Hayal Dünyamda Sen (DÜZENLEMEDE)

Bölüm 10 Takip

"Şey..ben.. evet ben gideyim." Dedim. Tuhaf konuşmuştum. Yağız ise sırıtıyordu. Yağız'a ne güzelde malzeme oluyordum.

»»»Iyi okumalar«««

Içeri girdiğim de, anneannemle Teyzem konuşuyorlardı. Teyzem, konuşmayı kesip bana baktı.

"Hadi Hayal'cim gidelim"

Olumlu anlamda başımı salladım. Anneannem, bana baktı.

"Bir daha gel kuzum tamam mı?. Ne zaman istersen, söyle Pelin teyzene getirsin seni"

Bu kadını sevmiştim, annem gibi soğuk kanlı değil. Sıcaktı. Davranışları çok içten, yani samimiydi.

"Tamam gelirim" dedim.

Anneannemle vedalaştıktan sonra, teyzemle yola çıktık. Arabada sessizce yolculuk yapıyorduk, bu sıkıcı sessizliği bozdum.

"Teyze, beni neden buraya getirdin? Yıllar sonra niye?".

Teyzem bir iç çekti.

"Biliyorsun anneannen ile annenin arası iyi olmadığını. Annem ise seni merak ediyordu. Annen seni bir türlü anneme göstermedi, aslında göstermedi demeyelim o gitmeyince sende gitmedin, görmedinde. Annem geçen seni merak etti, bir gün torunumu getirde göreyim, merak ediyorum onu diyordu, sende beni gezdir diyince bende bu lafın üstüne seni getirdim"

Demek öyleydi. Ama annem ile anneannemin arasındaki müsibet neydi ki? Sormadım da. Annem, benimle ilgili hiç birşey ilgilenmiyorsa benimde annem ile ilgili hiç bir şey ilgilendirmiyor.

Evin önüne gelmiştik.

"Hayal sen eve git, ben gelmeyeceğim?" Dedi.

"Neden, gelseydin"

"Yok canım, sen eve git. Benim işlerim var onları halletmem gerekiyor, biliyorsunk i ben bir savcıyım, işlerim önemli olabiliyor"

Evet, teyzem savcı. Teyzemin mesleği bana hep havalı gelmiştir. Bilmiyorum neden olduğunu ama bu meslek bana göre havalı geliyordu.

"Tamam o zaman, sonra görüşürüz" deyip arabadan çıktım.

Evin kapının önüne gelince, zile bastım. Kapıyı Zeynep açmıştı.

"Zeynep hanım, açıkçası senin kapıyı açmanı hiç beklemiyordum"

Yüzünü buruşturdu.

"Neden?"

"Ben seni odanda, düşler ülkesinde prensinle geziyorsun zannediyordum"

Suratıma anlamadığını belli eder bir ifadeyle bakıyordu.

"Anladım"dedi.

"Şaşırmadım".dedim.

Odama çıktım, kendimi yatağa atar atmaz kendimi uykuya verdim.

~~~~~~~~~~

"Kızım, istersen seni okula ben  bırakayım?"dedi, babam.

Kahvaltı yapıyorduk. Hava güzeldi, yani babamın beni bırakmasına gerek yoktu.

"Yok baba, bugün hava güzel ben kendim giderim"dedim

"Kendin bilirsin" dedi.

Masadan kalkıp, evden çıktım. Evimiz okula yakındı. Servise gerek duymamıştım o yüzden, ama kış için şart oluyordu.

Yolda yürürken huzursuzlaştım, sanki birileri arkamdan gizlice yürüyorlardı. Arkamı dönme istemiyordum. Beni mi takip ediyorlar.? Ama kim? Niye?

Bir cesaret arkamı döndüm, iki takım elbiseli adam arkamdan yürüyorlardı. Beni görünce sanki beni takip etmiyorlarmış gibi rol yapıyorlardı. Bende safım ya. Önüme döndüm. Bunlarda kim? Etraf ise sessiz değildi, benim gibi okula giden bir sürü öğrenciler vardı.

Adımlarımı hızlandırarak, okula doğru yürüdüm. Okula geldiğimde tekrar arkama baktığımda yoklardı.

Hemen bir oh çektim. Galiba ben kurgu yapıyorum. Bilmiyorum, ama pek tekin değillerdi.

Sattime baktım, daha derse 20 dakika vardı. Ders başlayana kadar kantinde oturmaya karar verdim. Bir masa bulup tek başıma oturdum.

Buse ve yandaşçıları benim masama oturdular.

"Hoş geldiniz"dedim. Gülerek.

Bende iyice Yağız'a benzedim. Sırıtmayı bırakıp kaşlarımı çattım. Ciddiyet şart.

"Hoş bulmadık, Hayal" dedi, Buse.

"Iyi, hoş bulmadıysanız başka masaya gidin"dedim.

"Gerek yok, biraz seninle muhabbet edelim Hayal'cim" dedi.

İlla ortamı gerdirecek.

"Benim dedikoduya ayıracak zamanım yok. Ama senin gibi dedikoduyu seven bi tip bulursan, eminim ki onunla iyi anlaşırsın. Aslında senin yeni arkadaşa ihtiyacın yok, çünkü sen yandaşçılarınla bu işi halledebilirsin, Buse " dedim.

Buse bana öfkeyle bakıyordu, ben ise ona gülerek. Sırf onun için suratımı asamam.

Buse, dişlerinin arasından.

"Ben dedikodu yapmam Hayal, direk yüzüne söylerim." dedi.

Vay, güzelmiş.

"Yeni huylar edinmek güzel bir şeydir, Buse"dedim.

"Hayal, bana barda yaptıklarının bedelini ödeyeceksin" dedim.

Buda iyimiş, intikam hırsı.

"Elinden geleni ardına koyma, Buse"dedim.

"Zaten öyle olacak" dedi. Yapmacık bir gülümsemeyle masadan ayrıldı.

Bu dünyada ne kadar çok boş insan var. Yoksa özellikle beni mi buluyorlar?

~~~~~~~

"Oooo. Zeynep hanım nereye böyle süslenmiş, püslenmişiz"

Zeynep bana gülümseyerek.

"Yağız'la buluşmaya gidiyorum" dedi.

Birden yüzüm düştü. Donuk şekilde Zeynep'e bakıyordum.

Cehennemin dibine git, Zeynep.

"Iyi, git" dedim.

Arkamı dönüp, tam gidecekken.

"Hayal"dedi.

Arkamı geri döndüm.

"Efendim Zeynep?"dedim.

"Sence ben ve Yağız, iyi bir sevgili olur muyuz?"

Iyi okumalar...

Oylarınızı bekliyorum... :)