33- " Yine mi Sen ? "

220 18 9
                                    

Multimedyada Doruk ve Mercanın sedyedeki halleri ve Piiz'in Fırtınam adlı şarkısı var Bölüm  boyunca şarkıyı dinleyerek okuyun daha güzel oluyo zxmckzxlç . İyi okumalar canlarım :****

************************************

Kulağıma gelen kalp ritim sesi tüm vücudumu sarmıştı . Hastane kokusu üstüme işlemiş buram buram serum kokuyordum . Gözlerimi açmadan kıpırdamaya çalıştığımda bir şeye bağlı olduğumu anladım . Yavaşça gözlerimi açıyordum fakat gözlerimin altı feci halde yanıyordu . Karşıya bakınca camda kızarmış gözlerle bana bakan Beren , Duru ve Keremi gördüm.

Son anda camda beliren annemi gördüm ve beni güldürmeye çalışarak mal mal hareketler yapan Poyrazı inceledim . Gülmüyordum ya da ağlamıyordum . Duru görüş alanımdan çıkmıştı .

Kısa süre içinde bir doktor odaya girdi . 

Fazlasıyla tepkisizdim .

Elindeki steteskobuyla beni muayne eden doktora hiç bakmıyordum . Gözlerimi tavana dikmiş sadece Doruğu düşünüyordum . Şuan ne durumdaydı ve ya yaşıyor muydu ? Hiç bir şey hakkında bi bilgim yoktu .

Karnımda sancılar olunca gözlerimi tavandan ayırıp doktora baktım fakat doktor etrafımda bulunan aletleri kapatmakla meşguldü . Sıcak ellerimi karnıma yerleştirip ovalamaya başladım . 

Odaya Beren , Duru ve Kerem girince karnımda bulunan ellerimi biraz daha ısıtırcasına göbeğimde gezdirdim .

Bana yaklaşan Durunun ve Keremin suratına bakmaktansa benle eşit derecede çok üzülen Berenle bakıştık . Doruk ondan hiç bahsetmemişti sadece kardeşi olduğunu söylemişti o kadar .

Duru sol yanıma Kerem ayak ucuma oturdu Berense ayakta boş gözlerle bana bakıyordu .

Hepimiz sessizdik . 

Beren acınası bi sesle " Abim " dedi . Duru ve Kerem ağlamaya başladılar fakat bende ne bir duygu nede bi göz yaşı vardı .

" Onunla konuşmuyordum . Birbirimizi çok severiz fakat ben her zaman ona karşı bi mesafe koyardım . " dedi ve derin bir soluk aldı . " Küçükken benim çok sevdiğim bi ayıcık vardı " dedi biraz tebessümle " Annem almıştı . Abimle kavga etmiştik . Her zaman ki gibi gereksiz konularda . Bana çok sinirlenmişti ve hıncını almak için o ayıcığımı parçalamıştı . Sabah uyandığımda karşımda ayıcığın parçalanmış halini görünce ağlamaya başlamıştım . Sessizce içime doğru haykırıyordum . Bilmiyordu . Onu bana annemin aldığından haberi yoktu . O öldükten sonra bana ondan kalan tek şeyin tek hatıranın o ayıcık olduğunu bilmiyordu . Ayıcığın ensesinde küçük fermuarlı bir yer vardı . Orayı kimse bilmezdi . Annem bana ayıcığı hastanede vermişti . Bak burada bunun bi yeri var içindede bi kağıt . Ben gittikten sonra kağıdı sadece sen oku tamam mı demişti . Bende anlamamıştım küçüktüm işte . Parçaların arasından fermuarlı kısmı bulup açmıştım . Ağladığım için herşey bulanıktı . Kağıtta annemin bana yazdığı mektup vardı fakat ondada kesikler vardı . Bide annemle bebeklik fotoğraflarım . Ona sarılırken , kucağında yatarken , beni yıkarken , doğum günüm filan " dedi burnunu çekerek . " Benim annemden kalan tek şeyimi parçalamış ve karşıma geçip kahkaha atmıştı . Ben o zamandır abimle hep mesafeliydim hiç bişeyine karışmadım onunla fazla görüşmedim . Zaten lisedede yurt dışındaydım . Herşeyden ve herkesden uzak olmak için . Ama dün abimin haberini aldım . Kansermiş . O an yıkılmıştım . Hemen uçağa atlayıp Türkiye'ye geldim . Onuda annem gibi kaybedeceğim diye çok korkuyordum . Ki bu korkum hala geçmedi . O hala o yatakta ve gözlerini açmadı . " dedi göz yaşlarını silerek .

- Ne kadar zamandır uyuyo , dedim acılı sesimle . " 16 saat oldu ve hala uyanmadı " dedi Beren gözlerini kaçırarak . 

Karnımdaki ağrı birden bastırınca soluğum kesilmişti . Sanki biri karnımın sağ boşluğuna bir çok kez bıçak saplarcasına . Elimi tekrardan karnıma yerleştirip ovaladım . Fakat ağrı hala devam ediyordu . 

Yine Mi Sen ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin