Magical Night

- Bölüm 10 -

Yarın için cesaretli olalım. 

Çünkü seninle, gelecekten korkmuyorum  -Luhan/Your Song-

Okula yavaş adımlarla ilerliyordum.  Dün gece Sehun gittikten sonra uyuyamamıştım ve bütün gece düşünüp durmuştum. Tabi bir de önemli kararlar almıştım.

Sevdiğim adam bir vampirdi. Ama o isteyerek vampir olmamıştı hem kötü bir kişiliğe de sahip değildi bu yüzden onun yanında olmalıydım. Ama oda benim gibi kendi cinsinden ilgi duyuyor muydu bunu bilmiyordum. Yine de Sehun beni sevene kadar peşinde koşacaktım. Her daim yanında olup kendimi sevdirecektim.

Ondan vazgeçemezdim..

Ben bunları düşünürken on sonunda okula varmıştım. Bugün canım arkadaşım Baekhyun'da yanımda yoktu. Çünkü dün gece oyun oynamaktan uyuyamamıştı, sabahta kalkamamıştı gerizekalı. Ha bir de gece bana gelip kalmamıştı nedeni ise her gece farklı yerlerde olup eve hiç uğramaması üzerine annesinin kızmasıydı. Ki kadın haklıydı. 

Baekhyun'suz sessiz geçen yolun sonu sınıfımda bitmişti. Biraz erken geldiğim için neredeyse kimse yoktu sınıfta yani çok az kişiydik. Tabi ben onları umursadım mı? Hayır. 

Ağır adımlar ile yerime geçip oturdum. Kulaklığımda ki çalan müziğin biraz daha slow olmasını sağlayarak başımı pencereye dönüp dışarıyı izlemeye başladım. Ta ki izlendiğim hissine kapılana kadar.

Başımı hafif çevirip baktığım da tam da tahmin ettiğim üzere Sehun sırasına oturmuş başını sıraya koymuş beni izliyordu. Bende onun yaptığı gibi yapıp başımı sıraya koyup Sehun'u izlemeye başladım.

Ben bunu yapınca bana hafif bir gülümseme sundu. Birbirimize gülümserken neredeyse sınıfın dolduğunu fark ettim. Ardına zil çaldı ve öğretmen geldi. Biz de Sehun ile başlarımızı sıradan kaldırdık ve derse odaklandık.

Ders tarihti ve ben bu dersten nefret ediyordum. Çünkü hoca ninni anlatır gibi ders anlatıyordu.

Hocanın uyuşuk sesi eşliğinde bende dinliyormuş gibi yapıp uyuklamaya başladım. 

Aradan geçen kırk dakikalık ölüm gibi vaktin sonunda ders bitmişti. Çalan zil ile sınıf boşalırken Sehun da yerinden kalktı ve gelip benim yanıma boş olan Baekhyun'un yerine oturdu.

"Bütün ders uyukladın ufaklık." gülümseyerek söylediği şey ile bende tebessüm ettim.

"Ama kabul et ders çok kötü geçiyor." mızmızlanarak konuşuyordum.

"Dersin kötü geçmesi ve senin uyuklaman bahane olamaz ufaklık. Üniversite sınavında da uyuklamayı planlamıyorsun değil mi?" dediği şeyde haklıydı ve ben bununla birlikte yüzümü asmıştım.

"Pekala, pekala haklısın sustum." dudak bükerek dediğim şey ile Sehun'un odaklandığı şey dudaklarım oldu.

O anda sınıftan içeri Baekhyun girmişti. Anlaşılan ikinci derse yetişebilmişti ve bağırarak yanımıza geldi.

"Aman tanrım! Dedikodular doğruymuş! Sehun Luhan'ı sahiplenmiş!" koca karı gibi laf yetiştiriyordu canım arkadaşım bize.

"Ne demek sahiplenmiş! Ben köpek yavrusu muyum Baek?!" sinirli olmaya çalışarak kızmıştım dediğine. Sehun bu tepkime gülüp beni süzdü.

"Bir köpek olamaya bilirsin ama yavru bi geyiğe benziyorsun Bambi." bunu demesi ile Sehun'da Baekhyun'da gülmeye başladı ve bende cırladım.

O anda Sehun kafasını kapı yönüne çevirdi. Bizim dönemden ama B şubesinden olan Kris -yani Sehun'un tayfasından arkadaşı- ve yanında hiç görmediğim bir çocuk Sehun'a kafa işareti ile 'gel' diyorlardı. Sehun'un yüzü sinirle gerildi ardına bana bile bakmadan yerinden fırladı gitti.