Magical Night

- Bölüm 4 -

Medyada Luhan'ın dilediği parça mevcut. Yazar tavsiyesi dinleyin.

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Sehun beni sap gibi sınıf kapısının orada bıraktıktan sonra sinirlenip bende hızlıca Baekhyun'un yanına gittim. Son bir dersimiz kalmıştı ve oda nefret ettiğim biyoloji idi.

Sınıfa girdiğimde Baek kafasını sıraya koymuş uyukluyordu. Sanırım bu çocuğun yapabileceği en iyi şey buydu. Yavaşça yanına yaklaştım ve cam kenarı yerime geçebilmek için Baek'i kolundan dürttüm.

"Heey Baekkie yerime geçmek istiyorum!" göt herif beni umursamıyordu.

"Şu lanet kıçını kaldır artık Baekhyun.." bıkmış bi sesle söylendiğim de kafasını kaldırıp bana baktı.

"Bi uyutmadın Luhan. Ne çok çenen varmış böyle.." sesi yorgun geliyordu. Bu yüzden lafı uzatıp tartışma yaratmak istemedim. Zaten bende o gücü kendimde bulamıyordum.

Bende yerime geçip oturduğum da hocamız da en sonunda sınıfa gelmişti. Hepimiz ayağa kalkıp selamladık hocayı.

"Oturabilirsiniz çocuklar!" hoca izni verdiğin de hemen oturup bende Baekhyun'un yaptığı gibi kafamı sıraya gömdüm. Açıkçası müzik dersinden sonra kendimde ders dinleyecek gücü bulamıyordum.

O anda bir şey geldi aklıma ve kafamı kaldırıp Sehun'un sırasına baktım.

Ama o yoktu...

Jongin Sehun'un olduğu tarafa yani duvar kenarına geçmiş ve bir ön sırada oturan Chanyeol'da Jongin'in yanına gelmişti. Neden bilmiyorum ama Sehun'un gelmemesi beni huzursuz etmişti.

Belki de parmağımda ki kanı emmek iğrenç gelmişti ve bundan rahatsız olduğu için beni görmek istememişti.

Derin bi iç çekip tekrar kafamı sıraya koydum. Baek benim olduğum tarafa doğru bakıyordu. Göz göze gelince ikimizde sırıttık ve aynı anda gözlerimizi yumduk.

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Tatlı uykumdan beni zil sesi uyandırmıştı. Ben kafamı kaldırırken aynı anda Baekhyun'da kafasını kaldırmıştı.

"Ooh şu lanet ders bitti sonunda yahu" derin bi nefes alarak demişti Baek.

"Aynen dostum öleceğim sandım bir anda." gülerek söylemiştim bende.

Çantalarımızı toplamaya başlamıştık Baek ile. Bizim uyuşukluğumuz devam ederken sınıfın çoğunun çıktığını fark ettim.

"Luhan akşam işin var mı?" Baek'den böyle bi soru gelince şaşırmıştım. Ne işim olabilirdi ki..

"Hayır dostum. Ne işim olacakta.. Ne oldu?"

"Evde çok bunalıyorum Lu. Bu akşam size gelip kalsam olur mu?" buna çok memnun olmuştum. Yalnızlık artık beni boğuyordu.

"Sorman hata dostum tabi ki gelebilirsin." bunu dememle büyük bi gülümseme yayıldı Baek'in yüzüne.

"Tamam dostum şimdi gidip annemin dediği bir kaç malzemeyi almam gerek sen bensiz gidebilir misin eve?" işte buna kızmıştım. Çocuk muydum ben yahu?

"Saçmalama Baek. Çocuk değilim tabi ki gidebilirim."

"Buradan öyle görünüyorsun ama dostum. Neyse ben gelirken yiyecek abur cubur alırım bize." buna asla hayır demezdim.

"Tamam bebeğiiim~" işte yüzü şimdi kıpkırmızı olmuştu.

"Siktir Luhan. Deme şöyle! Neyse ben gidiyorum."