Her Bitchy Ways

Chapter 23

" Are you done Kyla? Hurry up baka abutan pa tayo ng traffic sa daan. Alam mo naman na magco- commute lang tayo!" Sigaw ko sa kanya. Nasa guestroom siya habang ako ay nasa sala at inaayos ang mga gamit ko.

" Malapit na!" Sigaw niya habang natataranta.

Alas dose na kasi at ala una ang umpisa ng aming klase. At dahil nga magco- commute kami dahil sa ngayon ang coding ko sa sasakyan ay dapat na mahmadali kami bago pa lumala ang traffic sa EDSA. Inaabot na kasi ng ilang oras ang traffic sa EDSA ngayon.

" Bagay ba? " she hesitate to say pero nung paglingon ko ay napa- nganga ako sa nakita ko.

A floral dress na humagod ng husto sa katawan niya. Her valoptous body can attract many guys. Lalo na at hanggang tuhod niya lang ito. Sinamahan pa ng stiletto na 4 inch lang dahil nga sa hindi siya sanay sa mataas na heels.

" W- well you look beautiful and elegant." I stammer dahil nga sa hinahanap ko pa ang boses ko.

" T- talaga?" Hindi makapaniwala na sabi niya. She blushed like a teenage girl.

" I dont lie Kyla. Wala sa linya ko yan kaya bilisan mo na at aalis na tayo. Atsaka nakatawag na ako ng cab. So you better get fast." Ang nasabi ko ng makabalik ako sa realidad.

Thank God dahil hindi masyado naging mabigat ang traffic at nakarating kami ka agad sa university. Medyo nainis pa ako kay Kyla dahil nga sa ang ingay niya sa pagme- memorize ng magiging test namin mamaya.

I dont need to study na dahil nga sa magaling akong magrecall ng mga klase namin at palagi rin akong nag- aaral ng mga leksyon namin lalo na kapag hindi papagle- leksyon ng prof namin. Advanced study in short.

"Alam mo Kyla kapag nag- aaral ka hinaan mo ang boses mo dahil naiirita ako. Lalo na kapag bumabyahe ay ayaw ko ng maingay. Understood?" I said in my cold tone while walking in the hallway with elegance.

" Pasensya na Meg. Di na mauulit." Ang tanging nasabi niya habang nakayuko.

" No need to apologize." I said habang dire- diretsong lumalakad. " Hurry up before we get late."

" O- ok." Ang sabi niya sa mahinang boses.

I felt bad. Parang may biglang tumusok sa dibdib ko ng maramdaman ang pagkalungkot niya. Lalo na at ako ang dahilan.

I stopped and hold her shoulder to stop walking and faced me.

" Dont feel bad Kyla." I paused, getting some air." Hindi kita pinapagalitan, pinagsasabihan lang kita dahil ayaw ko ng maingay kapag masa byahe dahil sumasakit ang ulo ko." I explained to her. Para ko na rin siyang nakababatang kapatid. Kaya kahit hindi ko man ipakita ay ayaw ko siyang nasasaktan. She was like Margareth, fragile like an expensive vase. Thats need to be guarded or else somoene will snatch it to you and you will lose it FOREVER.

Just like what happened to  Margareth. I had lost her FOREVER. I never expected that to happened. I hate myself that because of me ay nawala na siya ng tuluyan sa akin. Her beautiful laugh and pretty smile. I just really missed the old times that we are still together having jokes about ourselves.

" Pasensya ka na talaga at puro sakit bg ulo at katawan ang ibinibigay ko sayo." Yumuko siya at parang nahihiyang tumingin sa akin. Maybe she just felt guilty last night.

" Ok, so lets get inside before the prof arrives. I know you hate scolded by a teacher." I said with a funny face.

I know that Kyla is now getting attention. Usually with the guys with pervert minds. May ipagmamalaki rin kasi tong harapan ni Kyla. At at the same way naaka- attract rin siya ng mga babaeng mapanglait. Tsk! Those ugly brats! Malaman ko nga lang na inaapi nila si Kyla ay ingungodngod ko ang mga mukha nila sa semento.

______________________________

Paramdam naman kayo guys!😭😭😭😭