Beside You (L.H. + 5SOS Fanfictie) ~ Nederlands

17

"Je mag wel naar de psycholoog hoor, van mij kom je toch niet af"

"Wat deed je gisteravond alleen op straat dan?" floept er uit mijn mond. Ik draai mijn gezicht weer naar Charlie en zie dat haar make up is uitgelopen en dat ze met haar voortanden op haar onderlip bijt. "Ik weet niet of ik dat kan zeggen," antwoordt ze. "Je weet dat je alles bij me kwijt kan hè?" Ze knikt, stapt de auto uit en loopt richting het bos. "Wat ga je doen Charlie?" roep ik. Ze draait niet om maar loopt door terwijl ze 'Even uitwaaien,' terugroept.

Dan gaat mijn telefoon. Als ik hem uit mijn tas haal zie ik dat hij 'inkomende oproep Lucky Luke' aangeeft met daarboven de foto van Luke en mij die we twee jaar geleden gemaakt hadden tijdens een barbecue bij zijn ouders. Luke draagt een tanktop waarop het Nirvana logo staat en ik draag een wit jurkje waarvan ik nu vind dat het me veel te truttig stond. Ik vraag me af hoe het idee om dat jurkje te kopen überhaupt in me is opgekomen. Ondanks dat heb ik nooit de moeite gedaan om die foto bij mijn contacten te veranderen. Ik neem mijn telefoon op. "Heey," zeg ik terwijl ik Charlie met mijn ogen volg. Ze gaat op de stam van een omgevallen boom zitten en ze legt haar hoofd in haar handen. "Luister je wel?" vraagt Luke dan. "Sorry wat?" "Om drie uur staat een afspraak voor de psycholoog," herhaalt hij dan. Ik weet niet wat ik hierop moet reageren, of hoe ik hierop moet reageren. "Dankje, maar dat hoeft echt niet Luke," zeg ik koeltjes. Het is even stil. Dan hoor ik het meldingsgeluidje van mijn mobiel en zie ik dat ik een bericht heb ontvangen;

Je mag wel naar de psycholoog hoor.

De creep. Wat een gezelligheid, straks is die daar ook. "Luke zeg die afspraak af, alsjeblieft," zeg ik en ik hang zonder gedag te zeggen op. "Van mij kom je toch niet af." verschijnt er enkelen seconden later in beeld. Een benauwd gevoel gaat door me heen. Ik moet hier weg. Ik open het raampje van de auto en roep naar Charlie; "Charls, zullen we gaan?" Ik kijk naar de plek waar Charlie een minuut geleden nog zat. Zat ja. Ze is nergens meer te bekennen. Dan krijg ik nog een bericht, maar dit keer van Luke; "Ik hoop niet dat je boos bent, maar ik wil alleen dat je je veilig voelt en zonder dingen loopt. Het leek me dus een goed idee om even met iemand te praten. Ik had het moeten overleggen, sorry. x L" Veilig voel ik me zeker niet meer. Ik stap uit de auto en doe hem op slot. Dan loop ik richting de plek waar Charlie gezeten had. "Charlie, waar ben je?" roep ik terwijl ik rondkijk, op zoek naar mijn vriendin. Rustig loop ik verder over het pad dat me het bos in leidt. Hier wandelde ik ook altijd met mijn ouders en Sam. Hij rende dan meestal voor ons uit en ik liep dan tussen mijn ouders in, of ik rende achter Sam aan, terwijl hij gierde van het lachen. Mijn ouders hadden dan altijd een grote glimlach op hun gezicht; ze waren trots. Trots op hun twee kinderen. Ik word uit mijn gedachten gehaald wanneer ik een harde gil in de verte hoor. Een koude rilling door mijn lichaam doet me verstijven. "Charlie?!" schreeuw ik terug en ik begin te rennen naar de plek waar de kreet vandaan kwam. Wanneer ik dichterbij ben gekomen hoor ik iemand kreunen.

Mijn hart staat even stil wanneer ik Charlie op de grond zie liggen. Ze heeft een hand om de linker kant van haar gezicht heen geslagen. Haar rechter arm ligt op haar borst, terwijl ze naar adem snakt. "Wat is er gebeurd?" vraag ik bezorgd en ik ren naar Charlie toe. Ze kijkt me niet aan en blijft liggen. Ik ga bij haar hoofd zitten en leg het op mijn schoot. Dan pak ik haar hand en haal die voorzichtig van haar gezicht af. Er verschijnt een rode sliert bloed dat uit de zijkant van haar wenkbrauw loopt. Charlie begint te hyperventileren. "Rustig Charlie, het komt goed," zeg ik terwijl ik mijn vestje uit doe en hem op het 'gat' in haar hoofd dep. Charlie slaakt een kreun van de pijn. "Sorry," zeg ik. "Het spijt me, Ali," kreunt Charlie vermoeid. Ze sluit haar ogen, terwijl er een traan tussen haar wimpers door glipt en geluidloos over haar wang heen stroomt. Ze snakt nog een keer naar adem en dan is ze stil.

~ A/N ~ Heujh lieve lezertjes, gelukkig nieuwjaar! Wat vonden jullie van dit hoofdstuk? Als jullie ideeën hebben voor de opvolgende hoofdstukken hoor ik het graag :) Ik zal vanaf nu proberen regelmatiger te updaten, hoewel dit wel lastig zal zijn omdat ik nu in mijn eindexamenjaar zit. Comment/Like? :) Xx ~