acı...Tarif edilmeyen bir acı hissettim...Anne...Bu sözü duyunca ...Naruto-kun'un kafasını yavaşça kaldırdım ve sarıldım...''S-seni a-anlı~hıçkırarak~yorum!N-Naruto-kun!A-annesizlik...''Daha fazla sarıldım...Saçlarını öptüm...''Hi-Hinata?''Naruto-kun uyanmıştı...Ona bakamıyordum...Sadece sarılıyordum...Ağlamama engel olamıyordum...''N-Naruto-kun~~sesi titriyordur~~A-anne özlemi ç-çekmek...Ben de seni anlıyorum...Her gece ...Anneni öpememek sıcak yemeklerini yiyememek!''Sesli ağlamaya başlamıştım...''Hinata...''Göğsümde ıslaklık hissettim...Naruto-kun... Ağlıyordu...Ona daha sıkı sarıldım...''Naruto-kun...''