Her Bitchy Ways

Chapter 13

Matapos naming kumain ay tinulugan ko syang magligpit ng pinagkainan nmin. Hiya nman ako kung hahayaan ko lng sya. Syempre tutulungan rin kasi sya yung taong nagligtas sa akin dun sa mga kumag. Hindi ko nga alam kong anong mangyayari sa akin kung hindi nya ako pinagtanggol. Dala na rin siguro ng sobrang kalasingan kaya hindi na ako makakapanglaban. I owe him my life.

" Anong oras na ba? " tanong ko sakanya hbang pinupunasan ang lamesa at sya ay naghuhugas ng mga pinagkainin.

He looked at his wrist watch. I didn't know what it is pero alam kung mamahalin yun. 

" 9: 20 plang. Bkit you have something important to do? I can ride you there. Alam ko nmang naiwan mo ang sasakyan mo sa bar kagabi. Pero no worries, sinabihan ko na ang may- ari na bantayan yun. " he give me short look bago pinagpatuloy ang ginagawa nya. 

Grabe nman tong lalaki na to. Isa lng tinanong ko ang dami na ng sagot. Hanep!

" Uhmm no.. Ah yes. Im sorry." napayuko ako dahil sa hiya. But i manage to continue what I'm saying. "I still have classes this moring eh. pro mamayang 10: 30 pa." 

" Ah. No worries, ihahatid nlang kita sa condo mo ng makapaligo at maka- pagpalit. " He smiled at me. " Pagkatapos ihahatid na kita sa school nyo." Suddenly me heart sank. And it beats so fast too. Abnormal na ata tong puso ko. Just a smile from him, my heartbeat suddenly change. It beat triple as fast as my normal heartbeat. Kanis tlga! I dont know what's happening to me?!!

Natapos na pla sya sa panghuhugas. Sanay na sanay tlga sya sa mga gawaing bahay. I never knew a guy like him could do that. Kung may syota lng tong lalaking to, swerte nya. Package deal na kasi tong si "Icko" .

" Y-you don't have t- to do that. " boysit! Why do I have to stammer?

" No. I can't let you be alone. " bigla na lng dumilim ang imahe nya. Wlang emosyong makikita sa mga mata nya.

Pero hindi ko napigil ang sarili kong hindi matawa sa sinasabi nya. God! It was just 9 am in the morning. Wala nman atang masasamang loob ang dudukot sa akin lalo na ngayong tirik na tirik ang araw. 

" What's so funny? " biglang kumuot ang noo nya. You can sense the irritation in his voice. But I can't stop laughing.

" Ahahha... I ..... c- cant..... Ju...st....op..... i.....t. " hindi ko na tlga napigil ang paghalagpak ng tawa ko. Gosh! When was the last time I laugh like this. I miss this part. Laughing like a crazy girl. I miss my old self.

" Saan ang university mo?" papasok na kmi sa kotse nya. Medyo nagmamadali na kasi ako dahil may 40 mins. na lng ay oras na ng klase ko. Mga 20 mins. rin kasi ang drive papunta doon hangang sa condo ko.

I just wear a simple floral corset dress na hanggang tuhod ko lng. Hinayaan ko lng na nakalugay ang natural na straight na buhok ko. I paired it with my red prada stiletto na 5 inch ang taas. No accessories maliban sa gold plated necklace ko na ang pangalan ko mismo ang nakalagay. I never bothered to bring my bag dahil nga naiwan yun sa kotse ko. Mabuti nlang at dala ko ang purse ko. Naiwan ko rin ang phone ko sa kotse ko. But I dont mind. Wla nmang nagtetext sa akin eh.

I pointed him the directions. At hindi pa lagpas 20 mins ay nakarating na kami sa university .

I wear my gladiator shades before I go out in his car. Sinabihan ko na rin syang wag bumaba kaso ang tigas talaga ng ulo nya. Pagchi- chismisan na nman ako neto eh. Tsk! Chismisan lng nila akong bitch wag lng malandi. Cause I'm not one of them.

" Bat ba ang tigas ng ulo mo Icko? Di ba sabi ko wag na?" Pinamay- wangan ko sya at tinaasan ng kilay. God! Why this man looks so handsome? Kahit sa simpleng V- neck shirt at faded jeans na pinarisan nya ng converse na shoes ay napaka- gwapo pa rin nya sa paningin ko.

" Ba't ba ayaw mo? Ayaw mo nun maiingit sila? " Pinagalaw- galaw nya pa ang kanyang kilay na animoy nagsasayaw. Kainis tlga to. Pero ang cute nyang tignan nun.

" Alam mo, di porket tinulungan mo ako close na tayo. Pasalamat ka nga at ikaw yung unang lalaking hinayaan kong maging friend ko. " aalis na sana ako kaso hinila nya pa ako pabalik.

I was shocked when he pulled me over to him and hugged me in front of those drooling ladies. Hindi pa sya nakuntinto at binigyan nya ako ng halik sa noo.

I find it sweet dahil wla pang may gumawa nyan sa akin. I even don't remember if my dad give me a kiss in my forehead too. 

I feel like I wanted to cry. Pero mabuti nlang at naka- shades ako at wlang may makakapansin ng mga luhang nabubuo sa mga mata ko.

" A-alis na ako. " I turned back before I get too emotional.

Nagmadali akong pumunta sa pinakamalapit na cr. When I was in the cr, I can't help my self but to cry. Mabuti na lng tlga at wla ng tao roon. I lock the door before stepping infront of the mirror. Inalis ko ang salaming tumatago sa aking mga mata. For the first time in 5 years, I had cried again. So bad that I cant stop them to pour. I saw flashes of past. Still killing me.

"  Lola, I didn't want that to happen. All of it. " I'm crying in the arms of my grand mom. I still can't believed that all this things are happening to me. Everyone blames me for what happened. I don't know what to do. No one believes me but my lola and lolo. " Why are they blaming me? " I faced her. Getting some strength.

Sila lng nman kasi ang kakampi ko all through out this years. Sila lng ang nagmamahal sa akin maliban kay Margareth.

" Hush baby. " Hinagod  nya ang buhok ko. Pinapatahan ang mga mumunting hikbing umaalpas sa bibig ko. " I know you don't want that to happen. Don't blame yourself. " she cupped my cheeks. Erasing the tears that passing through it. " Just don't listen to them. " She hugged me so tight. So tight that makes me think that she's right. I really badly need it right now. That someone had believed me at last for the first time.

" Why can't they believe me? I already told them the whole story. "

" Don't worry, after Margareth's funeral. Dadalhin ka nmin ng Lolo mo sa States. There, you won't be able to remember those fatal memories. At doon ay mamumuhay ka ng masaya at mararamdaman mong maraming magmamahal sayo. "

 I was awakened by my thought ng may kumakatok ng malakas sa labas. I fixed myself as fast as I could before wearing my shades. Mabuti na lang at lipstick lng ang nilagay ko. Kung hindi, prang broken hearted ang mukha ko.

" Sandali lng. " Pinakalma ko muna ang sarili ko at pagkatapos ay sinuot ko na ang shades ko.

 I need to be back in the reality. Dahil kahit anong gawin ko, hindi ko na mababalik ang nakaraan. At kahit kelan ay hindi ko na mababago pa ang nakaraang kay tagal ng nangyari. Ang pagkakamaling hindi ko hingad na mangyari kahit nino man. Kahit sa pinakama- mahal kong kapatid.

I start the day as my usual routines. Makinig sa mga teachers kahit pauli- ulit lng ang lecture. Maging bitch sa mga maaarteng students, kumain at magsigarilyo. 

Hindi na rin masakit ang ulo ko dahil sa gamot at tsaa na ibinigay ni Icko kanina sa akin. It was really effective. Siguro grabe tong maglasing kaya maraming remedies na effective yun sa hangover.

This man is one hell mysterious guy I know. Tsk. Sino kaya sya?