The One Who Deserves My Heart [FIN~]

Chapter 7//The Trap

Chapter 7

*The Trap*

After ng convo namin ni Monica, dumaan muna ako sa may locker room para kunin yung iba kong books. Dalawa lang kami dito. Magkatabi yung locker namin ng kasama ko dito.

“Hi.” Sabi nya sakin habang sinasara nya yung locker nya.

“Ah.. hello” – ako

“Nakita ko yung ginawa sayo nina Raycee nun. Basta pag dinarag ka ulit ng mga yun, sabihin mo lang sakin. Nga pala, Megan right?” masyado naman itong friendly. Sabagay kelangan ko din ng kaibigan dito.

“Yeah.” I said as I was closing my locker then I faced and smiled at her.

“I'm Charlotte. Can you be my friend? Wala kasing may gusto makipagkaibigan sakin dito eh. Haha.” Ay baliw ata to. De, joke lang. 

“Parehas pala tayo ng kapalaran sa school na to. Haha. Sure, we can be friends.” Then nag-shake hands kami.

“Di rin. Ako ah. So, anong room no. mo?” tanong nya sakin habang naglalakad kami palabas ng locker room.

“42. Kaw ba?”

“41. Tabi lang pala room natin. Since same naman ang sched ng break ng section 41-45, sabay na tayo palagi sa lunch. Okay lang ba?” Talino pala nito. Nasa pilot section. 

“Sure. No problem. Sige, pasok na ako.” Nag-wave na kami sa isa't isa then pumasok na ako sa may back door ng room. Pagkapasok ko, lahat sila:

(_ _ ) – disappointed na ewan.

>___< -- inis 

(=___= ) -- badtrip.

Nag-shrug na lang ako then umupo na sa upuan sa likod. Mamaya na ako pupunta sa upuan ko.

Pagkaupo ko, ganun na naman sila. Ano ba kasing meron?!!!

“Ya! Speak up! Bat ganyan mukha nyo?!” sumigaw ako sa room. Buti nalang at wala pang prof.

“Use your eyes. Stupid.” Wow naman! Hiya ko naman dito kay Antoinette ba to?

Kagaya ng sabi nya, nilibot ko ng tingin yung room. Kaya naman pala.

*front door* may balde sa taas. Yung pagbukas mo eh mabubuhusan ka. Ewan ko lang kung anong laman nun. 

*upuan ko* may pintura na kulay white. Di sya halata kasi white yung upuan namin.

“Hah! Kala nyo maiisahan nyo ako. Si Martinez na naman may pakana nito ano?” SAbi ko sa kanila. Lahat sila nakayuko except for Jared’s Angels na kulang na lang eh magbaga ang mata.

“How dare you to call Prince Jared by his surname huh?” Sabi sakin nung LEADER. Sino pa ba. Edi si Raycee lychee.

“Just answer the damn question!” sinigawan ko nga sya. Di nya ko madadala sa pagtataray nya. Kung mataray sya, mas mataray ako.

“Oo. Ako nga. Baki--- SHIT!!!” 

*me and my classmates* --> “HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH!!!!”

*Jared’s Angels* --> “OMG! Prince Jared. We’re sorry.!”

*Jared* --> “>____< GET OUT OF MY SIGHT! AND STOP LAUGHING LIKE I’M NOT HERE!!!”

Hahaha! Pano ba naman, yung PATIBONG nya for ME ay sya ang nabiktima. Pintura pala laman nun. Haha. Eh dun dumaan sa front door. Pagbukas nya ng pinto sya ang nabuhusan. Kung makikita nyo lang mukha. Laughtrip eh. LOL.

“Sorry. ToT” sabay-sabay na sabi nina Raycee.

“SHIT! Kala ko ba ginagawa nyo ng tama yung trabaho nyo? Eh bakit pintura laman nun? Di ba tubig ang sabi ko ha?!!!” Nagagalit na ang ogre. Hahaha.

“Eh kasi akala namin dun sya dadaan sa front door kaya pintura na nilagay namin.” Sabi ni Nicole kay Jared habang nakatungo.

“Shit. Waterbased ba to?” mukha talaga syang white lady. Promise. :DD

“oo.” Sabi nila ng sabay-sabay.

“Kayong apat! Hintayin nyo ko. WAG KAYONG AALIS. At ikaw!” sabay turo sakin. Maasar nga.

“Me? Oh why? Tatakutin mo rin ba ko?” sabi ko sa kanya na nag-aact na parang natatakot.

“JUST WAIT. DI KITA TITIGILAN HANGGA’T DI KA NAPAYAG.” Slave- thingy? Mag-isa sya.

“Do whatever you want Martinez. I’m always ready for your pranks. And wait, KARMA STRIKES EVERYTIME.” I said then I leave him. Umuwi na ako. Wala naman daw klase kasi may meeting mga teachers.

xxx---xxx

Saturday ngayon kaya nagpunta ako sa may park. Wala lang, trip ko lang. Wala kasi magawa sa bahay. Tsk. Hirap ng walang kapatid. Sana nga may kuya ako. Haha. Gusto ko kuya para kaya nya ako protektahan.

Habang naglalakad ako malapit sa fountain, may isang cuuuttee little boy ang lumapit saken. Mga 4 years old ata to.

“Ate, I'm missing. Can ya hep me find tuya?” hahaha. Natatawa ako sa batang to. Sarap iuwi.

“Okay. But can you tell me first what he's wearing right now?” Medyo lumuhod ako para makalevel ko sya. Pinunasan ko yung luha nya.

“hmmm..” nag-act sya na parang nag-iisip. Ung nasa tabi nung mata ung daliri. Basta ganun. Haha.

“…………..” ako. 

“Di oh anda eh.” (_ _ )  Patay tayo neto.

Tumayo na ako then hinawakan ko yung kamay nya. Naglalakad kami para hanapin yung KUYA daw nya. Asan na ba kasi yun? Bat parang di hinahanap yung bata? Pambihira talaga oo.

“Yun! Yun!” nagsisigaw yung bata then may tinuturo sya sa may bench. Yung may kausap sa cellphone? Eh parang hin---

!*boogsh*!

O___O

Ay dyusme pambihirang bata. Kalakas sumipa! Sinipa nya sa binti yung lalaki or yung kuya daw nya. 

“Ouch! What was that for?” sabi nung lalaki dun sa bata. Di ko mamukhaan. Nakashades kasi tapos natatakpan pa ng bangs yung mata. Ang COOL.. ^___^

“At chortelp! (Ask yourself)” wow! Taray ng batang to ah. Hahaha.

“Sino ba kasing may sabing sumama ka sakin dito ha?!! Tapos ngayon mawawala ka tas ako sisisihin mo!!” 

O__O

Sigawan daw ba ang bata!

*sob* *sob*

Hala. Grabe naman. Nilapitan ko yung bata tapos pinunasan ko yung luha. Humanda ka saking lalaki ka.

Tumayo ako then humarap sa kanya na hindi matinag sa pagse-cellphone.

“Hoy! *turo sa kanya* Pambihira kang tao ka. Sira ba tuktok mo at pati bata pinapatulan mo ha?” sabi ko sa kanya ng nakapamewang pa. lumalabas talaga pagkamataray ko eh. Grabii..

“Isa ka pa! magsama nga ka—”  >____<

“IKAW NA NAMAN??!”