Kahve Kokulu Sevgilim ...

Nikah

Medyaya ölüp bittiğim gerçeğini yüzüme vurmayın ....

En uzun ficim bu oldu ve açıkcası en beğendiğim ficimde bu nasıl olduğu veya nasıl devam etmesi hakkında yorumlarınızı bekliyorum iyi okumalar ...

Ah birde artık birleşmeliler değil mi ?
Bence geç bile kaldılar ...

Bugün nikahımız kıyılacaktı. Gerçekten o kadar heyecanlı uyandım ki Jongin bana yer açmış kenarda yatıyordu. Hemen üstüne çıktım . Bacaklarımı gövdesinin iki yanına koydum.

-Jongin-niee uyan!

-Bebeğim 5 dakika daha lütfen.

-Jongin bugün evleniyoruz.

-Üzgünüm canım uyku sersemiydim.

-Sorun değil bebeğim.

Eğilip dudaklarına dudaklarımı bastırdım.

-Jongin!

-Efendim anne !

-Bir bakar mısın ?

Jongin odaya gidince bende gidip dinledim ne yapabilirim .

-Jongin bence Kyungsoo fazla arsız.

-Anne sen ne diyorsun?

-Sürekli ikinizi tuhaf pozlarda basıyorum.

-Sakın düzenli hayatımıza birden bire burnunu soktuğun için olmasın .

-Ne alakası var.

-Bak anne Kyungsoo ve ben çok fazla şey atlattık. Ve inan ailemi pek sevdiği söylenemez. Bu yüzden ona saygılı ol.

-Ailemi sevmeyen birisiyle nasıl evlenirsin ?

-Beni anlamıyorsun değil mi ?

-Her neyse ben gidip kendime bir kaç kıyafet bakıcam.

-Unutma saat 5de orda ol .

Hemen gidip içeriyi topluyormuş gibi yaptım . O sırada hışımla sevgili anne !dışarı çıkmıştı. Jongin'de sırıtarak gelip ellerini belime doladı.

-Sevgilim aileminizin cadısı gitti. Gidip kıyafet mi baksak ikimiz için .

-Hayır gitmeyelim. Dün aldığımız beyaz kıyafetleri giyelim.

-Emin misin ?

-Zaten düğün ayrı olucak ki ben hiç istemiyorum.

-Madem istemiyorsun . Bir yemek şeklinde yapalım yada parti şeklinde ne dersin ?

-Gerçekten bunu yapabilir miyiz?

-Tabiki sevgilim nasıl istersen öyle olucak.

-Ama akşam ki nikah haķkında hiç bir bilgim yok .

-İşte ona karışamazsın bu bir süpriz.

-Çok kötüsün Jongin-niee. ..

Hemen gidip hazırlanmaya başlamıştık. Benim yaşvarmalarım ile hepimiz aynı kıyafeti giyicektik. Ama daha nerede evleneceğimizi bile bilmiyordum. Ama olsun Jongin'in zevkine fazla güveniyorum.

-Soo hadi araba geldi.

Jongin'in seslenmesi ile odadan dışarı çıkmıştım. Jongin birden afalladı.

-Soo .

-Efendim

-Bir daha asla beyaz giyinme !

Bak işte beğenmedi. Biliyordum böyle olacağını . Hemen sağıma soluma baktım . Gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum. Jongin birden beni arkaya doğru yaslayıp beni iki kolu arasına bırakmıştı. Boynuma o kadar küçük bir öpücük bırakmıştı ki ... Hiç bu kadar kalbim pır pır etmemişti.

-Soo kanatların nerde ?

-Anlamadım .

-Sanaa inanamıyorum. Bu kadar masum olmayı nasıl başarıyorsun ! Aklımı alıyorsun .

Anlını anlıma yaslamıştı . Şuan o kadar mutluydum ki ömrümün sonuna kadar bu şekilde kalmak benim için en uygunuydu . Elimi tutup dışarı çıkardı. Bael , Yeol , Lu ve Sehun kapının önünde bizi bekliyordu. Beni görünce hepsi donup kalmıştı. Onlarda alışkın değildi yıllardır hiç beyaz gitmemiştim. Baek bana yaklaştı . Ahh sanırım ağlıyordu. .. Yakama yeşil bir gül yerleştirdi.

- Soo ! Ben seni çok seviyorum.

-Bende seni Baek .

-Tanrım şimdi evleniyor musun?

-Evet .

-Ohh benim küçük Soo'm evleniyor...

-Öyle Baek ama hormonlarına sahip çık ve bebeği sakın doğurayım deme .

Kıkırtılar ve mutluluktu her yer ... Birden Jongin'e döndü.

-En kıymetlim artık sana emanet. Onu üzme o seni çok seviyor.

-Asla Baek bi daha asla .

-Yeter bu kadar hadi gidelim.

Beyaz arabamıza binmiştik.

-Jongin neden her şey beyaz ?

-Bizim yeni sayfamızın fon rengi bebeğim . Artık bunun üstünü kendi renklerimizle süsliyeceğiz.

Kumsala yakın bir yere gidiyorduk . Durduğumuzda görmüştüm . Tanrım burası muhteşemdi. Kumsala platform konulmuştu nikahımız burda olucaktı. Jongin gelip kapımı açtı . Elini tutup dışarı çıktım. Direk nikah kıyıcaklardı. Her yer beyaz ve yeşilin uyumu içerisindeydi. Jongin'in kulağına fısıldadım.

-Burayı sen mi ayarladın?

-Evet beğendin mi?

-Evet çok hemde çok ....

-Bana önceden hayalinin kumsalda az davetliyle olmasını istediğini söylemiştin. Ben sadece biraz Jongin yorumu kattım.

-Tanrım ben onu yıllar önce söylemiştim.

-Söylediğin anı hatırladığına göre o kadar da unutulacak bir şey değişmiş değil mi ?

O benim içindi ... Bende onun içindim ...

Jongin in koluna sıkıca tutundum. O kadar gergindim ki . Yaklaşık 50 kişilik bi nikah olucaktı. Tanıdığımız çoğu kişi burdaydı . Suho bile... Ve en önde Sevgili annem vardı ! Kaynana mı demeliyim ? .Kafamı kaldırıp Jongin'e bakıp gülümsedim . Bunların hepsi benim sevgilimin işiydi . Ve ben bu adama hayrandım. Mihraba geldik ve rahibin önünde durduk. O güzel sorular rahibin ağzından döküldü .Bu benim kısmımdı . Jonginin gözlerinin içine bakıp ona o güzel kalp gülümsemi sunarak ve fısıldayarak söylemiştim.

''Evet ''

Sıra Jongin'e gelmişti. Kalbim yerinden çıkıcaktı.

'' Benden evet beklemek ? Soo neden benden evet bekliyorsun ?''

İçimi korku kaplamıştı . Neyden bahsediyordu.

'' Benim kalbim ruhum,seninle taşarken bu sorunun cevabı sadece bir evetle sınırlanamaz. Herkezin bilmesini istiyorum . Yanımda duran bu adam . O kadat mükemmel ki . Onu birisinin fark edip almasından korkuyorum. Aslında deneyenler oldu ama olmadı . Biz en başından beri birbirimize aitiz. Senin üstüne su sıçrattığım andan beri , üstüme kustuğundan beri ... Evet sevgilim ... Kahve Kokulu Sevgilin senin her şeyin olmaya hazır ''

O artık benimdi ...