The One Who Deserves My Heart [FIN~]

Chapter 29//Threat

Chapter 29

*Threat*

[Megan’s POV]

                Almost 2 hours din yung byahe namin hanggang dun sa beach house nila. Ang tahimik ng sasakyan sobra. Tulog pa din yung 2 hanggang ngayon.

                Eto yung pwesto namin sa loob.

                Jezrell     Charlotte

                Sheila   Ken   Ako

                Jared   Monica   Lei

                Nagulat kaming lahat ng biglang i-play ni Jezrell yung radio. Sya kasi yung nagda-drive tapos si Charlotte sa tabi nya.

                At para namang nang-aasar yung tugtog ah.

 ~Nag-iisa at hindi mapakali

Ibang-iba pala pag wala ka sa aking tabi

Pinipilit kong limutin ka

Ngunit di magawa

Sa bawat kong galaw

Ay laging hanap ka

Nag-iisa ang isang kagaya mo 

Na nagmahal at nagtiyaga

Sa isang katulad ko

Bakit nga ba di ko man lang nabigyan ng halaga

Nagsisisi ngayong wala ka na ~ 

                Nagising lahat ng tulog. Shocked pa yung dalawa dahil di ata nila alam yung posisyon nila. Pakielam ko. Tek. Ambitter ng dating ko. -___-“

 ~ Kulang ako kung wala ka

Di ako mabubuo kung di kita kasama

Nasanay na ako na lagi kang nariyan

Di ko kayang mag-isa

Puso ay pagbigyan

Kulang ako, kulang ako kung wala ka ~

                Pero sa totoo lang, parang ako naman talaga yung sabit sa kanilang dalawa eh.

 ~ Nag-iisa sa bawat sandali

At tila ba biglang nahati ang aking daigdig

Umaasa na sana'y maging tayong dalawa muli

Sa puso ko'y wala kang kapalit ~

                Ayokong masira kung ano man yung naumpisahan namin ni Jared. Mahal na mahal ko sya kaya sana wag syang magpapadala lalo na’t nandyan na si Monica.

~ Kulang ako kung wala ka

Di ako mabubuo kung di kita kasama

Nasanay na ako na lagi kang nariyan

Di ko kayang mag-isa

Puso ay pagbigyan

Kulang ako, kulang ako kung wala ka ~

                At naramdaman ko na lang ang pagtulo ng luha ko na pinunasan naman ng isang taong handing sumalo sakin.

                Si Ken.

                “Di ba sabi ko sayo ayoko Makita kang umiiyak?” sabi nya habang pinupunasan ang luha ko.

 ~ Ooohh...