KIRILAN GÜVENLER

5.1K 455 139
                                    

ZERDA


Güne güzel başlayıp kötü devam ediyordum. Ufuk gelemeyeceğini söyleyince hızla banyoya geçtim. Ağlamamak için aynadan kendime bakmıyordum. Musluğa doğru eğilip avucuma doldurduğum suyu yüzüme çarptım. Akan rimelim gözlerimin altında siyah lekeler bırakmıştı. Ben heveslerimin boğazıma dizilip canımı yakmasından yoruldum.  Ufuk gibi değildim ben, hayatımdan her zaman memnundum bir yükseği daha güzeli olsun diye hayata isyan etmedim. Elimdekilerle yetindim her zaman. Ama konu Ufuk olunca daha fazlası olsun istiyorum. Dolabın köşesindeki ıslak mendili alıp gözlerimin altını sildim. Erkenden hazırlanacak ne vardı sanki. derin bir nefes alıp elimdeki siyah olmuş mendili çöpe attım. Odama geçip üzerime rahat bir şeyler aldıktan sonra yatağa sırt üstü attım kendimi. Camdan gökyüzüne daldı gözlerim. Kış yavaş yavaş güneşe bırakıyordu kendisini. Dışarı çıkmamak için hiç bir sebebim yoktu aslında. Evde kalırsam Ufuk'a üst üste mesaj atıp canımı sıkacaktım...

Hazırlandıktan sonra anneme de söyleyip çıktım evden. Üzerime sadece deri ceket aldığıma pişman olmuştum. Çünkü hava içeriden göründüğü gibi güzel değildi. Tekrar içeri girmeye üşenip motoru çalıştırmıştım bile. Motorun üzerindeyken nedense güvende hissediyordum kendimi. Neşem yerine gelmişti. Caddeye doğru çıktığımda hızımı biraz daha arttırmıştım. Çevredekilerin beni erkek zannettiklerinden emindim. Işıklara yaklaşınca hızımı düşürüp sonrasında durdum. İleriye bakınca gözlerim Ufuk ve Okan'a takıldı. Benzettiğimi düşünsem de onlar olduğundan emindim. Kırmızı ışık yerini yeşile bırakınca yavaşça onlara doğru yaklaştım. Ufuk'a sarılacaktım. Kırılmıştım ama yanında Okan vardı uzun zamandır görüşmüyorlardı zaten. Ufuk beni fark edince bana doğru yaklaştı durup motordan inip kafamdaki kaskı çıkardım.

"Ne işin var burada"

Ben sevineceğini düşünürken Ufuk'tan böyle bir tepki merakta bırakmıştı beni.

"Canım sıkıldı ben de dışarı çıktım ne var bunda"  Gözlerimi şaşkınlık içinde bana çeviren Okan'a elimi kaldırıp "Gelsene" dedim.

"Ufuk ne oldu canın mı sıkkın"

"Hayır sıkkın değil hadi sen eve git"

Elimden çektiği kastı başıma takmaya çalışınca hızla çektim kaskı elinden. Bir şey döndüğü belliydi. Çünkü Ufuk ne zaman benden gizli bir şey yapsa gözlerini kaçırır elini ensesine götürürdü. Ve şuan tamda bunu yapıyordu. Okan'a tekrar kafamı çevirdim. Yanlarına gelen kızlardan kıvırcık saçlı olanı Ufuk'a 'gel' diye el yapınca bakışlarımdan ateş çıkmıştı resmen. Ufuk'a sert sert bakıp motora atladım. Kolumu tutan elini itip hızla uzaklaştım oradan. Bu da ne demekti şimdi. ?

Gözlerim dolunca yolun netliği bozuldu kaza yapmaktan korkup motoru durdurdum. Sahile doğru ilerleyip koca taşların üzerine oturdum. Çok fazla kimse yoktu ortalıkta. Taşlara sert vuran dalgalar içimden kopuyordu sanki.

Yüzümü avuçlarımın arasına alıp dizlerimi kendime çektim. Hiç bu kadar kırılmamıştım. Şok içindeydim. Bir şekilde arkamdan gelmesini bekliyordum. Aldatılmadığımın farkındaydım ama ortada bir yalan vardı. Kimdi o kız ? Acaba artık istemiyor muydu beni. Taşlardan yüzüme çarpan su damlalarını umursamadan bekledim öylece.

"Zerda"

Ufuk'un sesiydi bu, biraz kırılmış ve pişmanlıkla seslenmişti. Arkama bakmadım. Gözlerim dolmuştu yine. Ağlamamak için başımı yukarı kaldırdım, gözyaşlarımın damlamasına izin vermeyecektim. Hele ki bunu Ufuk'un yanında hiç yapamazdım. Bir açıklama yapmasını beklemeliydim belki de. Ah bu ben her seferinde haklıyken haksız duruma düşüyordum. Yanıma oturup "Zerda" diye tekrar seslendi.

"Efendim"

"Yapma böyle"

Dirseğiyle koluma vurdu, başını öne atıp şirinlik yapıyordu kendince. Böyleydim işte ben de kızınca sessizliği seçiyordum. Konuşursam kırardım herkesi.

"Zerda lütfen bak yargısız infaz bu yaptığın, evet ben de suçluyum bir şekilde haber vermem gerekiyordu sana ama klasik Okan işte. Acil gel dedi. Zaten konuşmadım bile kızla inan. Bıraktım onları orada buraya geleceğini tahmin etmiştim. Lütfen affet. Özür dilerim.

Başımı hafif yana çevirip ona baktım. Gerçekten çok fazla mahcup bir ifade vardı yüzünde. Uzatmak istemiyordum. Gülümsedim. Gülüşümden cesaret alarak sarıldı bana.

"Canım benim" diyerek gözlerime baktı.

"Hadi gidelim üşütme" diyerek ayağa kalkmıştı. Kalkmam için bana uzattığı elini tutup ben de kalktım. Sinirim geçinde kan vücudumu terk etmişti sanki üşüdüğümü yeni hissediyordum.

Motora doğru ilerlerken ayak uçlarıma bakıp "Bir daha beni bir başkası için kandırma. Doğruyu söyle inan kızacak bile olsam en azından güvenim bitmez."

"Ne desen haklısın" elimi dudaklarına götürüp öptü.


MERHABA YÜREĞİ GÜZEL OKUYUCULARIM BENİM. ÇOK FAZLA UZUN OLMADI FARKINDAYIM BU NEDENLE 1-2 GÜNE YENİ BÖLÜM GELECEK İNŞALLAH :)

BU ARADA LÜTFEN EĞER BEĞENDİYSENİZ MİNİCİK BİR YORUM VE VOTE BIRAKIN OLUR MU ? BEN SİZİN DESTEKLERİNİZLE BURALARA GELDİM. BU NEDENLE MAVİ AİLESEİ NE KADAR BÜYÜRSE BÜYÜSÜN BEN HEP AYNI KALACAĞIM.

SON OLARAK AŞKIN MAVİ SONU İÇİN FİNAL NET DEĞİL YANİ MUHTEMELEN UZATABİLİRİM. :)


SİZİ SEVİYORUMMMMMM :)


3 SANİYEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin