Dude, that's my ghost! {Muke}

Hoofdstuk 22

Luke
Trillend zit Michael op de achterbank.
Snel spring ik naast hem in de auto en trek ik hem op mijn schoot.
Calum stapt achter het stuur en rijdt snel weg.
Hij legt zijn hoofd in mijn nek en begint zachtjes te snikken.
Troostend wrijf ik over zijn rug.
"ik ga n-nooit meer naar de supermarkt" snikt Michael.
Ondanks alles schiet ik toch in de lach.
Een kleine glimlach verschijnt op Michael's gezicht.
Hij krult zich op en laat zijn hoofd op mijn borst rusten.
Ik sla mijn armen om hem heen en zo rijden we naar huis.

Michael de volgende dag
Calum en Ashton zijn gisteren naar huis gegaan terwijl ik gelijk mijn bed in ben gedoken.
Nu lig ik in Luke's armen.
Luke slaapt nog, maar ik ben klaarwakker.
Waarom wilt Derick me toch steeds pijn doen?
Ik heb hem niks aangedaan...
Misschien...
Nee...
Ik...
Nee...
Wat áls ik 't hem een keer ga vragen...
I don't know...
"Luke" fluister ik.
"Hm..."
"Luke"
"Ga slapen, Mikey..."
Ik zucht, maar houd toch mijn mond.
Na een tijdje slaapt Luke weer diep, dus glip ik uit zijn armen en kleed me snel om.
5 minuten later loop ik over straat.
Ik weet precies waar Derick te vinden is op dit tijdstip.
Het park, met zijn hond.
Snel ga ik sneller lopen en al snel ren ik richting het park.
In de verte zie ik hem lopen.
"Derick!" Roep ik, best bang.
Hij draait zich om en kijkt me woest aan.
Snel bescherm ik mijn gezicht.
Hij stormt op me af en blijft briesend voor me staan.
"Wat moet je, Clifford"
"Ik wou alleen weten... Waarom je me haat" zeg ik met een piepstemmetje.
"Ik haat je omdat je een freak bent" sist hij.
Ouch...
Het voelt alsof er een mes in me word gestoken.
Freak...
Zo noemde mijn moeder me 1 keer toen ze kwaad was...
Met betraande ogen kijk ik hem aan.
"Het spijt me" fluistert hij, dan rent hij weg.
Huilend draai ik me om en kijk ik recht in de blauwe, slaperige ogen van Luke.

Luke
Toen ik wakker werd, was Michael verdwenen.
Ik hoorde de voordeur dichtslaan, dus ik ben hem gevolgd.
Ook al viel ik bijna in slaap tijdens het fietsen.
Ja, ik heb de fiets genomen.
Ik zag dat hij 'ruzie' had met Derick, dus ik heb me even op de achtergrond gehouden.
"Wat zei hij, Mikey?" Vraag ik als ik zie dat de tranen over zijn wangen stromen.
"H-Hij noemde me... Een... F-Freak!"
"Aw Mike" fluister ik terwijl ik hem tegen me aantrek.
"I-Ik ben ook een freak" snikt hij op mijn schouder.
"Dat ben je niet Mikey"
"Jawel!"