PARIAH (Completed) Editing

Prologue

Japan

May 27, 2007

"Mabuhay ang bagong emperatris!"sigaw ng isang guwardiya sa di kalayuan.

Lahat ay nagagalak dahil ngayon ang koronasyon ng bagong emperatris. Halos mapuno na ng mga tao sa buong palasyo. Marami ring mga taong nag-aabang sa labas at patuloy sa paghiyaw sa saya.

May mga media sa labas na nag-uulat sa buong parte ng mundo tungkol sa isang napakahalagang araw na yaon. May mga batang naglalaro at sinasabi sa kanilang mga ina na sana'y mahawakan at makamayan man lang ang bagong emperatris.

Ngunit mayroon din namang sumasalungat dahil hindi sila makapaniwalang isang sampung taong gulang na batang babae ang mamumuno sa buong emperyo ng Japan. Isang hamak na batang paslit lamang ang mamumuno sa kanilang bansang makapangyarihan na maaring bumagsak sa maaring maging kapalyahan nito.

"Bakit siya? Bakit sa kanya naipasa ang pamumuno ng bansang ito?! I have been trained and trained for many years! Heto pa ang napala ko! Wala! A ten year old little girl who would like to play around all day will be the empress of this fucking empire! Great! Just great! This is so foolish! How can the last emperor be so a pathetic idiot to think that this stupid brat will be a good ruler?! Napahiya ako sa lahat nang iannounce ng lolo bago siya namatay, na siya ang magiging emperatris! This is so ridiculous!"matigas na salita ng isang lalaking nakatingin sa bintana kung saan makikita ang emperatris sa baba nito na kumakaway at masayang binabati ang buong bayan. Nasa loob siya ng isang kwartong bahagyang nakabukas ang pinto.

"Ano pa nga bang magagawa mo? Wala 'di ba? Nangyari na ang nangyari. Imbes na putak ka ng putak dyan, ba't hindi mo na lang patayin? Tss."tugon ng isang lalaking nakatuntong ang paa sa mesa habang naninigarilyo.

"Magaling! Tama ang iyong naisip! Sandali lang at tatawagan ko ang aking mga tauhan."

Hindi na ito nagdalawang isip pa at mabilis sa alas doseng dinaial ang numero ng kanyang mga alipores. Napailing na lang ang lalaking kausap nito. "Ang kitid talaga ng kokote niya." nasa isip isip nito.

Ilang sandali pa'y may mga armadong lalaki na nakaitim at natatakpan ang itsura ng mga bonet ang dumampot sa batang emperatris. Nagsitakbuhan ang lahat nang magpaputok ang mga ito at may ilang taong bumulagtang patay sa daan. Nagkaroon na rin ng stampede kaya maraming mga nasugatan. Tuwang tuwa ang lalaki nang magawa niya ang kanyang masamang hangarin.

Samantalang sa loob ng puting van ay kalmadong nakaupo ang emperatris na nakasuot ng traditional na damit ng Japan ngunit natatakluban siya ng telang maskara na hanggang mata lang na parang walang pakialam sa mga nangyayari. Tuwang tuwa naman ang mga unggoy at kinukutya pa ang batang emperatris. Tila nagtataingang kawali pa rin ito, malamig at makapangyarihan ang kanyang aura.

"Bakit hindi ka sumisigaw sa takot mahal na emperatris? Saan na ngayon ang tapang mo hah? Wala ng magtatangol sayo! Patay na si tanda at ngayon ikaw naman ang susunod! Hahaha!"

"Tsk! Tsk! Hindi ka karapat dapat maging bagong pinuno ng Japan dahil sa liit mong iyan, isang pitik ka lang namin. Hahahaha! Wala kang kwenta! At kaya siguro lagi kang nakamaskara dahil ang pangit mo!"

Napakacold pa rin nito at nakatingin sa bintana ng biglang magsalita ito na pwedeng magpatayo ng mga balahibo nila.

"Are you done talking? Say what you want, while you're still alive because you will eat that pathetic words you had said to me."

"Aba't sumasagot  sagot-----Aaaaaah!"

Nawalan sila ng kontrol at bumangga sa isang abandunadong bahay. Patay ang nagmamaneho. Yung iba'y nagasgasan lamang at nahimatay ngunit nagsigising din sila nang may narinig silang tunog ng bombang malapit ng sumabog.

"Hoy! magsigising kayo! Lintek! Nasaan yung batang babae?!"

"Tang'na! Ayoko pang mamatay! Ba't ayaw bumukas ng pinto?!"

Nagpapanic na sila ng may magsalita sa labas ng van.

"Ako ba ang hinahanap niyo?"

"Paanong? Buksan mo 'to! Pag nahuli kita yari ka sa'kin!"

"My, my. Is that how you talk to an empress? Tsk. I might spare your life if you would be good to me pathetic monkey fool."

"Sinong ungoy?! Aarrgh! Pakawalan mo kami dito!"

Maya-maya pa'y may tumagos na mga golden drachmas sa bintana ng van at nagulat sila. Inakala ng iba'y isang demonyo ang emperatris. Gulat na gulat sila sa kanilang nakita.

"These are all for you. You pay Charon when you're going to the underworld. And oh! Thanatos' coming. Goodluck!"

At sa pagtalikod niya'y pinindot niya ang buton at sumabog ang sasakyan na nabagay naman sa kanyang cool at astig na paglakad.

"I told you, you will eat everything what you said. But first, you will be the first to be judged by those underworld arbitrators."

And she smirked. Nagteleport siya at laking gulat ng lahat sa loob ng palasyo ng makitang nasa harapan na nila ang mahal na emperatris.

Lumakad siya ng parang isang reyna na bumagay sa kanya at saka huminto at nag smirk sa harapan ng lalaking nagpakidnap sa kanya.

"Arrest this wretched fool. Akito was the one who ordered to kidnap me. Jehu! Give them the evidence!" maotoridad niyang sigaw sa kanyang butler. And with a snapped he gave the tape and video recorder to the policemen.

"Anong pinagsasabi niyo?! Wala akong kasalanan!"

Marahas siyang dinakip ng mga pulis at pinusasan. Bago pa sila makaalis ay marahas siyang pinaluhod ng mga pulis at huminto sa harapan ang emperatris yumuko ito at bumulong malapit sa tenga ni Akito.

"If you think that they will bring you to the police station, well that's nah how it works."At nag smirk na naman siya.

"Huwag! Patayin niyo na lang ako ngayon! Huwag!"

Marahan siyang naglakad at umupo sa kanyang trono kung saan nakabantay sarado ang kanyang mga gwardiya.

"Isang hangal, hunghang. If you think you could beat me up easily, doon ka nagkakamali. Sa ngayon ay papahirapan ko muna kayong dalawa ng kasama mo sa underground torture battle. Let's see what you got Akito. Let's see what you got." Nasa isip isip niya. Tinangal niya ang kanyang maskara at bumungad ang isang napakaamo at napakagandang mukha.

****

Please vote and comment. Thanks for readingXD

*Prexildome^___-*