"aah~ Im so tired!!" pagmamaktol nung lalakeng manyak.
Nasa detention kami ngayon isang oras na kami dito. Pinagawa kami ng limang back to back one whole sheet of paper with all prayers sa school. -no erasures and it should be in.
"its your fault ... I'm going to meet my hyungs" napatingin naman ako sakanya.
I lifted my brow.
Ako pa yung may kasalanan dito, sabagay ang ingay ko. Kung hindi sana niya hinawakan yung hinaharap ko eh edi sana wala kami dito ngayon.
"magsulat ka na lang para makauwi ka ng maaga!" sabi ko sakanya.
Ang daming arte ng lalakeng to puro salita lang hindi ginagawa tsk! Hindi ko siya pinansin bahala siya diyan basta ako malapit na matapos! at para siyang baliw kung tutuusin nag e-english pa. Koreanong malaking ilong.
Napatingin ako sa phone ko na nag va-vibrate sa bulsa ko ngayon. Kinuha ko ito mukhang importante eh kanina pa di tumitigil sa pag vibrate. I saw a unknown number. sino kaya to?
"Yah! its so unfair you are using your phone! Mad--"
"hoy! shut your f mouth! I think this important I need to accept this call." I cutted him.
"hello? sin--"
"where's your butt right now?" its him again, how did he get my number.
"nasa detention ako ngayon." walang gana kong sagot.
"bakit ka ba tumawag? may gagawin pa ako dito." dagdag ko.
"umalis lang yung daddy mo na detention ka na agad. Tito should know about this." pagbabanta niya sakin.
"don't you dare Vade. I'm going to kill you."
"I'm scared" i heard some voice of boys laughing.
"kung tumawag ka lang para ganyanin mo na naman ako, ibababa ko na to-- CHE!" in-end call ko yung tawag niya. Leche dinagdagan pa yung pagka-badtrip ko.
Bumalik ako sa upuan at pinagpatuloy ang pagsulat. May naramdaman akong pagbato ng ballpen sa likod ko. Isa pa tong mokong nato!
"what?!" irita kong tanong sakanya not looking at him.
"who's that?" tanong niya.
Dakilang pervert. Dakilang chismoso. Ge lang
"none of your business." sagot ko.
"Mkay." dinig ko sabi niya.
after 10 minutes na tapos ko na din at sa wakas makakalabas na din ako sa kalbaryo na to. I gave to madam the papers and leave. While walking to the exit gate I saw a bunch of girls--may artista ba? Hindi ko na sinilip at nilagpasan ang nag kumpolang mga babae. Pupunta sana ako sa waiting shed nang may tumawag sakin.
"Kacel !" anong ginagawa niya dito?
Nakita ko naman yung mga babae sa likuran niya, bingyan ako ng mga masasamang tingin. I gulped they're eating me through their eyes. Mas sumama ang tingin nila nang lapitan ako ni Vade at hinawakan ang kamay ko a devilous smile formed on his lips. Masama ang kutob ko rito.
"babe I've waited for you come on." he's acting right now.
Gusto niya ng laro ah pwes..
"oh sorry babe, hindi ko alam na naghihintay ka pala. Akala ko nasa gay bar ka na naman." napatingin naman siya sakin nung pagsabi ko ng 'gay bar'. I heard some gasps , I smirked at him. Oh boy...
"l-lets go babe , I've prepared something...."
"...to kill you." he whispered at my ears.
Ang dali naman niyang mainis siya yung nanguna.
He tighten his hand while holding my wrist. Hinigit niya ako papunta sa kotse niya.
"nasasaktan na ako Vade.." sabi ko pero hindi niya ako pinakingan.
"ANO BA?!" hindi ko talaga natiis masakit na eh. Marahas niyang binatawan ang kamay ko , pulang pula at bakat ang kanyang kamay. Kinuha ko ang kamay ko at pinigilan kong hindi umiyak-ang hapdi kaya.
I looked at him with a teary-eyed.
"peste ka.." bulong ko.
"not sorry , now get in the car." he said in a cold tone.
"sino ka para utusan ako? Hindi ako sasama sayo mabuti pang mag co-commute ako kesa sumama sayo!" I turned my back and started to walk.
Hindi ako mag-aasume na hahabulin niya ako tapos pasasakayin sa kotse niya o pipilitin niya ako sumama sakanya. Naku, ibahin natin si Vade sa mga wattpad tales--he's a heartless person. Kung mali man ako tatambling ako gaya ng kay Jimin.
*swoossh*
yeah tama ako , ano pa bang aasahan sa kagaya niya? Humarorot siya nang matulin tinignan ko lang ang kotse niya hanggang sa mawala na ito sa paningin ko nang lumiko ito.
----
"its 7pm you're late." I passed at his position wala akong ganang sagutin siya ngayon. I'm sick after I took the bus , hindi ko talaga gusto mag bus pero no choice walang bus dahil puno na ito so I took a jeep.
"magbihis ka we'll meet the others."
"who?"
"my friends , they will help me to take care of a spoiled brat." in-emphasized pa ang 'spoiled'.
"whatever." gumawa ako ng W sign sa kamay ko.
"hurry! before I will be the one who will dress you up. You want it right?" he gave me a look na agad namang bumilis ang tibok ng puso ko.
Tumakbo ako papunta sa kwarto ko para hindi niya makita ang pula kong mukha. When I entered my room I immediately placed my hand on chest feeling the beating of my heart.
ano tong kakaibang tibok ng puso ko?
