Beside You (L.H. + 5SOS Fanfictie) ~ Nederlands

13

Voordat ik mijn appartement uit loop kijk ik nog even op mijn mobiel. Ik zie dat ik een bericht heb gekregen; "Don't forget it, babe ;)" Shit.. De afgelopen twee dagen op school waren zo druk dat ik niet meer aan de creep en de door hem/haar geplande meeting had gedacht. "Btw. Meet me at the corn fields at midnight." verschijnt er enkele seconden later bij. Mijn handen beginnen te trillen en ik voel mijn ademhaling versnellen. Ik kan misschien maar beter thuis blijven en niet naar het feest en naar de verlaten maïsvelden aan de rand van de stad gaan. Dan bedenk ik me dat de creep mijn appartement al een keer eerder is binnen geweest en ik me hier dus niet voor hem/haar kan verschuilen. Ook zullen de anderen zich afvragen waarom ik niet kom opdagen. Ik kan de creep maar beter 'te vriend houden' en doen wat ie van me vraagt. Wie weet wat er anders allemaal gebeurd?

Wanneer ik bij Mary-Lynns huis aankom staat het hele 'voorerf' al vol met auto's. Harde dreunen van muziek laten de ramen van mijn auto trillen. Als ik de autodeur open is de muziek nog harder te horen. Ik stap uit en loop naar de voordeur die wagen wijt open staat. Wat een gastvrijheid. De deurpost is versierd met allemaal zilveren ballonen en roze strikken. Wanneer ik het huis binnen loop komt een stank van de zwetende dansende mensen en de geur van een of ander alcolistisch drankje waarvan ik de naam niet ken me tegemoet. Ik ga naar de bomvolle woonkamer en kijk zoekend rond naar Mary-Lynn. "Ali, hier!" hoor ik iemand boven de muziek uit roepen. Het is Lynn. Ze staat aan de andere kant van de kamer en draagt een zilveren glitterjurk die het licht van de discolampen weerkaatst. Ik probeer me langs de plakkende stinkende mensen te banen en kom uiteindelijk (na een aantal zweetoksels in mijn gezicht gekregen te hebben) bij het feestvarken aan. "Wat zie je er mooi uit, Lynn!" roep ik. Ze lijkt het zelf al te weten, maar neemt het compliment toch heel dankbaar aan. "Happy 'sweet' 18!" roep ik enthousiast. Ik geef haar een knuffel en dan het cadeau. In plaats van een bon van de ICI-Paris was ik nog even creatief geweest met Charlie; we hadden een collage gemaakt met allemaal foto's van ons drieën. "Aw, wat lief. Dankjewel," zegt Mary-Lynn als ze het cadeau heeft uitgepakt en ze zet de collage op de schouw van de kachel. "Waar is Charlie trouwens?" vraagt ze dan. Ik haal mijn schouders op. Ze zou er allang moeten zijn. Ze stuurde me namelijk een sms'je toen ze bij haar huis was vertrokken terwijl ik toen nog niet eens klaar was om ge gaan. "Er is een leuke knul voor dr," gaat Lynn verder. Ze kijkt naar een jongen die een eindje verderop in een bekertje punch staat te staren. Hij heeft een zwart leren jack aan, waaronder een Misfits band-shirt. "Wie is dat?" vraag ik. Ik kijk naar de jongen. Hij kijkt even op zijn mobiel en gaat dan weer verder met het staren in zijn punch. Lynn lijkt me niet gehoord te hebben.

Dan gaat de muziek opeens uit. "Truth or dare in de achtertuin!" hoor ik Michael roepen. Niet veel later dreunt de muziek weer op zijn volle volume door de boksen en lopen een aantal mensen door de tuindeur de tuin in. Mary-Lynn pakt mijn hand en trekt me ook mee naar buiten. Ik heb helemaal geen zin in dit soort stomme spelletjes. Een eindje verderop staat een enorme boom die versierd is met schattige verlichting. Eronder staan allemaal stoeltjes en krukjes in een cirkel opgesteld, waarvan het middelpunt een oude bijzettafel is die vol staat met kleine gevulde schotglaasjes. Samen met Lynn deel ik het enige krukje die nog over is. Ik kijk de cirkel onderzoekend rond; er zitten veel onbekende figuren. De enigen die ik ken zijn Luke, Michael, Calum en zijn beste vriend Dave. Luke zwaait naar me. Ik zwaai terug. Ondertussen zijn er ook mensen om de cirkel komen staan en schraapt Michael zijn keel; "Jullie weten denk ik allemaal wel hoe truth or dare gaat, maar het lijkt me wel gaaf om er een andere draai aan te geven." Iedereen begint zenuwachtig met diegene naast zich te praten. "Iemand kiest truth of dare voor iemand anders. Als diegene hier niet op in gaat moet hij of zij een shotje nemen," gaat hij verder. "Als diegene er wél op in gaat moet de 'oprachtgever' een shotje naar binnen slaan." Een aantal mensen beginnen enthousiast te klappen en het spel begint.

Met een valse grijns kijkt Dave, de beste vriend van Calum, de kring rond. Alsof hij spanning wilt opwekken. "I dare Calum and Alisson to stay at the garage for 5 minutes," zegt hij. Hij kijkt naar de dronken Calum die opstaat, wat betekent dat hij er mee akkoord gaat. Calum staat nog geen tel of hij ligt al weer bijna op de grond. Dan draaien alle hoofden zich mijn kant op en kijkt iedereen mij aan. Een brok in mijn keel wordt gevormd als ik Luke aan de andere kant 'nee' zie schudden. Ik moet wel; ik heb al drie shotjes gehad en ik kan niet dronken naar de maïsvelden. Met de brok nog steeds in mijn keel sta ik op van het wankele krukje die ik samen met Lynn deelde. Luid gejuich en gejoel slaakt uit de kelen van de bezopen mensen. "Als jullie binnen zijn gaat de tijd in," hoor ik Dave boven de herrie uit roepen. Met lood in de schoenen loop ik naar Calum die al bij de garagedeur staat. Ik snap niet hoe die daar zo snel gekomen is. Bij elke stap die ik dichterbij kom wordt de alcohol- en zweetlucht die van hem af komt erger. Calum laat een boer, gevolgd door een of ander kokhals geluid. Niet veel later valt er kots als een vervuilde waterval uit zijn mond. De zure geur dringt mijn neusgaten in en ik draai mijn gezicht weg. Dan zie ik dat Luke wegloopt. Zonder om te kijken stapt hij zijn auto in. Is hij boos? Achter me hoor ik een onbekende stem roepen; "Vanavond nog!" Mijn ogen volgen Luke die het erf af rijdt. Waar gaat hij heen? "Komt er nog wat van?!" roept dezelfde stem. Calum veegt met zijn hand zijn mond schoon en gooit dan met een ruk de garagedeur open. Aarzelend loop ik naar binnen en niet veel later gooit Calum de deur met een klap achter zich dicht. "Wat wil je van me Calum? Je weet dat ik en Luke een relatie hebben," zeg ik en ik doe een stap naar achter."Laten we opnieuw beginnen," antwoordt hij. Zijn donkere pupillen kijken me wazig aan. Dan maakt mijn mobiel weer het bekende geluidje en ik haal hem tevoorschijn; "Meet me at the middle of the fields in 20 minutes." "Opnieuw beginnen waarmee? Wat heb je gedaan dan?" vraag ik snel. Het maakt me niet uit. Ik moet hier weg. Mijn gedachte dwaalt af naar de meeting. De enige woorden die ik Calum nog hoor zeggen zijn 'sms'jes', 'stalken' en 'spijt'. "Luister je wel?" vraagt Calum. "Sorry wat?" antwoordt ik vaag. "Gaat het wel goed met je?" Ik knik. Hard gebonk klinkt op de garagedeur. "De tijd is om! Komen jullie?!" hoor ik Dave aan de andere kant van de deur roepen. "Of is het te gezellig?" voegt hij er aan toe. Ik wacht geen moment en loop in volle snelheid de garage uit. Ik negeer al het geschreeuw en gefluit van de mensen uit de kring, maar hoor Dan nog wat zeggen; "Oeeh, Calum. Wat heb je nou weer gedaan?" "Houd je bek man," antwoordt Calum bot. "Alisson, wat ga je doen?" roept Mary-Lynn. Ik doe net alsof het niet hoor, stap mijn auto in en rij het erf af.

Ik zet het grote licht van de auto op. Langs de weg zijn weilanden te zien met koeien die verbaasd opkijken als ze door het felle licht worden beschenen. Langzaam gaan de weilanden over in graanvelden. Ongeveer een halve kilometer verderop steken de maïsvelden, nog maar anderhalve kilometer van mijn oude huis, boven de graanvelden uit. Als ik de maïsvelden heb bereikt, rijd ik nog een stukje door en zet mijn auto aan de kant van de weg. Ik haal een diepe adem en laat mijn zweethanden van het stuur glijden. Moet ik dit wel doen? Had ik niet beter Michael of Luke (als hij niet was weggegaan) mee moeten nemen? Met een bonkend hart open ik de autodeur en stap uit. Ik sluit de deur, met een iets te harde klap, wat een aantal kraaien uit het maïs schreeuwend doet opvliegen. Mijn hart begint sneller te bonken. Ik doe de zaklamp van mijn mobiel aan en merk dan pas dat hij nog maar 7 procent heeft. "Shit," mompel ik. Met shakende benen en handen loop ik naar het hoog gegroeide gewas. In het donker ziet het er veel angstaanjagender uit dan overdag. Met mijn linker hand duw ik de bladeren opzij en snijd mijn vinger. "Ah, shit," mompel ik en ik stop hem in mijn mond en zuig het bloed op. Bij elke stap die ik zet schrik ik van de krakende droge bladeren die ik onder mijn schoenen kapot loop. Dan valt de zaklamp opeens uit. Het scherm van mijn mobiel wordt donkerder en geeft 'Nog maar 5%. Sluit uw apparaat aan een oplader.' aan. "Fck. Fck. Fck!" schreeuw ik en ik trap een maïsplant om die in de zijkant van mijn buik prikt. Plotseling voel een ijskoude hand op mijn schouder. Ik draai me geschrokken om en kijk recht in twee door de maan beschenen glinsterende ogen.

~ Een lekker lang hoofdstuk! I hope ya liked it! Wie was die onbekende jongen op het feest? Waar ging Luke naartoe en wat bedoelde Calum met zijn woorden ; 'sms'jes', 'stalken' en 'spijt'? En misschien nog wel belangrijker; wie is dat bij de maïsvelden? What do you think? Comment :) Xx ~