EPILOGUE

927 24 1
  • Dedicated kay To all my Readers :)
                                    

EPILOGUE

[Megan’s POV]

                “You’re now a lady. Natutuwa ako dahil sa wakas, nakahanap ka na ng makaksama mo.” Mommy told me as my make-up artist is putting some blush-on.

                “Tsk. Wala na akong mapapagtripan sa bahay.” Sabi naman ni Kuya na gwapong – gwapo sa suot nyang Americana. XDD

                “Naman. Wag kayong ganyan. Aagawan nyo pa ako ng eksena ee.” Pati ako naiiyak na din.

                It’s been 6 years since the he proposed. Nung Graduation namin. And now that we’re both successful, naisipan na naming mag – settle down.

                Today is our day. Our wedding day. :))

                Ang sabi nya sakin nun, saka na lang daw kami magbalak magpakasal pag natupad na namin ang mga pangarap namin.

                Ang daming nangyari sa loob ng anim na taon. Syempre di rin maiiwasan ang away at tampuhan. Pero di naman natagal. Ayaw kasi namin na pinapatagal away namin.

                Lahat kami successful na. Sina Jezrell at Charlotte, may sarili ng photo editing shop. Engaged na sila at next year ang kasal. Si Ken ay isa ng architect while si Raycee naman ay isang fashion designer sa Paris. Pero nandito sya sa Pilipinas ngayon para daw dito sa kasal. At sila pa rin ni Ken. Patatag ng patatag ang dalawa. XD si Sheila naman, nag-aaral pa rin. Nag – mamasteral yun ngayon eh. Si Monica naman, married na sya since she was 18. Haha. Gusto nyo malaman kung papano? Basahin nyo yung story nya. XD

                And syempre, kami ni Bhie. Si Jared, sya na yung nagmamanage ng lahat ng business nila. Medyo my edad na din kasi si Tito Karl (Daddy nya) kaya di na nya kaya pa daw ihandle. At ako naman, dapat nasa kompanya namin pero dahil ayaw nga ako pagtrabahuhin ni Jared, nasa bahay lang ako. I mean, bahay namin. Haha. Early wedding gift samin ng parents namin.

                “Babybesttttt!!!”

                “Oh bakit ka umiiyak dyan? Hahaha.” – ako

                “Wala lang. Di kasi ako umiyak nung kasal ko eh. Napilitan lang naman pati ako nun.” Ay oo nga pala. Hahaha.

                Back to normal na kami ni Monica. And yeah, Masaya na sya ngayon kasama yung hubby nya. Hulaan nyo na lang kung sino. XD

                Pano bay an, bye bye muna at ako ay aayusan pa. para naman maganda ako sa paningin ng aking groom. ^_____________^

                [Jared’s POV]

                “Parang kaylan lang, isa ka pang uhuging bata na naglalaro sa kalye. -___-“ ” Ang sama talaga ng ugali netong Ate ko. Pero syempre labs ko yan. Sagot nyan yung pagcocover sa kasal namin ee. Haha. Bawas sa gastusin. XD

                “Sasama ng term mo. Pwede namang, “parang kaylan lang, isa ka pang gwapong bata na hinahabol ng mga babae sa labas.” Oh diba? Mas maganda?” – ako

                “Pagbigyan na nga. Haha.”

                “You’re now a man, son. Be responsible. Wag ng isip – bata.” Sabi ni Dad sakin saka tinapik balikat ko.

The One Who Deserves My Heart [FIN~]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon