Hayal Dünyamda Sen (DÜZENLEMEDE)

Bölüm 11 İyi Bir Sevgili

"Hayal"dedi.

Arkamı geri döndüm.

"Efendim Zeynep?"dedim.

"Sence ben ve Yağız, iyi bir sevgili olurmuyuz?"

»»»Iyi okumalar«««

Bu soru karşısında yutkundum.

"Bilmem, olursunuz herhalde" dedim.

Olurlar, sonuçta onları bir yapmak için hiç bir engel yok. Sadece hâla Yağız güvenmiyorum. Ama ben uyarımı yaptım, gerisi Zeynepe kalmış.

Bana gelince benden iyi bir sevgili olmaz. Ben zaten aşk defterini kapattım. Benden umut yok.

Odama çıkıp müzik dinlemeye karar verdim. Sonra ise bir kaç test çözdüm. Saate baktığımda zamanın hızlı geçtiğini farkettim.

Mutfağa gidip bir şeyler atıştırmaya başladım. Evde ise kimse yoktu. Birden Zeynep geldi.

"Hayal napıyorsun diyeceğim ama görüyorum"

"Iyi" dedim kısaca.

Beni kısa sürede ezberlemiş. Aferin.

"Hayal, biliyormusun? Temelli buraya taşınıyoruz."

İçtiğim meyve suyunu ağzımdan püskürttüm, sonra öksürdüm. Ne demek lan buraya taşınıyoz, bu ev babanın malımı?

"Bu evde işin yok. Bu ev olmaz" dedim
"Merak etme kendimize göre ev bulacağız. Bir kaç günlüğüne Samsuna gideceğiz orada işlerimizi hallettikten sonra buraya geliyoruz"

Aman ne güzel. Bi sen eksiktin zaten.

"Bu eve gelmeyinde" dedim.

Zeynep bana baktı. Alışıktı bu hallerime.

"Açım" dedi, Zeynep.

Sen ne zaman toksun.?

"Buyur mutfak burada" dedim.

Zeynep gözlerini devirdi, masadan kalktı. Tezgaha gidip bir kaç şey hazılayıp, karşıma oturdu. Yemeğini yemeye başladı.

~~~~~~~~~~~~~~

"Hayal gidiyoruz, iki gün sonra görüşürüz"dedi.

"Hadi güle güle" dedim.

Zeynep arabaya bindi. Annemde yengemle vedalaştıktan sonra oda binip, arabayı sürdü. Hemen direk kendimi eve attım.

Sanki ev, Zeynep yokken bir sessiz oluyordu. Içime bir hüzün çöktü. Saçmalama sıkıcı bir insandan ne beklerim ki.

~~~~~~~~~~~~

Kendimi bahçeye atıp, çimenlerin üstüne yattım. Tekrardan yıldızlara bakıyordum. Eşsizdiler vede harikalar. Sonra soluma birisi yattı. Soluma döndüğümde Yağızdı.

Kaşlarımı çattım.

"Senin ne işin var burda?" Dedim.

"Hiç yıldızları izlemeye geldim" dedi.

"Başka bir yerde izliyemiyormusun?"

"Izliyemiyorum"

"O zaman özürlüsün"

Gözlerini gökyüzünden çevirdi bana baktı.

"Sende gevezesin, ya bir kere cırlamada yanımda usluca otur"

Ben mi cırlıyorum? Ne münasebet. Sessizce yanına yattım. Yağız bana baktıktan sonra gözlerini gökyüne çevirdi, ardından bende gözlerimi parlak yıldızlara çevirdim.

Hemen ayağa kalktım. Yağız bana sinirli bakıyırdu.

"Yok olmuyor Yağız" dedim.

"Ne olmuyor?" Dedi.

"Senle olmuyor"

Gözlerini devirdi. Nefesini dışarıya verdi.

"Olmuyorsa, git Hayal" dedi .

Dik dik Yağız'a baktım. Yağız bana 'ne var' gibi işaret yolladı. Sinirden dişlerimi sıkıp eve girdim.

Odama gittim. Kendimi yatağa attım. Kendim ediyorum, kendim buluyorum. Sonra kendi yaptığıma ve Yağız'ın yaptığına sinirleniyorum.

Aman ne takıyorsam onu. Ne derse desin umrumda değil, takmıyorum.

Iyi okumalar...