Beside You (L.H. + 5SOS Fanfictie) ~ Nederlands

19

Michael? "Michael!" roep ik opgelucht met een schorre stem. "Alisson?" reageert hij. Aan zijn stem te horen weet hij nog steeds niet waar ik zit. "Haal me hier alsjeblieft uit," zeg ik terwijl er nog steeds tranen en zweetdruppels over me heen lopen. Ik hoor het slot geopend worden en wanneer er een straal licht door de deurkier heen komt slaak ik een zucht van opluchting. "Wat is er gebeurd, Ali?" vraagt Michael en hij hurkt zich naast me neer. Ik weet niet wat ik moet zeggen. "Ik weet het niet, Michael. Ik weet het echt niet," zeg ik dan, terwijl ik mijn hoofd heen en weer schud. Michael helpt me omhoog, laat me uit de kast stappen en slaat dan zijn armen om me heen. Hij heeft mee een knuffel en legt zijn kin op mijn hoofd. "Rustig maar Alisson, er is niks aan de hand."

Een tijdje later zit ik, nadat ik even heb gedoucht, beneden op de bank. "Je lijkt echt in shock, Ali," zegt Michael terwijl hij met een glas water aan komt lopen. "Heeft het te maken met je nachtmerries?" vraagt hij. Oh god. Hij denkt nog steeds dat ik last heb van nachtmerries. Ik wil nee schudden, maar mijn hoofd denkt het tegenovergestelde en knikt. "Het komt allemaal goed, geloof me," zegt hij dan en hij slaat zijn warme armen weer om me heen. Ik glimlach naar hem, hij glimlacht terug. "Wil je nog wel de video opnemen?" vraagt hij. "Het is niet erg als we het een andere keer doen," gaat hij verder. "Jawel, ik wil het wel doen," antwoord ik. Ik sta op van de bank en loop naar de trap toe. "Wat ga je doen?" vraagt Michael. "Even mijn, mobiel pakken, want die hebben we toch nodig als we mensen willen prank callen?" zeg ik en ik ren met een lach op mijn gezicht de trap op. Wanneer ik in mijn kamer kom ligt mijn mobiel niet meer op mijn nachtkastje en ik durf te zweren dat ik hem daar heb neergelegd. Ik loop naar mijn bureau en kijk of hij onder een stapel tijdschriften ligt. Geen mobiel. Een windvlaagje zorgt ervoor dat de balkondeur klappert. Sloffend loop ik er naartoe, sluit hem en doe hem op slot. Dan zie ik dat mijn mobiel voor de deze deur, naast het nachtkastje ligt. Vreemd. Ik raap hem op en ren weer terug naar beneden. "Let's do this, Mikey!" roep ik enthousiast en ik plof naast Michael neer op de bank. Hij heeft de camera al klaargezet en in zijn hand heeft hij een schaaltje waarin opgevouwen papiertjes zitten. Ik voel mijn mobiel eventjes trillen, wat aangeeft dat ik een berichtje heb gekregen. Als ik het open zie ik "It's scary what a smile can hide, isn't it?" in beeld verschijnen. Er gaat een rilling door me heen. "Yes?" vraagt Michael op mijn enthousiaste binnenkomst van een paar seconden geleden. Ik knik bevestigend waarna Michael de camera aanklikt. Ik denk nog even aan het sms'je dat ik net heb gekregen, maar probeer het te vergeten en lach in de camera. Show time!

"Hey kijkers van Clifford Mania! Vandaag een heel speciale video, want ik ga samen met Alisson een prankcall prank uithalen!" zegt Michael en hij kijkt me aan. Ik zet mijn tanden op elkaar en probeer niet in lachen uit te barsten. "Wat?" vraagt Michael een klein beetje onzeker. "Ten eerste; je moet de naam van je kanaal echt aanpassen, want Clifford Mania kan echt niet meer. Ten tweede; 'prankcall prank' is een beetje dubbelop," antwoord ik, waarna ik het echt niet meer kan laten en in lachen uitbarst. "Wat zijn we weer aardig vandaag," zegt Michael en hij haalt voor de grap zijn hand door mijn haar. "Misschien is het trouwens leuk als ik een soort van tevoorschijn kom als je zegt dat je vandaag een gast hebt ofzo. Hoewel mensen die ook mijn video's kijken de achtergrond zullen herkennen," breng ik in. "Jaa top idee!" zegt Michael en hij steekt zijn duim op. Ik spring op en ga achter de bank zitten. Michael haal even adem en begint dan opnieuw: "Hey kijkers van Clifford Mania! Vandaag heb ik een hele leuke video, want ik ga prankcalls doen met wel een hele leuke, bijzondere gast, namelijk," Ik spring op en roep enthousiast mijn naam. Ik ga op de bank zitten en Michael legt uit hoe het prank callen werkt.

"Deze video wordt sowieso een trend, ik voel het," zegt Michael enthousiast. Hij doet de camera terug in het hoesje en schuift het statief in elkaar. Ik knip bevestigend en hou zijn zwarte Eastpak voor hem open zodat hij zijn spullen er gemakkelijker in kan doen. "We maken ook snel weer samen een video voor jouw kanaal," zegt Michael en hij geeft me een knuffel. Ondertussen was het buiten al donker geworden. Behalve dat de lantaarnpalen van de winkelstraat en andere verlichting van de wolkenkrabbers en zakengebouwen licht afgaven, was het pikkedonker. Ik bewonder de Golden Gate Bridge, waarachter nog een donkeroranje gloed hangt van de zon die net enkele minuten geleden onder was gegaan. Alles ziet er zo vredig en onschuldig uit. Misschien zou het dat na vandaag ook wel weer gaan worden? De creep heeft waarschijnlijk Charlie aangevallen, omdat ze me verteld heeft dat ze daardoor lastig wordt gevallen. Sporen uit het bos zullen naar hem of haar gaan leiden. En dat gedoe met de inloopkast en het sms'je? Laat ik dat maar gewoon proberen te vergeten. Alles zal weer zo gaan worden als hoe het eerst was. Toch?

~ A/N ~ Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk. Zelf was ik er niet heel enthousiast over eerlijk gezegd. Als het goed is zal maandag hoofdstuk 20 online komen en zal ik ook om de week op de vrijdag updaten. Ik hoop dat dit lukt omdat ik 15 januari jarig ben en omdat ik het super druk heb met school. Ik doe mijn best! ~