Kahve Kokulu Sevgilim ...

Yanlış Anlama

Jongin'den

Buna inanamıyorum. Benim sevdiğim adam nasıl evlenir? Ben her gün onun acısını yaşadım . Onu tüm ülkelerde aradım. Ama o şimdi evli ve çocuklu olarak karşıma çıkıyordu. Parmağımda ki bu yüzüğü çıkartmak istemiyorum ama ne yapıcağımı da bilmiyorum. Doğru evime sürdüm gerçekten oturup tüm gece ağlamak istiyordum. Birde hâlâ bana yaklaşıyordu. Doyumsuz muydu acaba ?

Eve geldiğimde planladığım gibi yatağımın içine girip tüm gece ağladım. Tüm gözyaşlarım bitene kadar.

SOO'DAN

Lanet olsun?!

-Anna burda ne işin var ?

-Sadece nasıl olduğunu görmek istedim.

-Lanet olsun! Ona neden evli olduğumuzu söyledin sen benim karım mısın ? Birbirimizi hep kardeş gibi görmedik mi ?

-Bak onu polis veya o tip bir görevli zannettim. Fazla düzgün giyimliydi.

-Ona gidip söylemeliyiz...

-Tamam gidelim . Sakin ol .

Bir dakika başım neden bu kadar şiddetli ağrıyor ortam tamamen kararmıştı.

Jongin'den

Sabah uyandığımda gerçekten başım çok ağrıyordu. Kapı çaldı belki Soo'dur diyerek koşarak kapıyı açtım.

-Diana ne işin var burda ?

-Ahh Jongin sana yemek yapmaya geldim.

-Senden yemek filan istemiyorum defol burdan.

-Ahh Jongin !

Beni koltuğa fırlatıp kucağıma çıkmıştı bile ...

-Jongin seni özledim.

-Beni rahat bırak ve evine git.

-Aslında evim boyandı bu günlük burda kalsam sorun olur mu ?

-Hayır burda kalamazsın !

-Jongin çok insafsızsın senden başka güvenebiliceğim kimse yok.

-Bak sadece bir gece , lanet bir gece

-Çok teşekkür ederim son çok iyi bir insansın.

-Her neyse lütfen beni rahatsız etme odandan da çıkma.

Kyungsoo'dan

Gözlerimi araladığımda odamda uzanıyordum. Anna sanırım gece boyu beni beklemişti. Kalktığımı hissettiğinde oda hemen uyandı .

-Soo iyi misin?

-İyiyim Anna

-Ben çok üzgünüm.

-Biliyorum şimdi gidip Jongin'e her şeyi anlatıcam.

-Yapabiliceğim bir şey var mı ?

-Hayır , hayır yok sen akşam için yemek yaparsan sevinirim. Jongin'i alıp buraya getiriceö bütün konuyu ayrıntılı olarak ona anlatıcam o benim sevdiğim tek insan onu bir daha kaybedemem.

-Tamam onu al be buraya getir seni aşık çocuk . Jongin'in aşkından ölüceksin.

-Sanırım onun aşkından ölücektim ...

Hemen üstüme düzgün bir şeyler giydim. Saat öğlen olmuştu bile şuan da Jongin büyük bir ihtimalle depreyondaydı ve beni bekliyordu. Ondan gidip hemen özür dilemem ve güzel bir öpücük vermem gerekiyordu. Her şey hazırdı şimdi. Hemen arabama bindim ve evine doğru yol aldım. Ağzıma gelen tüm mutlu şarkıları mırıldanıyordum. Artık Jongin ve benim arama hiç bir şey giremezdi.

Geldiğimde kapıyı çaldım. O kadar heyecanlanmıştım ki şuracıkta düşüp bayılabilirdim. Ömrümün sonuna kadar beklediğim bu adamla aramda sadece laney bir kapı vardı .Kapı açıldığında kocaman kalp gülümsemem şaşkınlıkla süslendi. Daha öncede gördüğüm Diana sürtüğüydü bu, ve üstünde fantazi geceliklerinden biri vardı ! Her şeyi yanlış anlamamak için sormam gerekliydi.

-Pardon Diana , Jongin evde mi ?

-Ah en son yatakta uyuyordu. Şey dün geceden sonra ona sağlam bir kahvaltı hazırlamam gerektiğini düşündüm. Aramızda kalsın ama o yatakta fazla iyi tam 8 saat sürdü inanabiliyor musun ? Bende tekrar enerji toplaması için bol vitaminli şeyler hazırlıyorum. İçeri davet etmek isterdim ama inan çok özel anları bölmüş olursun

O sıra şuan duymak istemedim tek sesi duymuştum , ne olur burda olmasın dediğim kişiyi .. Jongin'i .

-Diana , kim gelmiş ?

Merdivenlerden aşağı sadece boxerayla hızlıca iniyordu. Beni görünce duraksadı . Hızlıca kapıya geldi .

-Soo !

-Sanırım ikinizi böldüm ahh ne kadar üzgün olduğumu bilemezsin.

-Soo bak dinle .

-Jongin artık benim için yoksun !

-Soo lütfen .

-Seni pis fahişenle yanlız bırakayım.

-Sen de beni bırakıp bir kadınla evlenip beni bırakmadın mı ?

-Elveda Jongin .

Kapıdan hızlıca ayrılıp bahçenin kapısından ölesiye hızlı koşmuştum. Beni bu dünyaya bağlayan hiç bir şey yoktu. 2. Kez aldatılmıştım. Artık buna tahammülüm yoktu. Arabama binip arabayı son hızla sürüyordum. Nereye gittiğimi bilmeden sadece sürüyordum. İçimdeki Do şuan da konuşmaya başlamıştı.

''Sana söylemiştim Soo''

''Üzülüceksin demiştim ''

''Beni dinlemeliydin ''

''O seni hiç sevmedi ''

'' Onun için iyi bir eğlenceydin Soo ''

''Bak yine ağlıyorsun ''

Onu dinlemek istemesemde biliyordum haklıydım. Artık şehri geçmek üzereydim. Babamın mezarına gitmeye çalışıyordum. Zaten annemde oraya yakın bir kasaba da oturuyordu. Artık beni tek koruyabilicek onlardı. Arabadayken telefonum çaldı. Hoparlöre aldım karşıdaki kişi Baekhyun'du.

-Soo-Ahh

-Ne oldu Baek .

-Sen ağlıyor musun?

-Önemli değil Baek , ne oldu ?

-Soo bak araba mı kullanıyorsun ?

-Evet .

-Kenara çeker misin arabayı .

-Korkuyorum Baek ne oluyor?

- Sadece dediğimi yap Soo

-Tamam çektim kenara.

-Soo annen ...

-Ne oldu anneme ?

-Soo anneni kaybettik. Şuan annenin evinin yanındaki hastanede morgdayız.

-Soo ... Sooo diyorum . Cevap ver yalvarırım. Soo ... lütfen cevap ver.

Gözümden yaşlar iki misli dökülüyordu artık. Hemen annemi görmek istiyordum .Hemen arabamı çalıltırdım . Arabanın hız ibresi 190 daydı ama bu bile bana yavaş geliyordu yollarda da kimse yoktu. Artık çevremi hızdan dolayı göremiyordum. Tanrım bu acıların hepsi bana fazla değil mi ? Tek varlığımda artık ölmüştü. Farkettiğim tek şey bariyerlerdi ... Sonrası yoktu .

Bu bölümde ağlayan sümüklü yazarın yazısı bulunmakta ! Bu bölüm beni aşırı üzdü böyle olması benide çok rahatsız etti. Bana sövmeyin sizi seviyorum. ..